Amicitiam, quam vnanirais vnanimid), quam amicus debet sibi alteri. Quasi certissimum quoddam asilum')e) in te spero me habi- turum, non quin me sciam sincerissima lua dilectione indignum, sed quod me animet pietas vel domesticaf), quae cuiuscumque amicam se profitetur, cum1) fidei precordialibus*) bracchijs3) amplexatur, cum4) solo purissimi amoris respectu veneratur et cuicumque facie arridet, eum mente, eum toto pectore imaginatur et tenet. Huic si dando re- spondere, si beneficijs aggrederer certare, stultus uideri, insanus pos-

f) cfr. »Enimuero si quid« im Briefe No. XXX, «Enimuero si« und »enimuero« in Sudendorfs Registrum Theil II. No. XI und IV. pag. 13 und 7, cfr. dazu oben Brief No. XI. Note a.

3) opportunumque. 4) me muss ausfallen. 5) Emendi. 6) stringat.

a) cfr. Sudendorfs Registrum Theil II. No. XVI. pag. 21.

b) Burchard war der »unarümis amicus« Hezils cfr. Sudendorfs Re gistrum Theil II. No. XVI pag 19.

c) cfr. Sudendorfs Registrum Theil II. No. XVI. pag. 19—21.

d) cfr. »vnanimem« in den Briefen No. X. und XV, »vnanimis« im Briefe No. XXVII. und in Sudendorfs Registrum Theil II. No. XVI. pag. 19.

e) cfr. »asilum« in Sudendorfs Registrum Theil I No. VII. pag. 10.

f) cfr. »domesüce« im Briefe No. XXIII, »domestica« in Sudendorfs Registrum Theil I. No. I. pag. 1. »domestico« daselbst No. VIII. pag. 11, und Theil U. No. XXIII. pag. 27.

g) cfr. »precordiali« im Briefe No. X, »precordialem« in den Briefen No. XV. und XXIII, »precordialiter« in Sudendorfs Registrum Theil II. No. XVI. pag. 19, »precordialis« daselbst No. XXIV. pag. 30.

1) asylum. 2) eum statt cum. 3) brachijs. 4) eum.

30 No. XVII. 1070—1079. No. XVIII. 1070—1073.

sem iudicarih). Amicitia enim illa, que nunc usitatur et que id, quod non est, nominatur seil cet dare et reeipere, que creditons immo ven- ditons est potius est5) quam amici, illa inquam amicitia apud te locura non obtinet, cum tuam nienlein fides quasi sanetissimum quoddara pe- nelrale') elegerit, colat et inhabiteth). Solum igitur quod valeo et tarnen maximi haben, qui') fidei non fiel« prebeat testimoniura debi- tum, immo debitum tibi et obligatum animi pretendam affectum1). Si spernis quod possum, dabo tibi quod sum; si nihil seruitutis tibi impendere poterit tenuis raea facultas, presenlabunt (amen tibi fides et deuolio in se ipsis quod desideras. Hinc igitur cum sciam, tibi meum7) esse idem velle et idem nolle m), meum est tibi non supplicari9), sed solummodo quid velim insinuare■ i. Beneficia ergo, que fratris mei filius a te deposcit, cum needum prestita nulli pi omissa habeas, ipse uide, quid mihi debeas, cum id, quod posco, in promptu habeas.