Innocentius episcopus, servus servorum Dei. Dilectis filiis Philippo abbati monasterii de Otterburg, eiusque fratribus tam presentibus quam futuris regularem vitam professis in perpetuum. Religiosam vitam eligentibus apostolicum convenit adesse presi dium, ne forte cuiuslibet temeritatis incursus aut eos a proposito revocet, aut robur, quod absit, sacre religionis infringat. Ea propter, dilecti in Domino filii, vestris iustis postulationibus grato concurrentes assensu, monasterium sancte Dei genitricis et et virginis Marie, in quo divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et presentis scripti privilegio communimus. In primis siquidem statuentes, ut ordo monasticus, qui secundum Deum et beati Benedicti regulam at- que institutionem cysterciensium fratrum in eodem monasterio institutus esse dinoscitur, perpetuis ibidem temporibus inviola- biliter observetur.

il

Preterea quascunque possessiones, quecunque bona idem m on as ter tum in presentiarum iuste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontiticum, largitate regum vel principum, oblatione fidelium seu aliis iustis modis prestante Domino pote- rit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et iIlibata per- maneant. In quibus hec propriis dira mus ex prim en du vocabu- lis : Locum ipsum, in quo prefatum monasterium est, cum omni bus pertinentiis suis ; grangiam de Wilre., grangiam de Swan- den, grangiam de Ungenbach, grangiam de Erlebach, grangiam de Metzelswanden, grangiam de Honwartden, grangiam de Maz- holdersbach et grangiam de Hagenauwen , cum omnibus perti nentiis eorundem ; curiam in Wormatia et curiam in Lutra ; grangiam de Heydeberg, grangiam de Byschovesheim, grangiam de Heseloch, grangiam de Sanden, grangiam de Hammer, gran giam de Ormesheim, grangiam de Bockenheim, grangiam de Byrscheit, grangiam de Hulsberg, et grangiam de Heimbach, cum omnibus pertinentiis earundem, cum pratis, vineis, terris, nemoribus, usuagiis et pascuis in bosco et plano, in aquis et molendinis, in viis et semitis, et omnibus aliis libertatibus et immunitatibus suis.

Sane laborum vestrorum, quos propriis manibus aut sumpti- bus colitis, quam de terris cultis quam incultis, sive de ortis et virgultis et piscationibus vestris, vel de nutrimentis animalium vestrorum, nullus a vobis deoimas exigere vel extorquere pre sumat.

Liceatque vobis clericos vel laycos, liberos et absolutos, e seculo fugientes ad conversionem recipere, et eos absque con- tradictione aliqua retinere.

Prohibemus quoque, quod nulli fratrum vestrorum post fac- tam in monasterio vestro professionem fas sit, sine abbatis sui licentia de eodem loco discedere ; discedentem vero absque com- munium litterarum vestrarum cautione nullus audeat retinere. Quod siquis forte retinere presumpserit, licitum vobis sit in ipsos monachos vel conversos regularem sententiam promulgare.

Illud districtius inhibentes, ne terras seu quodlibet benefi- cium ecclesie vestre collatum liceat alicui personaliter dari, sive alio modo alienari absque consensu totius capituli, vel maioris et sanioris partis ipsius. Si que vero donationes vel alienatio- nes aliter, quam dictum est, facte fuerint, eas irritas esse cen- semus.

il

Ad hec etiam prohibemus, ne aliquis monachus sive con- versus, sub professione vestre domus astrictus, sine consensu et licentia abbatis et maioris partis capituli vestri pro aliquo fide- iubeat, vel ab aliquo pecuniam mutuo accipiat ultra pretium capituli vestri Providentia constitutum, nisi propter manifestam domus vestre utilitatem. Quod si facere forte presumpserit, non teneatur conventus pro his aliquatenus respondere.

Licitum preterea sit vobis in causis propriis, sive civilem sive criminalem contineant questionem, fratrum vestrorum testi- moniis uti, ne pro defectu testium ius vestrum in aliquo valeat deperire.

Insuper auctoritate apostolica inhibemus, ne ullus episcopus vel quelibet alia persona ad synodos vel conventus forenses vos iure vel iudicio seculari de vestra propria substantia vel pos- sessionibus vestris subiacere compellat; nec ad domos vestras causa ordines celebrandi, causas tractandi, vel aliquos conven tus publicos convocandi venire presumat ; nec regularem electio- nem abbatis vestri impediat; aut de instituendo vel removendo eo, qui pro tempore fuerit, contra statuta cysterc. ordinis se aliquatenus intromittat.

