Pridericus dei gratia Romanorum Imperator etc. dilecto principi suo llil- desheimensi C. episcopo gratiam suam et omne bonum. Felices nostre sereni- tatis cm-n Ins, cpjos affectare te scimus, tecum participare volentes, afFectioni tue sepe sepius ducimus intimandum, quod per illius gratiam, a quo prouenit omne bonum, ad vota nobis in regno nostro cuncta succedunt, Sarracenis, qui cacumina niontium et loca inexpugnabilia ceperant, ad inferiora et plana loca iam omnibus reuocatis. De tua itaque fidelitale certissimam fiduciam obtinentes, H. karissimum filium iiiislriiin. Romanorum regem illustrem, circumspectioni tue duximus com- mendandum, pro seruitiis eidem filio nostro a te modo exhibitis in absentia nostra tanto libi vber[ior]es gratias referentes, quanto in absentia noslra magis quam in presentia purissime fidei tue animus approbatur. Vt igitur ecce nobis in Ale- manniam venientibus, gratissimis tuis possimus meritis respondere, rogaraus plu- rimum et monemus, quatinus in seruitiis nostris et eiusdem filii nostri more solilo perseueres. Sane relatum est celsiludini nostre, quod rex Dacie ac filius eius

272 1223. 288

capti a comite H. de Zwrin, dilecto fideli nostro, in custodia detinentur. Qui rex, sicut tu ipse nosti, preter precedentem causam multa de bonis imperii occupauit, ad nos et imperium respectum, quem debuit, non habende; vnde cum ad recuperationem bonorum imperii totis viribus et alfectibus anhelemus, vt ipsa possimus ad imperium reuocare, aflectionem tuam rogandam duximus omnimodis et monendam, quatenus ad hoc, quod ipse rex et lilius eius ad manus vestras deueniant, prorsus et totaliter elabores, facturus, quod quiequid venerabilis Erbi- polensis episcopus propter hoc promisit vel dehinc promiserit comiti predicto, et ipse promitlas cum eo, quia nos illud rat um habebimus et omnia cum consilio tuo curabimus efficaciter obseruare.

Nach Sohannat, Vind. Litter. I, p. 194, „ex Cod. M. S. Mogunt." — Auch gedruckt in Orig. Guelf. IV, p. 100 (ungenau); Gruber, Orig. Livon. p. 263 (unvollständig); Huillard-Breholles: Hist. dipl. Frider. DL Irap., T. II, p. 393 (nach Schannat), zum Juli etwa, 1223.