Monumenta Boica, Nr. LXVD. , S. 130
LXVD.
1295, die 22. fcbruarii.
Manegoldus episcopus ob onus aeris alieni ecclesiae wirziburgensis sublevandum oppidum Ochsenfurt mensam suam spectans cum omni bus pertinentiis necnon cum centae commissione capitulo suo vendit.
In nomme domini amen.
Anno incarnacionis eiusdem millesimo ducentesimo nonagesimo quinto, indictione octaua, marcii kalendas octaua.
Nos Manegoldus dei gracia episcopus herbipolensis constare volumus vniuersis presenttibus pariter et futuris, quod —
episcopatus wirziburgensis. lit
cum ecclesia nostra herbipolensis cui deo auctore preesse di- noscimur ex diuersis antecessorum nostrorum contractibus necnon ex contractibus per nos habitis diuersis et multimodis esset debi- torum oneribus pregrauata, que equidem debita per vsurarum vora- ginem in tantum a longe retroactis temporibus excreuerunt quod nisi festinacione celeri fuisset adhibitum remedium eadem ecclesia irrecuperabilis desolacionis opprobrium incurrisset, iidemque credi- tores ad faciendam solucionem vehemencius nos vrgerent — con- uocatis ecclesie nostre prelatis et canonicis vniuersis super tam imminentis desolacionis formidine consilium petebamus.
Dictis igitur ecclesie nostre prelatis et canonicis super dicto negocio tractantibus et deliberantibus diligenter, tandem post varios ac multiplices tractatus prouida deliberacione communi consensu firmarunt, quod — quia non essent res mobiles ex quibus tanta debita solui possent — vtile ac necessarium videretur, vt opidum Ochsenfurt mense nostre specialiter attinens venderetur, pen santes alienacionem uel vendicionem dicti opidi nostre ecclesie ac nobis minus fore dampnosam immo magis vtilem et necesssariam quam alicuius alterius rei uel possessionis ecclesie memorate.
Nos igitur de dictorum prelatorum et canonicorum nostrorum consilio et assensu ac aliorum proborum dictum opidum specialiter attinens mense nostre vendicioni exponi fecimus. Cumque emptor non compareret ydoneus, ac verisimiliter timeremus, quod si in extraneam personam eiusdem opidi fieret alienado ex hoc ecclesia nostra diuersis periculis subiaceret, dictum opidum Ochsen furt vendidimus et tradidimus mere proprietatis tytulo nostro capitulo cum omnibus iuribus iurisdictionibus districtibus honorions siluis pratis pascuis aquis aquarum decursibus quesitis et inquirendis eo iure quo nos ac nostri predecessores hactenus habuimus et tenuimus, pro precio quatuor milium librarum hallensium trecentarum libranun hallensium, necnon pro redditibus quinquaginta librarum hallensium, quos redditus debemus percipere annis singulis solummodo pro tempore nostre vite, ita quod ipsi post nostrum decessum ad preli- batum capitulum libere reuertantur, et nichil iuris successori nostro
118 Monumenta
competat in eisdem, ad habendum tenendum et possidendum a supradicto capitulo et perpetuo de ipso faciendum prout ei videbitur expedire, nullo nobis aut nostris successoribus iure ibidem de ce- tero reseruato, inducentes ipsum capitulum in corporalem posses sionem opidi sepedictti. Specialiter etiam recognoscimus, dictam pecuniam videlicet quatuor milia et trecentas libras hallensium fore nostris et ecclesie creditoribus persolutam, ac alias in nostros ac nostre ecclesie vsus vtiles ac necessarios conuersam, necnon de ipsa per omnia nos pagatos, renunciantes omni excepcioni iuris vel facti, beneficio resttitucionis in integrum, decepcionis ultra me dium iusti prettii, omnique auxilio iuris canonici uel ciuilis. Quam siquidem vendicionem, omnia et singula suprascripta, pro nobis ac nostris successoribus promitttimus rata habere tenere et obseruare, nec in aliquo conttrafacere uel venire de iure uel de facto, sub pena dupli pecunie principalis, que quidem pena tociens commitatur et exigi possit in singulis capitulis quociens fuerit contrafacttum, qua etiam soluta uel non rata maneant omnia suprascripta.
Sane cum hactenus dicto opido attinuerit ac annexum fuerit exercittium iudicii temporalis tam meri quam mixti imperii, quod c enta wlgariter dicitur, cuius iudicii seu cente commissio ad nos et successores nostros specialiter dinoscitur pertinere, nos et suc cessors nostri quicumque nobis uel eis ex dicti capituli parte fuerit presentatus illi eandem centam seu iudicium tenebimur com- mittere, ipsius capituli nomine exercendum, quem ettiam mutare po tent idem capitulum pro sue libito uoluntatis.
Vt autem singula ac vniuersa premissa sicut scripta sunt per petue robur obtineant firmitattis, presentem paginam sigilli nostri patrocinio communimus. Et nichilominus pro maiori certitudine si- gilla capitulorum maioris videlicet, in Hauge, et noui mona ster i i ecclesiarum herbipolensium presentibus sunt appensa.
Datum et actum ut supra, in refectorio ecclesie herbipolen- s i s, presentibus testibus hie subscriptis, videlicet domino Heinrico de Wechmar preposito, Arnoldo de Spiezeshcim decano, archidia- conis herbipolensibus, Alberto decano in Houge, Walthero decano
episcopatus wirziburgensis. 119
noui monasterii, Johanne notario eiusdem loci canonico, domino Craphtone *) de Hohenloch, Conrado nato suo, Heckehardo 2) dapi- fero, Gotfrido Betelman, militibus, et quam pluribus aliis fide- dignis 3).
') Id altero hujus venditions documento legimus: Craftone. 2) B: Eckehardo ) A: Heckehardus dapifer, Gotfridus Betetmann, mi tites, et quam ptures atii fidedigni.
Sigilla quaterna praedicta ex utroque hujus dorumenti exemplari tilis sericis — ex altero flavi rubri et viridis, ex altero rubri et viridis co- lorum — suspensa sunt.
Monumenta Boica XXXVII, ed. Academia scientiarum boica, 1864 (Google data) LXVD. , in: Monasterium.net, URL </mom/MonBoicorumIII/2ea29f2a-e631-4bc7-baf3-f99ded37155a/charter>, accessed at 2024-11-27+01:00
The Charter already exists in the choosen Collection
Please wait copying Charter, dialog will close at success