Domino patri et episcoporum dignissimo H.1) famelici et uix herentes ossibus Hiltinisheiraensium scholarum hospites uberem coe- lestis gratis sacietatem, plenam panis uiui, qui est Christus, re- fectionera. Famis et inedise dirara asperitatem, que nobis miseris non solum aufert voluntatem studendi, sed etiam infert tedium uiuendi, tibi, benedicte et benedicende pater, pro rei asperitate describeremus, nisi quod vense uiribus cxhaustae, fauces longa inaedia *) siccae, ipsc palatus scabra rubigine asper uocem nobis intercludunt, priuantes et linguam uolubilitate loquendj et debiles raanus officio scribendj. Tacentibus nobis peroraret apud te, sancte patel*, ipsa, si uideretur, nostri Facies, situ fseda, raacie squalida, pallore iurida; extorquerent tibi pancm labra situ albida, pellis in rugara contracta; mouerent te ad raiserationem crinis horrens et incultus, ipsa etiam rusticior tonsura, orbes oculorum caui, eosUe interlucentes et ex integro nuraerabiles, tenuis vteri cuticula dorso adiacens et quod pendere putatur pectus et a spinoe tantummodo crace tenerj. Äuget quippe nobis ipsa macies articulos, eminent

annales in Pertz Monumenta Germaniae, Scriptorum Tom. V. pag. 225 u. 239. d) Werner 1063—1078.

1) Burchardo oder Bucconi (Halberstadensi). 2) Hezilo.

1) Heziloni (Hiltinisheimensi episcopo). 2) inedia. Stendorf Kegistrum. II. 2

18 No.XV. 1070- 73.

gcnunm pobliees') nodosi, tibibusque1) decrescentibus turaent io- modico tubere talj. Nutrit insuper nobis famis irapatientiara, quod haec in ipsa messis collectione, in terra frugura uberriraa, sab te domino, hominum huraanissimo, clericis hospitibus clementissimo, patimur experti. Illud cuiusdam comici indicant augusto') mens« poetse. Ipse etiam somnus aiijs quies nobis est poena. Quoliens enira tenuatura corpus quietis gratia nudae') hurao allidimus, ora vana, antepositis sub iraagine somni epulis, quasi comedendo moue- mns et dentem in dente fatigantes delusum guttur inani cibo ex- ercemus et, o miseria, pro epulis tenues auras nequiquam deuora- mus. Expergefacti cum priorem patiaraur inanitatem, nullaque spes supersit refectionis, uidemur nobis Tantalo, apud inferos antepositas regales epulas tangere non auso, miseriores, Ixione rotae uolubili astricto caluraniores7), Sisipho*) saxura iam iamque relapsurura uo- luente magis damnati, Ticione'), cuius renascens iecur insaciabilis uultur rodit, grauius puniti, et omnino adhuc in corpore penis inferna- libus traditi. Loquentes nos inexperto talia tiraeremus uentis uerba credere, putaremus cassam spem pascere, que"), vt aiunt, cornix satura ieiunaa comici non est credula, nisi quod tui pietas, toi hu* manissiraa largitas, nullis contenta metis, solet se in omnes exten- dere, suiquc secura se non sibi sed toti natara mundo credens in omnibus gaudet laborare. Sed vnum est, quod nos non minus ipsa fame, quam sustinemus cruciat, vnum est, quod satis admirari non sufBcimus, quicquid sit, quod nos, misera et exposita morti turba, in te dominum et totius pietatis uirum deliquissemus, quidue per nos comraissum sit, quod apud te nullius peti "), nullius me moria? sumus. Montanib) hospites cotidie de tui elimosina pascnn- tur; nos, non minus tibi deuotj et studijs ad perpetuum aoimae tuse remcdium dediti, farae deficiraus, inedia perimus, iam iamque

b) Montis sancti Mauritii. Pabst Benedict X. bestätigte im Jahre 1059 das von dem Bischöfe Hezil von Hildesheim errichtete Nonnenkloster S. Mau ritii (wie aus einer Urkunde dieses Fabstes im Copiar des hildcsheimiscben Domcapitels pag. 400, No. 563 erhellet). Später entfernte Hezil selbst die Nonnen und veränderte das Kloster in ein Mannesstift. (Cfr. Chronieon Hil desheimense in Pertz Monumenta Germaniae, Scriptorum Tomus VII. pag. 854.) Obiger Brief ist deshalb auch wohl eine geraume Zeit nach dem Jahre 1059 geschrieben.

3) poplices. 4) tibiisque. 5) anguste. 6) nudo. 7) cila- mitiosiores. 8) Sisypho. 9) Ixione, mufs heifsen Prometheo. 10) quia. 11) pretii.

No. XV. 1070—73. XVI. 1070-73. 19

uix ossibus heremus; quasi tollerabilior nobis sit fames in tui ab- sentia, qui quodammodo delicatc recreamur nimio refecti gaudio de sola tui presentia. Cur tu, discretissime pater, non aperis ma- num equaliter, quos necessitas maccrat, tenuat, uexat, stringit") non inaequaliter. Quod bene processerit nostr«e curandse cuti tc prcsente, exhaurietur, extenuabitur in nobis te absente. Respice te suspirantes, cripe ex ipsis laeti13) faticibus ") cotidie pro te do minum exorantes, non dencges urbanis, quod concesseras monta- nis'), non claudas eis raanum absens, quos clementer pascis pre- sens. Si Erudicen") ab inferis, ignoscere nescientibus, Orphei liberauerat lira, quelibet optanda benedictissimae tuae animse apud dominum impetrabit nostree deuotionis cythara.