Meklenburgische Urkunden - Urkunden des Klosters Dargun Band I., Nr. Nr. VII. , S. 41
Meklenburgische Urkunden - Urkunden des Klosters Dargun Band I., Nr. Nr. VII. , S. 41
Nr. VII.
D. d. 1219.
In nomine sanete et indiuidue trinitatis. Ego Kazt- marus Diminensis et Pomeranorum dux om nibus sancte ecclesie filiis salutem in perpetuum. Cupientes elemosinam patrui nostri bone memorie Kazimari, uidelicet Dargun cum omnibus assig
22
iiatis, inconuulsam perpetuo conseruari, fratribus Cysterciensis ordinis in ea iugiter deo famulaturis, ob dei sancteque virginis Marie et beati Benedicti con fessons honorem, sicut idem patruus noster contulit, ita et nos conferimus ad nostram nostrorumque salutem et discemimus notos fieri sancte uestre uniuersitati terminos, intra quos eadem nostra elemosina conclusa continetur. Ea propter in domino uos rogamus, ut, quicumque huius pagine tenorem cognoveritis, non patiamini, prefatam elemosinam nostram ab aliquo, uel herede, uel circummanente, seu quocumque calumpniatore imminui; sed propter deum et nostram simul et uestram salutem integram et inconuulsam prefatis fratribus secundum subscriptos terminos conseruate, quatinus deus- omnipotens in regno sup partem uestram uobis integram conseraet. Scitote ergo terminos sic haberi: Primum in uado Rokeniz, quod est ad orientem Dargun, per quod et uia transit de Dimin in Luchowe, de quo ascenditur per ipsam Rokenitze et aque decursum, donec ueniatur contra Gothkepole, ubi de amne exituv ad aquilonem in quandam uiam in mirica, que ipsam Gothkepole circuit, unde in slauico dicitur Pantwo - Gothkepole, et per eandem tenditur uiam ad occidentem in quandam profundam paludem salicum, que et slauice dicitur glam- bike loug, a qua proceditur uersus occidentem in quandam magnam quercum, sub qua et m a gnu s lapis terre affixus iacet ex occidentali eius parte et a sua magnitudine nomen accepit uilidamb, et inde
23
in quosdam tumulos, qui slauice dicuntur tri go г к i, antiquorum uidelicet sepulchra, et, abinde uersus occidentem recta linea in magnam paludem, que et slauice dicitur dalgolug, et de palude eadem per riuum, qui de ipsa effluit in stag- num, quod slauice dicitur Dambnio, et ultra per medium stagni contra meridiem in cumulum satis magnum, qui slauice dicitur mogila, et inde adhuc uersus meridiem in quandam quercum, circa quam terra bassa est quasi uallis quedam, et in duos lapides iuxta eandem ad occidentem iacentes, quorum propinquior occidenti fractus fracturam et fragmen adhuc ibi iacens ostendit, et inde atlhuc uersus meri diem in quandam paludem salicum, que slauice dicitur sirocolug, et ab illa adliuc uersus meridiem in quendam magnum lapidem terre affixum sub qua- dam orno, et ab illo ultra uiam, que ducitLuchowe in stagnum, quod dicitur Kaien, cum sua urbe Kaien et toto stagiio, et ab orientali fine eiusdem stagni flectuntur ad aquilonem per quandam longam paludem in quandam quercuin cruce signatam, quod signum dicitur slauice knezegraniza, et ab eadem quercu in eandem uiam, que ducit Lu cho we, et inde per eandem uiam uersus orientem, donec per earn uenitur in paludem, que iacet inter siluam et uillamKuzuzine, per quam paludem circa eandem uillam ad orientem tendant usque ad siluam orientalem, et ibi iuxta siluam ascendunt in occidentali eius parte reflexi contra aquilonem usque in uiam iain sepius dictam Luchowe ducentem, et ultra ipsam
24
uiam de grab one descendit contra aquilonem in riuulum, qui dicitur bouzka, et inde descendunt per eundem riuulum, donec uenitur in oppositum cuiusdam quercus combuste, non longe a quadam mo- gela, et ab eadem quercu contra orientem usque in Rokenize, ubi ipsam riuulus qui dicitur Ruthnic infinit, tentlunt, includentes omnem siluam, que est inter uiam de Luchowe et Rokenize, et flexi contra aquilonem ascendunt per ipsam Rokenize usque in uiam, que eam transit de Dimin in Luchowe, a qua uia et incipiunt. Testes autem horum hi sunt: Walbertus abbas de Esrom sed tunc tantum monachus, Dirsico, Miregrauus et fratres eius Monic et Kotimarus, Dobezleu, Preche et frater eius Praus, Zap a cha et frater eius Gold on, Heinricus Plochimeris, Hermannus teutoni- cus et aliii quam plures de curia eiusdem K. patrui nostri et circumiacente prouincia.