Si vero episcopus, in cuius parochia domus vestra fundata est, cum humilitate ac devotione qua convenit requisitus, sub- stitutum abbatem benedicere, et alia, que ad officium episcopale pertinent, vobis conferre renuenL, licitum sit eidem abbati, si tamen sacerdos fuerit, proprios novitios benedicere, et alia, que ad officium suum pertinent, exercere; et vobis omnia ab alio episcopo percipere, que a vestro sunt indebite denegata. Illud adiicientes, quod in recipiendis professionibus, que a benedictis vel a benedicendis altaribus exhibentur, ea sint episcopi forma et expressione contenti, que ab origine ordinis noscitur instituta ; ut scilicet abbates ipsi salvo ordine suo profited debeant, et contra statuta ordinis sui nullam professionem facere compellan- tur. Pro consecrationibus vero altarium vel ecclesiarum, vel pro oleo, vel quolibet ecclesiastico sacramento nullus a vobis sub optentu consuetudinis vel alio modo quicquam audeat extorque- re, sed hec omnino gratis vobis episcopus dyocesanus impen- dat. Alioquin liceat vobis, quemcunque malueritis, catholicum adire antistitem, gratiam et communionem sedis apostolice ha- bentem, qui nostra fretus auctoritate vobis quod postulatur impendat.

13

Quodsi sedes dyocesani episcopi vacaverit, interim omnia ecclesiastica sacramenta a vicinis episcopis accipere, libere et absque contradictione possitis; sic tamen, ut ex hoc in poste- rum propriis episcopis nullum preiudicium generetur.

Quia vero interdum propriorum episcoporum copiam non ha- betis, siquem episcopum Romane sedis, ut diximus, gratiam et communionem habentem, et de quo plenam notitiam habeatis, per vos transire contigerit, ab eo benedictiones vasorum et ves- tium,. consecrationes altarium, ordinationes monachorum auctori- tate apostolice sedis recipere valeatis.

Porro si episcopi vel alii ecclesiarum rectores in monaste- rium vestrum vel personas inibi constitutas suspensionis excom- municationis vel interdicti sententiam promulgaverint, sive etiam in mercenarios vestros pro eo, quod decimas non solvitis, sive aliqua occasione ipsorum, que ab apostolica benignitate vobis indulta sunt, seu benefactores vestros pro eo, quod aliqua vo bis beneficia vel obsequia ex caritate prestiterint, vel ad labo- randum adiuverint in il lis diebus, in quibus vos laboratis et alii feriantur, eandem sententiam protulerint, ipsam tanquam contra sedis apostolice indulta prolatam duximus irritandam.

Nec littere ille firmitatem habeant, quas tacito nomine cys- terciensis ordinis et contra tenorem apostolicorum privilegiorum constiterit impetrari.

Preterea cum commune ioterdictum terre fuerit, liceat vo bis nichilominus in vestro monasterio , exclusis excommunicatis et interdictis, divina officia celebrare.

Paci quoque et tranquillitati vestre paterna in posterum sol- licitudine providere volentes, auctoritate apostolica prohibemus, ut infra clausuras Iocorum seu grangiarum vestrarum nullus ra- pinam seu furtum facere, ignem apponere, sanguinem fundere, hominem temere capere vel interficere, seu violentiam audeat exercere.

Preterea omnes libertates et immunitates a predecessoribus nostris, Romanis pontificibus, ordini vestro concessas, necnon libertates et exemptiones secularium exactionum a regibus et pontificibus, vel aliis fidelibus rationabiliter vobis indultas aucto ritate apostolica confirmamus et presentis scripti privilegio com- munimus. Decernimus ergo, ut nulli omnino hominum liceat prefatum monasterium temere perturbare, aut eius possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere vel quibuslibet vexationi

14

bus fatigare; sed omnia integre conserventur, eorum pro quo rum gubernatione ac sustentatione concessa sunt usibus omni- modis profutura, salva sedis apostolice auctoritate. Siqua igitur in futurum ecclesiastica secularisve persona, hanc nostre consti- tutionis paginam sciens, contra eam temere venire temptaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua satis- factione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino iudicio existere de perpetrata iniquitate cog- noscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et domini redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districte ultioni subiaceat. Cunctis autem eidem loco sua iura servantibus sit pax domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bone actionis percipiant, et apud districtum iudi- cem premia eterne pacis inveniant. Amen.