useridguestuseridguestuseridguestERRORuseridguestuseridguestuseridguestuseridguestuseridguest
Charter: Meklenburgisches Urkundenbuch, 1863 (Google data) 310
Signature: 310

The transcription and metadata of this charter are scanned by a OCR tool and thus may have low quality.

Zoom image:
Add bookmark
Edit charter (old editor)
04.07.1224., s.l.
Erster Vertrag über die Freilassung des Königs Waldemar von Dänemark und seines Sohnes aus der Gefangenschaft des Grafen Heinrich von Schwerin.
Source Regest: 
Meklenburgisches Urkundenbuch - Band I -, Nr. 310, S. 364
 








    ed.
    Current repository
    Meklenburgisches Urkundenbuch - Band I -, Nr. 310, S. 364





      Graphics: 

      ed.
      Current repository
      Meklenburgisches Urkundenbuch - Band I -, Nr. 310, S. 364

        x

        _hLec est forma liberationis domini regis Wolderoari et filii eius, presentibus magistro Hermanne domus Teutonicorum et aliis nunctiis imperii. Dominus rex proinisit, quod accipiet crucem iturus in subsidium terre sancte, et egredietur de regno suo a mense Augusto proxime uenluro post duos annos, et ibit ducens secum centum naues cockonibus et sneccis computatis, ut prima yeme post exilum smmi, si dominus dederit, sit in Yspania et estate proxima subsequente veniat in terram sanctam, ibi secundum consilium regis Jherosolomitani et aliorum magnatum per annum integrum moraturus. Si uero morte preuentus fuerit uel alia causa legitima prepeditus, dabit uiginti quinque milia marcarum argenti in subsidium terre sancte, presentaturus eas a die, p (!) quo iter peregrinationis arripere deberet, ad annum, in citiitate Lubeke nunctiis regis Jherosolomitani et fratribus domus Teutonicorum, ita uidelicet, quod nichil de supradicta pecunia in usus proprios conuertere debeant, sed in animarum suarum periculo expendant ad opus terr« sancte, prout uiderint melius expedire. De itinere uel de pecunia, si personaliter rex ire non potuerit, pro itinere persoluenda prestabit rex et sui omnem cautionera preter obsides et pignora, quam pelierint domini: legatus, archiepiscopus Coloniensis, episcopus Hildesemensis, magister domus Teutonicorum, comes Sifridus de Blan- kenburch, et eam secundum eorum consilium et mandatum inuiolabiliter ratam habebit. Si aliquis predictorum interesse non poterit, nichilominus procedatur.

