59. Gregorim VII papa Rudolfum regem et Saxones ad per- severantiam cohortatur. De synodo addit et de archiepisco- patu Magdeburgensi^. (E 153)

Gregorius" episcopus servus servorum Dei Rodulfod regi 1079 omnibusque secum in regno Saxonum commanentibus, tam epi- Febr' scopis quam ducibus et" comitibus nec non maioribus et mi- noribns, peccatorum absolutionem et apostolicam benedictionem.

Cum Veritas ipsa dicat: omnium, qui propter iusticiam per- secutionem patiuntur, regnum esse celorum1, et apostolus clamet: neminem, nisi qui legitime certaverit, posse coronari2, nolite, filii mei, in hoc, qui vos iam multo tempore exagitat, bellico furore deficere; nolite per ullius fallentis personae mendacia de nostro fideli adiutorio dubitare. Sed magis magisque pro tuenda veritate ecclesiastica, pro defendenda vestrae nobilitatis libertate1, labori iam cicius3 finiendo incumbite et ex adverso ascendendo vos et corpora vestra quasi murum pro domo Deib obponere3 satagite. Quid1 iam in duabus synodi nostrae con- ventionibusk de rege Rodulfo1 et de Heinrico"1 statutum" quidque4 ibi de pace et concordia regni etiamp cum iuramentis sit diffi- nitum, per nostras litteras et per vestros11 legatos, nisi forte

a. vocatione V. b. ex V 66, Z p. 116, 0 48 — 44». Legitur etiam (B) ap, Brunonem De bello Saxonico, Mon. Germ. SS. V 379. c. G. VZ; S. G. d. R. VZG. e. et om. VZ. f. Kberalit»te G. g. iam cicius om. G. h. Israel B. i. Quicquid VZ, Quicquam G, Quid B. k. synodis nostre conventionis G. L R. VZG. m. H. VZ. n. sit add. VZ. o. quicquid VZ. p. ct G. q. nostros G.

1. Matth. 5,10. 2. 2 Timoth. 2, 5. 3. Ezech. 13, 5.

126 UDALRICI CODEX. 59. 60

1079 capti sint, apertissime potestis cognoscere". Et si quid adhuc Febr' remanserit, per episcopos Metensem1 etPataviensemb3 et abbatem Augiensem"3, qni nobiscum finem rei praestolando morantur, cum ad vos ipsi pervenerint't, quasi in promptu habetis audire. Postremo hoc vos ignorare nolumus, quia omni qua oportet in- stantia, cum orationis nostrae assiduitate tum officii nostri gra- vitate, et prospiciendo consulere et consulendo prospicere vestrae necessitati non dubitamus.

Audivimus" de vestro archiepiscopatu1 Magdeburgensi: in- disciplinatam quorundam eiusdem ecclesiae filiorum pro acqui- rendo seculari ambitu* honore obortam fuisse contentionem; et eorundem, quodb etiam cum erubescentia1 dicimus, bonam et con- venientem ad hoc opus non esse conversationem. Quos modis omnibus ex praeceptok Dei omnipotentis et sancti Petri et nostro, ne sibi in locum dampnationis culmen arripiant regiminis, pro- hibete; et Deo1 dignum dispensatorem, prout ius postulat et ordo, cum nostra voluntate et apostolica benedictione et com- muni omnium bonorum tam clericorum quam laicorum electione disponite. Vos enim ipsi nostis, quod in constituendis episcopis neglecta sanctorum patrum instituta hunc, qui modo funditur, sanguinem genuerunt; et adhuc, nisi provideantur, peiores prioribus errores fovendo parturiunt.