Meklenburgisches Urkundenbuch - Band I -, Nr. 330, S. 389
Meklenburgisches Urkundenbuch - Band I -, Nr. 330, S. 389




Meklenburgisches Urkundenbuch - Band I -, Nr. 330, S. 389
In nomine sancte et indiuidue trinilatis. Ego Heinricus miseracione diuina dominus de Rostoch omnibus in perpetuum. Quoniam genus humanum spiritus est uadens et non rediens, plura priorum laudabilia facta obliuionis nubilo deper
40*
316 1226. 333
irenl, si non indicio simul et testimonio scripti notabilis posterorum memorie mandarentur. Ut ergo in nostre posterilatis noticiam ea, que a nobis raciona- biliter facta sunt et ordinata, certissime deuenianl, omne dubium penitus remouentes, Ha ut robur perpetue optineant firmilalis, scriptis eorum nominibus et teslimonio, qui in gestis et ordinatis a nobis negociis alftierunl, per presens scriptum futu- rarum calurapniarum inco[m]modis curauimus obuiare. Porro cum secundum doctrinam sanclorum doctorum omnes ante tribunal Christi stabinms reddituri ra- cionem de operibus, que in hoc corpore gessimus, siue bona fuerint, siue mala: timendum ualde nobis est, qui plus potestatis de beneficencia creatoris mundi accepimus in hoc mundo, si non ad laudein et gloriam nominis sui ea cum multa humilitate et tremore perfruamur, [ne] grauius eo iudicante proinde puniamur. Ego igitur Heinricus, digne animaduertens cum raagno liraore sentenciam extrerai iudicii, qui sum aggrauatus innumerabilium sarcina peccatorum, et licet impedientibus car- nis passionibus omnem non ualeam possessionem in Jhesu Christi ministerimu erogare, tarnen, prout miclii spiritus inspirauit domini, uolens consulere tarn pro- genitorum meorum, quam successorum, necnon proprie saluti, de mea propria hereditate, quam iuste ac racionabiliter ab omnibus progenitoribus meis possedi, in loco, qui Guztrowe norninatur, conuentualem ecclesiam canonicorum ad honorem dei terribilis, qui eque potenter principum et pauperum aufert spiritum, et eius intacte genitricis semperque uirginis Marie, n[e]cnon beati Johannis euuangelisle et beate Cecilie uirginis ordinaui, accedente consilio domini raei Brunwardi Zuerincnsis episcopi, necnon consensu patris mei Burwini, domini Magnopolensis, et filiorum meorum Johannis, Nicolai, Heinrici, Pribizlaui, cum reddilibus subsi- gnatis. Persone uero, quas in ipsa ecclesia deo et sanctis eius statui perhenniter deseruire, se seruabunt secundum morem aliarum conuentualium ecclesiarum et precipue, prout melius possunt, secundum ordinem uenerabilis ccclesie Hildense- mensis. Hec autem bona et has uillas eidem ecclesie et personis eius cum omni iure et utilitate in agris, pratis, pascuis et siluis et noualibus libere assignaui: Gutouue, Belcowe, Genitsowe, Demine cum stagno adiacente; preterea in uilla Sucowe qualuor mansos cum omni iure libere simulier nssignaui. Jnsuper ad altare speciale, usui eciam ipsorum canonicorum, ad quod uno die missam sancte Marie sequentique die missam pro delunclis constitui celebrari, hos redditus libere dcputaui: in uilla Camyn quatuor mansos cum omni iure meo; in uilla Carowe decimam quatuor mansorum, quos ibidem sub aratris allodii mei habui localos; si uero allodium meum et aratra inde transumpta fuerint, ecclesie extunc ibidem iidem qualuor mansi cedant libere cum omni iure. Censeo eciam predicta bona ecclesie nominale libera ab omni exactione tarn peticionum, quam uectigalium, et expedicione(m) et edificacione urbium et poncium; sed si necessitas postularit, eam expedicionem obseruabunt, que uulgariter landuuere appellalur. Jn bonis quoque memoratis aduocati mei siue successorum meorum nichil prorsus iuris
1226. 317