Notificamus eciam sancte uestre uniuersitati, quod ad instar eiusdem K. patrui nostri prefatis fratribus de Dargun damus liberam potestatem et perfectam libertatem uoeandi ad se et collocandi ubicun- que uoluerint in possessione prefate ecclesie de Dargun teutonicos, danos, slauos uel cuius- cumque gentis et cuiuscumque artis homi nes, et ipsas artes [exercen]di, et parrochias et presbiteros constituendi, nec non et taber- nam habendi, siue uelint more gentis nostre, siue teutonice, uel danice; ipsos etiam homines
liberos dimittimus ab omni exactione baron um
»
25
nostrorum et omnium nobis et eis famulantium, et ab omni seruicio nobis et eis more gentis nostre debito, uidelicet urb'jum edificatione, pon- tium posicione et utrorumque resarcinatione, et ab omni teloneo et omni expedicio-ne, ita ut nemini qnicquam ex debit [o fa] ciant nisi soli deo et predicto monasterio; ipsi quoque fratres super homines suos et cetera bona nullum preter se ipsos habeant aduocatum.
Preterea damus prefate ecclesie deDargun dimi- dietatem capture piscium in Pena, quam in prifma parte] eius habuit idem patruus noster et eis contulit, et quartam partem putei salis in uilla Zulim.ari Tessimeriz. Adinstar quoque predicti patrui nostri conferimus prefate ecclesie de cern marcas nummorum de taberna in Luchowe, ita quod quinque maree soluantur in natiuitate sancti Johannis baptiste et quinque in festo sancti Michaelis, et insuper aliam diinidietatem prefate capture piscium in prima parte Pene et loca duarum sartaginum sal coquentium in Cholberge.
Dam[us] pretera supradictis fratribus ipsum lo cum Dargun, ubi claustrum situm est, et uillam Rokenize cum parrochia et taberna et omnibus eorum pertinentiis; insuper duas uillas Kus- size, aliasque uillas, uidelicet Dobemoizle, Glaso.., Gotkowe, Putowe, Poduskeuiz, Dambe- noue, cum omnibus ad has uillas pertinentibus. �?ec igitur et omnia pretaxata libere contulimus fratribus
26
memoratis. Testes horum: Epis c opus Conradus et capitulum Caminense, Rozgerus abbas de Grobe, Sifridus abbas de Stolpa, Dodo abbas de Belbug, Rotbertus prepositus Diminensis, Gozuuinus sacerdos de Leuin, Richardus sacer- dos de Luchouue, Rochyllus castellanus de Dimin, Dobemerus, Andreas tribunus, Barius, Chemeco et alii quam plures. >
Licet igitur ad similitudinem sepe fati patrui nostri contulerimus et litteris nostris confirmaueri- mus ecclesie de Dargun omnia supradicta, nos tamen ob spem eterne retribucionis conferimus eitlem ecclesie tres uillas, uidelicet Polchouue cum taberna, Penchouue, Golanzine, ut eas cum omnibus suis appendiciis in perpetuum libere possi- deant et| tranquille. Huius quoque donationis nostre testes sunt: Conradus episcopus et capitulum Caminense, Robertus prepositus Diminensis, Ri chardus, Gozuinus, sacerdotes, Rochyllus ca stellanus Diminensis, Dobimerus, Andreas tribunus et alii quam plures de curia nostra et circumiacente prouincia.
