Leo episcopus, servus servorum Dei dilectis filiis universis et singulis cathedralium vel metropolitanarum ecclesiarum canonicis salutem et apostolicam benediccionem. Ex debito pastoralis officii nobis, meritis licet insufficientibus ex alto commissi ad ea libenter intendimus per que ecclesiarum et monasteriorum omnium utilitatibus, commoditatibus et indemnitati valeat salubriter provideri. Dudum siquidem per felicis recordacionis Iulium papam II. predecessorem nostrum conquestione tunc abbatis et dilectorum filiorum conventus monasterii Sancti Martini Montis Pannonie Romane ecclesie immediate subiecti Ordinis Sancti Benedicti Iauriensis diocesis percepta, quod nonnulli archiepiscopi, episcopi aliique ecclesiarum prelati et clerici ac ecclesiastice persone, tam religiosi, quam seculares, necnon duces, marchiones, comites, barones, nobiles, milites et laici, communia civitatum, universitates oppidorum, castrorum, villarum et aliorum locorum et alie singulares persone civitatum et diocesum et aliarum parcium diversarum occupaverant et occupari fecerant castra, villas et alia loca, terras, domos, possessiones, iura et iurisdicciones, necnon fructus, census, redditus et proventus dicti monasterii et nonnulla alia bona mobilia et immobilia, spiritualia et temporalia ad abbatem, conventum et monasterium predictum spectancia et ea detinebant indebite occupata, seu ea detinentibus prestabant auxilium, consilium et favorem; nonnulli eciam civitatum et diocesum et parcium predictarum, qui nomen Domini in vacuum recipere non formidabant, eisdem abbati et conventui super predictis castris, villis et locis aliis, terris, domibus, possessionibus, iuribus et iurisdiccionibus, fructibus, censibus, redditibus, proventibus, decimis, privilegiis et indultis eorundem et quibuscunque aliis bonis mobilibus et immobilibus, spiritualibus et temporalibus et aliis rebus ad eosdem abbatem, conventum et monasterium spectantibus multiplices molestias et iniurias inferunt et iacturas.||
Idem Iulius predecessor ipsorum, abbatis et conventus, in ea parte supplicacionibus inclinatus universis et singulis archiepiscopis et episcopis et dilectis filiis aliis personis in dignitate ecclesiastica constitutis ipsorum archiepiscoporum et episcoporum vicariis in spiritualibus generalibus suis literis dedit in mandatis, quatinus ipsi, vel duo aut unus eorum per se, vel alium, seu alios, eciam si essent extra loca, in quibus deputati erant, conservatores et iudices eisdem abbati et conventui efficacis defensionis presedio assistentes non permitterent eos super his et quibuslibet aliis bonis et iuribus ad abbatem, conventum et monasterium huiusmodi spectantibus ab eisdem, vel quibusvis aliis indebite molestari, vel eis gravamina vel iniurias seu damna irrogari, facturi dictis, abbati, conventui, cum. ab eis vel procuratoribus suis aut eorum aliquo forent requisiti, de predictis et aliis personis quibuslibet super restitucione huiusmodi castrorum, villarum, terrarum et aliorum locorum, iurisdiccionum, iurium, decimarum et bonorum mobilium et immobilium, redituum quoque et proventuum et aliorum quorumcunque bonorum ac privilegiorum et indultorum eis tunc et pro semper concessorum, necnon de quibuslibet molestiis, iniuriis et damnis tunc presentibus et futuris in his videlicet, que iudicialem requirant indaginem, summarie et de pleno sine strepitu et figura iudicii, in aliis vero, prout qualitas eorum exigeret iusticie complemeutum, occupatores seu detentores, presumptores, molestatores, iniuriatores huiusmodi, necnon contradictores quoslibet et rebelles, cuiuscunque dignitatis, status, gradus, ordinis vel condicionis existerent, quandocunque et quociescunque expediret, per censuram ecclesiasticam appellacione postposita compescendo, prout in dicti Iulii predecessoris literis desuper confectis, quas perpetuis futuris temporibus valere voluit, plenius continetur. Cum autem sicut exhibita nobis nuper pro parte dilecti filii Mathei, archiabbatis dicti monasterii et conventus predictorum peticio continebat, ipsi, archiabbas et conventus, in eorum et dicti monasterii iuribus, decimis, proventibus, bonis et rebus aliis in dies a magne auctoritatis viris in partibus illis gravia iniurias, violentias, molestias, damna et iacturas paciuntur et ob eorum potenciam, vel immoderatos favores seu alias neminem vel cum difficultate reperiant, qui onus conservatoris acceptare et illud debite exercere et exequi velit, sicque ad priora quotidie sustinenda videantur expositi, pro parte dictorum archiabbatis et conventus nobis fuit humiliter supplicatum, ut eis in premissis oportune providere de benignitate apostolica dignaremur.||
