Nos capitulum ecclesie Castriferrei memorie commendamus tenore presentium significantes, quibus expedit universis, quod nos de regio litterario edicto per religiosum virum Iohannem abbatem ecclesie de Demelk nobis in hac parte allato priv[ilegia] litteralium suarum instrumentorum factum possessionis sue Demelk tangentium in sacristia seu conservatorio ecclesie nostre more solito [repositum reinquiri] et reinveniri fecimus, quorum requisitorum et reinventorum tenor talis est:||
Nos capitulum ecclesie Castriferrei memorie com[mendantes tenore] presentium significamus, quod religiosus vir dominus frater Sebastianus, abbas ecclesie de Nagdemelk, non coactus aut [metu perculsus, sed] spon[tanea] sua voluntate coram nobis personaliter constitutus, ministerio vive vocis confessus extitit in hunc modum, quod [quamvis ipse hactenus] Andr[eam, Paulum et Marti]num filios Nicolai, Iacobum filium Andree, Demetrium et Georgium filios Petri, Stephanum filium [Iohannis, Iacobum et Petrum] fili[os Ladislai, Iohannem] filium Dionisii, Georgium filium Nicolai, Michaelem filium Iohannis et Georgium filium Petri, nobiles [de Nagy et Kis Dömölk] ratio[ne munerum attraxisset, quasi ipsi] nobiles et conditionarii ecclesie sue de dicta Nagdemelk fuissent et extitissent, propter qu[orum neglectum] no[bilibus eisdem elapsis die]bus dampna, nocumenta et [spoli]ationes rerumque et bonorum, signanter litteralium instrumentorum scilicet [factum ecclesie sue et] eorundem [nobilium de Demelk ac] iurium ipsorum tangentium ablationes per Polonos, castellanum ac alios familiares domini Iohannis [episcopi Wratislaviensis et] abba[tis ecclesie Sancti Martini] de Sacro Monte Pannonie castro in eodem existenti constitutos inferri fecerit. Tamen [ipse metuens, ne in iisdem] pot[entiariis damnis et a]blationibus litteralium instrumentorum rerumque et bonorum eorundem nobilium anima sua detrimentum [patiatur, siquidem ex post] mat[ure ruminatis perquisitis] et intellectis continentiis universorum litteralium instrumentorum dicte ecclesie sue de Nagdemelk [ac nobilium praedictorum sicut] et aliorum virorum de eadem Kysdemelk nobilium per iam dictos Polonos et alios supra dictos ablatorum et deporta[torum om]nino cognovisset, ut ipsi nobiles de Kysdemelk et eorum antecessores non nobiles et conditionarii memorate ecclesie sue, sed semper ipsi veri nobiles exercituantes regni Hungarie fuissent et extitissent et nusquam aliis debitis et solutionibus et iurisdictionibus sibi et memorate ecclesie sue debitores fuissent, nisi ex collatione et dispositione sancti regis Stephani et aliorum regum successorum eiusdem decimas frugum, bladorum et aliorum bonorum eorum, prout decime regales et episcopales dari solent, debitores fuissent et extitissent; ob hoc ipse eisdem nobilibus id annuisset, ut ipsi sibi et dicte ecclesie sue non alias solutiones, nisi dictas decimas frugum eorum scilicet et bladorum et aliarum rerum ipsorum tempore debito in aliis litteris nostris expresso solvere deberent et tenerentur. Immo annuit coram nobis vigore presentium litterarum nostrarum privilegialium pendenti sigilli nostri munimine roboratarum medioque alphabeto intercisarum mediante. Datum in festo Beati Thome apostoli anno Domini millesimo quadringentesimo decimo, honorabili viro domino Egidio preposito, magistris Nicolao cantore, Stephano custode, Iohanne decano ceterisque canonicis ecclesie nostre existentibus. [1410. dec. 21.]||
Nos enim preceptis ipsius domini nostri regis in omnibus fideliter obedire cupientes, ut tenemur, tenorem premissorum litteralium instrumentorum requisitorum et reinventorum sine diminutione et augmento aliquibus de verbo ad verbum transcribi et transsumpmi ac memoratis litteris nostris privilegialibus inseri sigilloque nostro consignari faciendo eidem domino Iohanni abbati duximus concedendas. Datum feria secunda proxima post festum Beati Barnabe apostoli anno Domini millesimo quadringentesimo quinquagesimo septimo, honorabili viro Stephano preposito, viris discretis magistris, cantoratu vacante, Thoma custode, Matthia decano, ceterisque canonicis ecclesie nostre Altissimo iugiter famulantibus. [1457. jún. 13.]