        Jtem rex terram Transalbinam integraliter restituet imperio, et ea priuilegia, que super eadem terra ei data fuerunt imperio in gwerra pendente, restituet uniuersa, et eatenus predicte terre renunctiabit, ut nee ipse, nee filii sui super eadem terra de cetero habeant actionem. Terrara etiam illam, quam comes Albertus de Orla- raunde a rege in phevdo tenuit, et alia bona, que in eadem terra regi uacabant, dictus comes Albertus in plievdo ab imperio recipiet, et Imperium prestabil ei super eis contra • quemlibet warandiam. Episcopi quoque in eadem terra constituti, scilicet Lubecensis, Racesburgensis, Zuerinensis, regalia sua ab imperio recipient. Preterea rex liberos dimittet omnes illos ubicunque constitutos, qui in predicta lerra ei hominio uel iuramento fuerunt asfricli, et ipsi iurabunt imperio et comiti Alberto ad suam iusticiam utrobique, et bona, que a rege tenebant, a comite A. recipient. Jtem rex et comes Albertus terram Boicenburch et terram Zuerin cum oranibus rationabiliter attinentibus comiti Heinrico de Zuerin libere dimittenl, quas ab imperio recipiet, et reedilicabitur ei castrum Wotmunde, prout erat, quando destructum fuit. Preterea omnia bona, que comes Heinricus a comite Alberto tenebat, ubicunque sita sunt, iterum tenebit et uassalli eius. Jtem bona, que Thi- dericus Scacman a comite Alberto cum filio matertere sue debet habere de iure, lenebit. Jtem rex matri uxoris cornitis Heinrici terram eius reslituet, uel duo milia marcarum dabit. De dicta terra Transalbina non repetenda secundum con- siliura principum imperü prestabit rex omnem cautionem, quam poterit et quam principes uoluerint, preter obsides et pignora. Cum rex fuerit in curia Barduwic principibus presentatus, omnem, quam poterit et quam principes requisierint, faciet cautionem preter obsides et pignora, quod terras Slauie, super quibus causa uerlitur inier Imperium et regnum Datie, die conuenienti, sibi a principibus prefixo, imperio dimittet, uel secundum iusticiam, uel secundum gratiam retinebit. Jtem dominvs rex accipiet regnum Datie de manu imperü el ei liomagium faciet, se cundum quod alii principes facere solent, et fidelitatem bona fide seruabit. Jtem rex et comes Albertus Hrmam facient cautionem, que oruede dicitur, comiti Hein rico pro se et pro omnibus amicis et cognatis; et ut ista oruede rata habeatur et firma, dabit rex obsides v n um de filiis suis legitimis et decem alios, quinque de Dacia et quinque de Holsatia. Jsli dabuntur ad decem annos, et mutabuntur pro temporis oportunitate, cum opus fuerit; isti obsides dabuntur imperio uel prin cipibus imperü, et ipsi committent eos, quibus ipsi uoluerint. Jtem rex dabit pro redemptione sua quadraginta milia marcarum argenti comiti Heinrico, que presen- tabuntur imperio et principibus. Jsta pecunia dabitur in pondere Coloniensi uno lothone minus ualente in unaquaque marca examinato argento. Jn eadem ualoris quantitate pecunia, que ad opus terre sancte dabitur, persoluetur. De pecunia quadraginta milium marcarum dabit rex uiginti milia marcarum, tarn in pecunia, quam in pignoribus, ut ipse et filius suus simul egrediantur. Quodsi in egressu s«o uiginti milia marcarum soluere non possit, solutis decem milibus marcarum

        37'

        292 1224. 305

        egredietur ipse, filio suo seniore pro decem milibus remanente; que decem milia cum primum soluta fuerint, filius senior über egredietur. Pro residuis autem uiginti milibus marcarum dabit rex triginta obsides adultos et nimm de flliis suis; quodsi triginta obsides adultos habere non potuerit, dabit quindecim adultos et totidem iuuenes cum duobus filiis suis; et si quindecim adultos habere non po tuerit, dabit triginta pueros cum tribus filiis suis. Jsti obsides presentabuntur imperio, sicut priores. Pro hiis duobus articulis tantum, uidelicet pro oruede et pro pecunia redemptionis, dabuntur obsides. De possessionibus, quas rex in terra Transalbina pecunia comparauit, pro sue uoluntatis arbitrio ordinabit. Jtem si in curia Barduwic pars predicte pecunie propter temporis breuitatem persolui non poterit, secundum consilium principum imperii prestabunt rex et sui caulionem, quod die sibi a principibus prefigendo residuum pecunie persoluant, et .rex ibi secundum consilium principum suis restituelur hominibus. Jtem in festo natiuitatis beate uirginis proximo uenturo dominus rex Romanorum et principes imperii Bardvvic curiam celebrabunt ad ea diflinienda, que superius dicta sunt. Et ut hec rata habeantur et inuiolabiliter obseruentur, subscripti iurauerunt et in fide promiserunt: comes Albertus, Wicpertus dapifer suus, Reinfridus de Scorlemere, Heinricus pincerna et alii quani plures homines sui; hü Dani domini: Büro pin- cerna, Scorio marscalcus, Johannes marscalcus, Drugillus dapifer et alii quam plures; ex parte aHera: comes Heinricus de Zuerin, comes Hermannus de Wol- denberch, comes Heinricus de Sladen, comes Heinricus de Danneberch et duo filii sui, comes Heinricus de Luchowe, comes Conradus de Regensten, Lupoldus Ursus, Burchardus atluocatus de Luchowe, Thidericus Scacman et alii quam plures. Hee promissiones et iuramenta sub tau conditione facta sunt, ut, si do minus rex Romanorum et principes imperii ea, que supra dicta sunt, uoluerint adimplere, supradicti promissores ad hec omnia tenea'ntur; si uero principes noluerint adimplere, iam dicti promissores ad hec obseruanda minime tenebuntur, ita quod a iuramentis et promissionibus sint penilus absolut!. Nunctii imperii: do- minvs Bernardus de Horstmare, comes Hermannus de Woldenberch, Guncelinus imperialis aule dapifer, dapifer de Waltpurch, dapifer domini Coloniensis archiepi- scopi, promiserunt in fide, quod inodis omnibus et bona fide studebunt, ut ea, que supra dicta sunt, principes prosequantur, et hoc idem magister domus Teutonicorum facturum se dixit. Acta sunt hec anno incarnationis dominice M0CC0XX1III°, mense Julio, 1111° non. Julii, indictione XII.

