III. 13.

Domino suo intima deuotione diligendo. H. l) regi Augusto. 1 H. *) shus ille Hildineshcmensis, iuxta posse et nosse affectum ser- nitutis debitae. Quia 3) fidelfssima mei seruitus adhuc deo annuente posthac concordabit legalioni, quam proxime uobis feceram, et quia *) pro meis viribus dignitati vestrae Semper sollicitus prouideram, quan- doque si non domestico testimonio, uobis probabitur extraneo. Nuno vero cum vestra niaieslas meae deuotioui non pro mea spe, sed pro

4) fas. a) Boto cfr. Lamberti annale: in Pertz Monumenta Gerrnaniae, Scripto- rnm Tom.V. pag. 205 u. 233. b) vielleicht die basilica st. Caeciliae cfr. J. G. Lreackfelds Antiqaitates Walckenredenses pag. 119 u. 120, und Heineccins Anti- qtdtates Gbslarienses pag. 75 o. 76. 5) cnilibet. 6) quodlibet. 1) Henrico. 2) Hezilo. 3) Quod. 4) quod. .

12 No. VIII. 1075.

uoto male mihi cupientium respondeat, cum ea, que pro iure Homi nis et officij mei canonice exequor, sinistra quorundam iuterpreta- tione apud uos deprauentur, cum desudata non solnm verbis sed rerum et ipsius vitae usu mea Fidelis seruitus solo dolos concinnan- tium sermone annulletur, non est quod dicam aliud, nisi respondeat mihi peccala mea, Merui quidem, scio, ergo6) dominum , sed non ergo6) uos. Me igitur, vi hominem uestrae maiestati deuotissimum, gralias mutationi dexterae excelsi pro uobisa) referentem oppressit tarn iutollerabiliter quam insperate nuncius vesler, si tarnen vester, precipiens, vt in Goslaria nihil, quod Episcopalis sit, iuris exer- ceam, vi nullius in eadem uilla ordinati siue inordiuati uitam meae prouisioni asscribani. Adiecit etiam alia, que plurimum mihi intulere sldporem, ucstram prudentiam sola detrahentium mihi inductioue per- suasam damnasse mos pro reo hominem uobis Gdelissimum et in quo Talionis discretio aliquem deo inspiraute habet Iocum. Legatum au- tem eundem a uobis mihi decretum dubitaui, non ob hoc solum, quia, cum non agnoscerem , sine literis et sigillo ad me uenit, sed quia, que ille mihi erat narraturus, ego predpctus eram a pluribus. Ipsam etiam legationem non fuisse ucstram et speraui et spero, quia non Episcopus, nou ipse Papa ordinem suum interdicere 7) alicui ordi- nato, nisi canonice conuicto. Si igitur sacrilegia, periuria, adul- teria, homicidia, m.aleficia et mille alia, que catholicae aduersan- tur Ecclesiae, interdicor in meo episcopatu prosequi, si prohibeor corrigere eos, quorum sanguis de manu mea requiritur, frustra pre- sento personam Episcopi. Hanc domine legationem mihi non magis duram, quam insperatam supersedi adhuc fratribus meis, quorum res hic mecum agilur, conquerj, sperans me comperturum, aut hanc non fuisse veslram, licet sub uestro mihi factam nomine, aut, si uestra fuit, vestram pietatem, meae seruitutis et demum iusticiae ac dignitatis ecclesiastica' respectu admonitam, sententiam in melius mu- taturam. Spero8) gratia; et consilij inspiret uobis, ut, meae deuo- tioni digne vobis respondendo, uestro hcniori in me prouideatis. Quic- quid autem uos de me statueritis, ego nunquam immemor, quid vestrae maiestati debeam, impendam vobis Semper ea, que debeo domino meo et ilim, cuius honorem omnium 9) affectu cupio.

5) erga. 6) erga. a) 1075 , 9. Juni cfr. Lamberti annales in Perts Mouamenta Germsniae, Scriptonim Tora. V. p. 226 — 228. 7) hier fehlt potest. 8} Spi ritus statt Spero. 9) omni.

No. IX. 1077.