Nos igitur eosdem abbatem et conventum et eorum singulos a quibusvis excommunicacionis, suspensionis et interdicti aliisque ecclesiasticis sentenciis, censuris et penis a iure vel homine quavis occasione vel causa latis, si quibus quomodolibet innodati existunt, ad effectum presencium dumtaxat consequendum harum serie absolventes et absolutos fore censentes, huiusmodi supplicacionibus inclinati discrecioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatenus vos, vel duo, aut aliquis vestrum per vos, vel alium, seu alios ad literarum Iulii predecessoris huiusmodi ac omnium et singulorum in eisdem literis contentorum execucionem, alias eorum forma servata, auctoritate nostra procedatis et procedere possitis et valeatis in omnibus et per omnia perinde, ac si litere Iulii predecessoris huiusmodi eciam vobis a principio directe fuissent ac faciatis quasdam literas nostras hodie per nos ad supplicacionem carissimi in Christo filii nostri Wladislai, Hungarie regis illustris ac archiabbatis et conventus predictorum super approbacione, confirmacione, innovacione et nova concessione omnium et singulorum privilegiorum, immunitatum, exempcionum, prerogativarum, concessionum, graciarum, statutorum, ordinacionum, decretorum, indulgenciarum, facultatum et indultorum monasterio et illius archiabbati pro tempore existenti et conventui prefatis ac monachis per quoscunque Romanos pontifices predecessores nostros, concilia, apostolice sedis legatos, Beatum Stephanum, primum regem Hungarie Christianum, qui munere legacionis de latere functus fuisse dicitur et Hungaros ad fidem Christi convertit et ceteros reges et principes ac dictum Wladislaum regem factorum, editorum, ordinatorum et concessorum ac certis nostris statuto, ordinacione et decreto et nonnullis aliis tunc expressis, concessis, illas, postquam vobis presentate fuerunt, fueritisque desuper pro parte Mathei et pro tempore existentis archiabbatis, conventus et monachorum predictorum seu alicuius eorum legitime requisiti uti, quando et quociens expedire videritis, solemniter publicantes, eisque in premissis efficacis defensionis presidio assistentes, eadem auctoritate nostra perpetuis futuris temporibus inmobiliter observari, non permittentes eos desuper per quoscunque contra dictarum literarum nostrarum tenorem quomodolibet indebite molestari, perturbari vel inquietari. Contradictores auctoritate nostra appellacione postposita, compescendo, invocato eciam ad hoc, si opus fuerit, auxilio brachii secularis.||
Et nihilominus legitimis super his per vos habendis servatis processibus, illos, quos censuras et penas per vos pro tempore latas incurisse constiterit, quociens opus fuerit, iteratis vicibus aggravare curetis.||
Ceterum, si per sumariam informacionem super his per vos habendam vobis constiterit, quod ad loca, in quibus eos, quos presentes litere concernunt, pro tempore morari contigerit, pro monicionibus et citacionibus de eis faciendis tutus non pateat accessus, seu eorum copia commode haberi non possit, nos vobis citaciones et moniciones quaslibet per edita publica locis affigenda publicis et partibus illis vicinis, de quibus sit verisimilis coniectura, quod ad noticiam citatorum et monitorum huiusmodi pervenire valeant, faciendi plenam et liberam concedimus tenore presencium facultatem. Ac volumus et dicta auctoritate decernimus, quod citaciones huiusmodi sic facte perinde eosdem citatos et monitos arctent, ac si eis personaliter insinuate et intimate extitissent ipsisque archiabbati pro tempore existenti et conventui, ut si infra loca ultra tres dietas a fine civitatum et diocesium eorum non distancia, prout eis per literas Iulii predecessoris huiusmodi concessum est, qui onus conservatoris acceptet et illud debite exerceat, ob potenciam iniuriatorum, molestatorum, detentorum et occupatorum predictorum aut immoderatos favores sive alias recipere nequiverit, quod iniuriatores, molestatores, detentores, occupatores et detentores predictos ad loca longius remota, dummodo ultra quinque dietas non distent, super iniuriis, molestiis, damnis, occupacionibus et iacturis huiusmodi factis et in posterum faciendis ad iudicium trahere de iure et licite valeant, auctoritate apostolica tenore presencium indulgemus.||
Volumus autem, quod singuli archiepiscopi et episcopi sub interdicti ingressus ecclesie et alii inferiores ac eciam vos sub excommunicacionis late sentencie et omnes sub privacionis omnium et singulorum beneficiorum ecclesiasticorum cum cura et sine cura secularium ac predicti et quorumvis aliorum ordinum regularium, que in titulum vel commendam aut alias obtinetis et obtinent et in posterum obtinebitis et obtinebunt, penis eo ipso, quod contra fecerint et contra feceritis, respective incurrendis onus conservatoris huiusmodi suscipere et illud debite exercere et exequi omnino teneamini et teneatis.||
Non obstantibus premissis ac constitucionibus et ordinacionibus apostolicis, quodque nos de personis, que in conservatores deputari debent, non estis, ac omnibus illis, que idem Iulius predecessor in dictis suis literis voluit non obstare ceterisque contrariis quibuscunque. Datum Rome apud Sanctum Petrum anno incarnacionis dominice millesimo quingentesimo quarto decimo, Kalendis Iunii, pontificatus nostri anno secundo. [1514. jún. 1.]