        Nach dem Original im H.-Archive zu Schwerin, auf einem kleinen Pergament, in einer ganz kleinen, gedrängten, scharfen, sehr abbrevirten Minuskel. Die Schrift hat zwar für die Zeit einen etwas klein lichen Charakter, ist aber doch mit Sicherheit lesbar. Nur an. einer Stelle ist die Construction dunkel. In Z. 10 dieses Abdruckes steht im Originale: a die p quo i l er percgrinationis arripriv deberet. Das p ist im Originale unzweifelhaft; es ist aber nicht 6p = pro geschrieben, sondern nur ein blosses p. Dieses ist aber wohl durch ein Versehen entstanden, wenn man nicht, mit Kosegarten, pro quo durch: „an dem Tage, vor welchem etc." erklären will (?). — Ferner steht in Z. 16 dieses Abdruckes im

        305 293 1224.

        Originale: petierint dni. legal' archepc Colon Epc Hildm. Ueber den päpstlichen Legaten Konrad Tgl. Nr. 307, Anm., und Nr. 309. Zu bemerken ist, dass die Urkunde offenbar etwas eilfertig in erster Niederschreibung ausgefertigt ist. Es fehlen die leeren Ränder fast ganz.

        In den untern, schräge umgeschlagenen, nur ungefähr Va Zoll breiten Rand, der im Anfange links ganz verschwindet, sind 11 Löcher eingeschnitten, in welche, mit Ausnahme der drittletzten leeren Stelle, Schnüre von rothen seidenen Fäden eingeschürzt sind, an welchen folgende flache Siegel von weissem Wachs, ohne Eindrücke auf der Rückseite, hangen, welche meistentheils schon sehr verletzt sind. Vor hundert Jahren scheinen sie noch besser erhalten gewesen zu sein, da es in Orig. Guelf. IV, Praef. p. 87, heisst: „Appensa „erant X sigilla, ex quibus VIII adhuc integra et illaesa".

        1) Ein ganz kleines Stück von einem Siegel, welches, wie/ es scheint, einen menschlichen Kopf mit einem Heiligen schein zeigt und darüber den Anfang der Umschrift:

        * S'

        2) Fehlt ganz.

        3) Das hieneben abgebildete schildförmige Siegel des Grafen Heinrich von Schwerin mit zwei Lindwürmern am Lindenbaume und der sehr ausgebrochenen Umschrift:

        .. SI • H8NR ... • COM1TIS • Da • N

        4) Ein kleines Stück von einem Siegel, welches den obern Theil einer Figur mit ausgestreckten Armen (eines Crucifixes?) enthält.