habebunt, nisi tantum in capitali sentencia et manuali, et ad hanc uocabuntur de uoluntate canonicorum, ita ut tercia pars pene pecuniarie mich! cedat, canonicis duabus partibus reseruatis. Priuatam eciam piscacionem canonicis in eadem ec- clesia degentibus pro eorum co[m]modo diraisi in stagno Guft]owe cum insula adiacente. Eidem eciam ecclesie decem personas deputaui, estimacionem sex prebendarum ad duodecim marcas argenti, reliquas uero quatuor ad sex marcas argenti, donec dante deo, consilio et auxilio filiorum meorum et bonorum homi- num fuerint redintegrate. Jpsis uero canonicis ad cauendam uiolenciam maiorum de permissione domini mei Zwerinensis episcopi Brunwardi liberam electionem preposili, decani, scolastici et custodis et aliorum canonicorum constitui reseruari. Statui preterea, ut secundum consuetudinem honestarum ecclesiarum post obitum canonici defuncti ipsi defuncto prebenda sua plene absque denariis oblacionvm usque ad anniuersarium suimi ad debita ipsius persoluenda uel ad emendacionem prebendarum libere relinquatur. Filiis autem meis eorumque successoribus deuote supplico, quatinus diuine miseracionis meeque dilectionis intuitu hoc, quod per me inceptum est, fideliter studeant promouere. Et ne quis successorum meorum ausu nefario tarn racionabile faclum attemptet irritare, sigilli mei munimine robo- raui. Testes hü aderant: clerici: Godescalcus Lubicensis canonicus, Godefridus sacerdos de Lussowe, Thidericus, Burchardus, Johannes, eiusdem ecclesie canonici, Conradus scriptor curie; layci: Buriwinus pater meus, Heinricus comes de Zuerin, Johannes Ztoyzlaf, Johannes de Snakenborch, Heinricus Gamme dapifer curie, Jordanus, Heinricus Grubo, Baroldus, Engelbertus, Lippoldus et alii quam plures. Acta sunt hec anno domini M° CC° XX° VI., indictione XIII. (!), regnante Friderico glorioso Romanorum imperatore. Datum in Gustrowe, per manus Conradi scrip- toris, III0 nonas Junii.
Nach dem Diplomatarium des Dom-Collegiat-Stifts zu Güstrow, Urk. Nr. I. — In dem Abdruck bei Thiele, Coecilienkirche, Beilage A., fehlt im Zeugenverzeichnisse der Name Burwinus, nicht aber die Worte „pater meus"; eine vidimirte Abschr. des 16. Jahrh. gibt statt Thidericus: Benedictus. Hiezu wird das Siegel also beschrieben: „Ein Sigel hangende Ahnn Roter Seiden. Das Sigel vinbher etwas abgebrochen alters halben. Der Greif aber, so darlnne gedrugkt In geel wachs, Ist noch augenscheinlich Vnd Kentlicb. Die vmbschrift aber Lautet: Hinricus de Rostock, ist auch noch zu lesen." Abdrücke: Schröder, P. M. S. 544; v. Westphalen IV, p. 921; Franck IV, S. 96; Letztes Wort, Beil. 66", 140 (u. Nr. 96, p. 231); Klüver III, l, S. 226.
(1226. Juni 5.) 3S4.
Heinrich Barwin II., Fürst von Rostock, stirbt. a) II. non. [Junii]. 0. - - Henricus de Werle, filius Borwini.
Aus dem Necrolog. monast. s. Michaelis, bei Wedekind, Noten III, S. 42.
318 1226.
b) Non. Jun. 0. Ilonricus, ßurwini principis Sclauorum filius, cuius con- sensu Salowia est collata.
Aus den „Anniversar, fratrum et benefactorum" des Klosters Amelungsborn (cod. membr. saec. XV.) im Archiv zu Wolfenbüttol. Vgl. Jahrb. III A, S. 35, 36. Lisch vergleicht zu beiden die Urkunde der Fürsten Heinrich und Johann I. von Werle vom 15. Mai 1277, in welcher diese den Priestern des Landes Farchim Privilegien ertheilen unter der Bedingung, „vt in anniuersario dilecti aui nostri domini Hinrici de Werle in die beati Bonifacii ad vesperam — — conueniant et in religione in vigiliis ipso vespere compareant, de mane pro salute anime aui nostri — — missaruru sollempnia — — peragendo. Vgl. Jahrb. X, S. 4.
Meklenburgisches Urkundenbuch, 1863 (Google data) 330, in: Monasterium.net, URL <https://www.monasterium.net/mom/MeklenUrk/4eb954f5-2085-47a8-bcbd-2ac84cec80aa/charter>, accessed 2025-04-09+02:00
The Charter already exists in the choosen Collection
Please wait copying Charter, dialog will close at success