G.c) domino suo uigilanter omnia agenli H. d) vitam ad salulein el omnimodam sospitatem. Incertum habens, an si1) saltern aliquando uel ad lempus liberum curarum uos ocio et quieti pre.sliteritis, an post solida J) publicorum negotiorum impedimenta discesseritis ad mnram, scribere uobis non ausim, ne, vbi uotis meis salegerim, ibi molestiara et tedium uobis ingesserim. Cseterum cum in rebus appeteudis aliquid nobis insistendum sit, quod pre ceteris omnibus singularius et precio- sius possideamus, possidendo egregietate quedam3) amplexemur, am- plexando impensius diligamus, volui 4) quasi Iranseunler silere, silenter transirée), me veslri ipsius amicitiam, precipuum quid, ex vuiuersitate

a) Hezil war aus Beiern gebürtig (cfr. Sudendorfs Registrum Theil IL No. XXIV. pag. 29,) und befand sich wahrscheinlich auf einer Universität in Frankreich cfr. Brief No. III.

b) Gebhard war seit 994 Bischof von Regensburg (cfr. Ratisponenses episcopi in Hundii Metropolis Sulisbursrensis Tomus I. Ratisponae 1719 fol. pag. 130) und starb 1023 (cfr. Heriinanni Augiensis chronicon in Pertz Monumcnta Germanise histórica, Sciiptorum Tomus V. pag. 120).

c) Gebharde episcopo Ratisponensi.

d) Hezilo.

e) Zu obigen Sätzen: »possideamus, possidendo — amplexemur, am- plexando« etc. und »transeunter silere, silentortransire« cfr. die Ausdrucks weise: «congratuler, congratulanter exultaverim« und »caueas, cauendo aduigiles« im Briefe No. III, »foueas, fouendo nutrias» im Briefe No. XXVI, »optem, optatam appetain, appetitam excolam« und »legere, legendo pro- ficere« im Briefe No. XXVII, »diligenti constantia quam constanti dili gentia« und »sperando suspirans et suspirando sperans« in Sudendorfs Registrum Theil I. No. I. pag. 1., »admirando loqui, aut qoii loquendo admirari« in Sudendorfs Registrum Theil II. No. XXIII pag. 26.

1) si muss ausfallen. 2) sólita. 3) quadam- 4) nolui.

1

No. I. 1018 — 1023

rerum mihi elegisse eidemque ampli>-simam in penelralihusr) cordis mei sedero.*) dédisse. Amicum enim lalem me in vobis reperisse esti- mauerim, quicum me et quem ego mecum vnum quiddam integrum ex mutua animoruin affeclione asseruisse non dubitaverim. Amicos nam- que aul non esse aut vnum esse oportebit, a quo tenore si forte desti- terint, inferri tota facilitate poterit moleslum et periculosum esse, vnum fieri cum eo, quod separari quiuerit. Quid ergo et quam inremisse vlrimque amicitia? debeamus, quo perpetuo extendatur, miniine oportet ambigamus. Maximum enim hoc est in amicitia, quod privatis ampli fícalos honoribus superiores inferioribus pares constituera consueuerit, nihilque proprium sibi ex suis usurpaueril. Euidenler namque hoc in nobis constare videtur, cum ipsa amicitia uos honorificatum, uos tanto superiorem, mihi priuato, mihi minori, mihi ferme nullius momentih). tanta beneuolentia reconc.liauerit simulque in ilia dulcissima et me- morabili familiaritate vestri contubernii omnino me uobis parem et so- cium') fecerit. Quid igilur dulcius, quid tulius, quid pre omnibus omnino iocundius, quam habere aliquem amicissimum, quicum omnia sic loqui, sic conferre, quasi cum nobismet ipsis, audeamus? In se- cundis enim rebus quis fructus et iocunditas haberetur, si non esset, qui seque nobis in his congratularetur? Sinistra?5) quoque accidentia longe pateremur difficilius, si quis ea nobis non tolleraret •) grauius. Habelis ergo, habelis in me, qui diuina eos amministrante gratia sem per uestris congaudcat successibus, cum defulurum vos minime spe- rem, qui meis «ondoleatis aduersitatibus. Toto enim hoc anno pro addiscendis literis et corpora et animo mulla perpessns, iam tante hiemis asperilate ingruenle, iam re i familiaris penuria me grauius vr- gente, cum expeclauerim de patria in his me releuari, audiui ser- uientem meum, aliquantulum rerum mihi deferentem, ex toto despo- liatum sicque in itinera impeditum domum abisse '). Huius itaque ini'orlunij iniquilate aslriclus ad uos confugio, qualenus memor promis- sionum veslrarum iam rerum executione benigne mecum agalis. Tan tum enim beneficium nec vnquam mihi contulistis, nec amplius colla- turus eritis, quantum in preseotiarumh) mihi conferre poterilis. In-

Г) cfr. »penetrale« ira Briefe No. XVn.

g) cfr. »sedem« im Briefe No. X.

Ь) cfr. »nullius momenti« im Briefe No. H.

i) cfr »socium, socio, socius und soeü« in den Briefen No. IV. XXV. XXVI.

к) cfr. »in presentiarum« in Sudendorfs Rogistrum Theil II. No. XXIV pag. 31.

5) Sinistra. 6) toleraret. 7) abiisse.

No. I. I/. 1018 — 1023. 3

uitus namque ab adorto disciplinae studio, quasi infeclo negolio, dis- cessero. Quantum autem ibidem sim perseueraturus, a vestro nutu pendel et auxilio. Nolile, que»o, nolite perpendere, quid vestrae muni- ficenliae dignitaletn condeceat, sed quid ad presens1) meae indigentix cowpetat; apud amicos meos etiam fidelem admonilorem uos mihisenliam.