        5) Das schildförmige Siegel des Grafen (Heinrich) von Danneberg mit einem aufsteigenden, rechts gekehrten Löwen und der Umschrift:

        * SI..LL' • CO..TIS • I • Dö • DANN....CH ■

        6) Das schildförmige Siegel des kaiserlichen Truchsessen Gunzelin mit einem rechts gekehrten Wolfe über zwei Garben, und der Umschrift:

        * SIGILL' G

        7) Das schildförmige, in zwei Bruchstücken an der Siegelschnur sitzende Siegel des dänischen Truch sessen Drugillus mit der linken Hälfte eines kräftig gezahnten Kammrades und der Umschrift:

        LLV . [DRJV6ILLI

        Nach Thorkelin, Dipl. Arna-Magn. Tab. X, hat Langsum Barsun 1260 einen Schild mit einem Rade, ■welches jedoch kein Kammrad ist. Das Siegel des Truchsessen Drugillus an der vorstehenden Urkunde hat aber ein Kammrad mit klar und kräftig gravirten Zähnen an der Aussenseite des Rades.

        8) Ein Bruchstück von einem runden Siegel, welches einen Schild enthält, auf welchem dem An scheine nach ein grosses T, einem Hammer ähnlich, steht; von der Umschrift sind nur noch zwei ziemlich undeutliche Buchstaben vom Anfange erhalten:

        RI (oder PI oder FI)

        Dies wird das Siegel des Marschalls Scorio des Königs Waldemar (1224—1230) sein, welcher mit Inger, Tochter des Jacob Suneson, verheirathet, folglich den übrigen mächtigen Herren nahe verwandt war.

        9) Fehlt ganz, mit der Siegelschnur.

        10) Ein schildförmiges, stark gewölbtes Siegel mit drei rechten Schrägebalken; die Umschrift ist ganz abgebrochen.

        11) Ein herzförmiges Schildsiegel mit einem Blumen- oder Rosenstock auf einem wellenweise gezeich neten Grunde; von der Umschrift sind nur noch die Buchstaben vorhanden:

        .. eiL... a.

        Dies ist dasselbe Siegel, welches an dem Concept des zweiten Vertrages vom 17. Novbr. 1225 an erster Stelle hängt. Vielleicht ist es das Siegel des Büro oder Biurn pincerna, da dieser in beiden Urkunden vorkommt. Ein ähnliches Wappenzeichen führt 1263 Petrus Uneson bei Thorkelin T. X.

        294 1224. 30«

        Gedruckt ist diese Urkunde in Orig. Guelf. IV, Praef. p. 85; Thorkelio, Dipl. Arna-Magn. I, p. 289; Vogell, Geschlechtsgeschichte der Herren Sehr, Gelle, 1815, Urkunden, Nr. 3, S. 4; Lübeker Urkunden- buch, I, S. 29; Kosegarten, Codex Pomer. I, S. 348; Lisch, Geschichte des Geschlechts Bohr, Urkunden, I, S. 10, Nr. 7; im Auszüge bei Huillard-Breholles, Hist. dipl. Frider. II. imp., II, p. 798.

        Dahlmann, Gesch. von Dännemark I, 382 und 384, verlegt diese Verhandlung nach Danneberg in das Gefängniss des Königs. Vgl. unten die in der Note zur Urkunde vom 10. October 1224 mitgeteilten Auszüge aus dem „Zeitbuche" des Eike yon Repgow und den Annal. Coloniens. max.

        Places
        • s.l.
           
          x
          There are no annotations available for this image!
          The annotation you selected is not linked to a markup element!
          Related to:
          Content:
          Additional Description:
          A click on the button »Show annotation« displays all annotations on the selected charter image. Afterwards you are able to click on single annotations to display their metadata. A click on »Open Image Editor« opens the paleographical editor of the Image Tool.