Donacionibus quoque Mirograui et suorum fratrum, et Bandeche, Rochylli, Raduzlaui ceterorumque fidelium in terris, siluis, pratis et aquis consentientes annuimus et annuentee approbauimus et approbantes ratas et immobiles in perpetuum statuimus. Donationum autem istarum termini incipimit in Ro- kenize, ubi in ipsam Rokenize influit riuulus, qui fluit de stagno, quod iacet in confinio uille,
27
in qua habitabat Malach et Coueiiiz; per quem riuuhim et ascendunt in ipsum stagnum, et ab illo flectuntur ad meridiem ultra monticulum uicinum in quandam uallem profundam et longam usque in uiam, que per se de Dimin uiantes deducit ad Dargun et Luchouue; per quam uiam flectuntur ad orientem et deducuntur per eandem uiam usque in pon tem, qui dicitur bugutiza, et ab illo transeunt in cir- cuitu paludis contra uillam Liu in per duas partes eiusdem paludis et inde flectuntur et tendunt usque in Penam, per quam ascendunt contra meridiem, donec ueniant in oppositum riuuli, qui uocatur zimulubu, et tunc aeeendunt per paludem ab ipsa Pena in eundem riuulum usque ad solidam terram, a quo reflectuntur ad aquilonem per marginem terre, donec ueniant in oppositum uallis meridiei propin- quioris a monasterio, in quam et ascendunt per paludem ascendentem usque in uiam, que uadit a mona sterio in Kuzize, qua transita ascendunt per palu dem, que in eadem ualle est uersus occidentem, et ab illa in tres lapides terre affixos et ab illis per arbores cruce notatas in unum magnum lapidem terre etiam affixum, et ab illo per cruce signatas arbores in duos lapides similiter terre afïixos ad orientem cuiusdam tilie decorticate, et ab illis trans eunt siluam per arbores signatas usque in uallem, que descendit ad pontem minorem, per cuius uallis medium et eiusdem pontis et ei adiacentem ab occi^ dente paludem in riuulum Ruthnic, per quem descendunt in Penam.
28
Exaudientes obsecrationem nostram, qua obsecra- mus predictas nostras elemosinas ratas et integras prefato monasterio et fratribus, quibus collate sunt, in perpetuum conseruari, exaudiat deus preces eorum de celis et conseruet mansiones ipsoruin ratas et immobiles in eternum. Amen. Sortem autem calump- niantium et sibi usurpare presumentium deus tollat de terra uiuentium, nisi resipiscant, et proiciat in infernum. Amen. Datum anno dominice incarnationisM°CC°XVIII.°
Die Urkunde, auf einem grossen Pergament, ist in derselben kräftigen gothischen Minuskel geschrieben, wie die Urkunden des Bischofs Вerno und des Fürsten Kasimir I., von 1173 und 1174, (Nr. I. und III.), die Eingangsformel und das zweimalige Amen am Schlüsse in verlängerter Schrift. Am Rande der rechten Seite hat die Charte etwas durch Moder gelitten, wodurch einige Stücke ausgefallen sind; diese Stellen sind in [ ] ergänzt. Das Siegelband besteht aus einer Schnur von ungebleichten linnenen Fäden; das Siegel fehlt spurlos; die Schnüre sind in vier Strängen in Knoten geschlagen. — Ob die Jahrszahl richtig ist? — Kasimir II. soll 1217 gestorben sein und die Restauration des Klosters fällt in das Jahr 1216. — Auf der Rückseite der Urkunde steht: priuilegium Kazemari iunioris. — Oder war dieser Kasimir, wenn die Jahrszahl 1219 richtig ist, ein Sohn War- tislavs II. von Stettin? Vgl. Bait. Studien, I, S. 133 flgd.
29
Kloster Dargun, ed. Lisch, 1837 (Google data) Nr. VII. , in: Monasterium.net, URL </mom/KlosterDargun/44c4b8b9-c2f7-454c-82dd-3508550ecfc7/charter>, accessed at 2024-12-26+01:00
The Charter already exists in the choosen Collection
Please wait copying Charter, dialog will close at success