LIX.

batum, confirmalunique archiepiscopum Moraviensem, ordinato quoque ejus-*

dem suffraganeo Wichino, episcopo Nitriensi, indultoque simul usu linguae

Slavicae in sacris, remittit commendatque. Mense Junio, 880.

Joannes episcopus, servus servorum Dei. Dilecto filio Sphentopulcho glorioso comiti. Industriae tuae nottim esse volnraus, quoniam confratre nostro Melhodio, reuerendissimo archicpiscopo sanctae ecclesiae Morauensis, vna cum Semisisno, fideli tuo, ad limina sanctorum apostolorum Petri et Pauli, nostramque pontilicalem praesentiam veniente, atque sermone lucifluo refe rente, didicimus tuae deuotionis sinceritatem, et totius populi tui desiderium, quod circa sedem apostolicam et nostram paternitatem habetis. Nam di- uina gratia inspirante, contemtis aliis seculi principibus, beatum Petrum, apostolici ordinis principem, vicariumque illius habere patronum, et in om nibus adiutorem, ac defensorem pariter cum nobilibus viris fidelibus tuis, et cum omni populo terrae tuae amore fidelissimo elegisti, et usque ad finem sub ipsius, ac vicarii eius defensione colla submittens, pio affectu cupis, auxiliante Domino, vtpote filius deuotissimus permanere. Pro qua scilicet tanta fide ac deuocione tua, et populi tui apostolatus nostri vlnis extensis te quasi vnicum filium amore ingenti amplectimur; et cum omnibus fidelibus tuis paternitatis nostrae gremio, veluti oues Domini nobis commissas, recipimus ; vitaeque pabulo clementer nutrire optamus, atque nostris assiduis precibus omnipotenti te Domino commendare studemus: quatenus sanctorum apostolorum suffragantibus meritis, et in hoc seculo aduersa omnia superare, et in coelesti postmodum regione cum Christo, nostro Deo, valeas triumphare. Igitur hunc Methodium venerabilem archiepiscopum vestrum interrogauimus, coram positis fratribus nostris episcopis, si orthodoxae fidei symbolum ita crederet, et inter sacra missarum solennia caneret, sicuti sanctam Romanam ecclesiam tenere, et in sanctis vniuersalibus synodis a sanctis patribus se- cundum euangelicam Christi Dei nostri auctoritatem promulgatum atque

43

traditum constat. llle antem professus est, se iuxta euangelicam et aposto- licam doctrinam, sicuti sancta Romana ecclesia docet, et a patribus tradi- tum est, tenere et psallere. Nos autom illum in omnibus ecclesiasticis doctrinis, et vtilitatibus orthodoxum, et prolicuum esse repelientes, vobis herum ad regendam commissam sibi Dei ecclesiam remisimus; quem veluti pastorem proprium vt digno honore, а�? reuerentia, laetaque mente reci- piatis, iubemus: quia nostrae apostolicae auctoritatis praecepto archiepis- copatus ei priuilegium confirmauimus, et in perpetuum, Deo iuuante, firmum manere statuimus; sicut antecessorum nostrorum auctoritate, omnia eccle- siarum Dei iura, et priuilegia statuta, et fírmala consistunt, ita sane, ut iuxta canonicam traditionem omnium negotiorum ecclesiasticorum curaití habeat ipse, et ea, velut Deo contemplante, dispenset. Nam populus Dei illi commissus est, et pro animabus eorum hic redditurus erit rationem. Ipsum quoque presbiterum, nomine Vichinum, quem nobis direxisti, electum episcopum consecrauimus sanctae ecclesiae Nitriensis; quem suo archiepis- copo in omnibus obedientem, sicuti sancti canones docent, esse iubemus ; et volumus, ut pariter cum ipsius archiepiscopi consensu et prouidentia alterum nobis apto tempore utilera presbiterum, aut diaconum dirigas; quem similiter in alia ecclesia, in qua episcopalem cathedram noueris esse ne- cessariam, ordinemus episcopum: ut cum his duobus a nobis ordinatis epis- copis praefatus archiepiscopus vester iuxta decretum apostolicum per alia loca, in quibus episcopi honorifice debent, et possunt existere, postmodum valeat ordinare. Presbiteros vero et diaconos, seu cuiuscunque ordinis clericos, siue Sclauos, siue cuiuslibet gentis, qui intra prouinciae tuae fines consistunt, praecipimus esse subiectos et obedientes, in omnibus iam dicto eonfratri nostro archiepiscopo vestro, ut nichil omnino praeter ipsius con- scientiam agant. Quodsi contumaces et inobedientes existentes, scandalum aliquod, vel schisma facere praesumpserint, et post primam et secundam admonitionem se minime correxerint, quasi zizaniorum seminatores ab ec- clesiis et finibus vestris auctoritate nostra praecipimus procul esse abiiciendos, secundum auctoritatem capitulorum, quae illi dedimus, et vobis direximus. Litteras denique sclauonicas, a Constantino quondam philosophо (s. Cyrillo} repertas, quibus Deo laudes debite resonent, iure laudamus, et in eadem

6*

44

lingua Christi Domini nostri precoma et opera ut enarrentur, iubemus: neque enim tribus tantum, sed omnibus linguis Dominum laudare auctoritate sacra monemur, quae praecipit dicens: Laudate Dominum omnes gentes, laudate eum omnes populi. Et apostoli repleti Spiritu sancto locuti sunt omnibus linguis magnalia Dei. Hinc et Paulus, coelestis quoque tuba insonat monens: Omnis lingua confiteatur, quia Dominus noster Jesus Christus in gloria est Dei Patris. De quibus etiam in prima ad Corinthios epistola satis et manifeste nos admonet, quatenus linguis loquentes eccle- siam Dei aedificemus. Nee sanae fidei, vel doctrinae aliquid obstat, siue missas in eadem sclauonica lingua canere, siue sanctum euangelium vel lectiones diuinas noui et veteris testamenti bene translatas, et interpretatas legere, aut alia horarum officia omnia psallere: quoniam qui fecit tres linguas principales, hebraeam scilicet, graecam, et latinam, ipse creauit et alias omnes ad laudem et gloriam suam. Jubemus tamen, ut in omnibus ecclesiis terrae vestrae propter maiorem honorificentiam euangelium latine legator, et postmodum slauonica lingua translatum in auribus populi, latina verba non intelligentis, annuncietur; sicut in quibusdam ecclesiis fieri videtur. Et si tibi et iudicibus tuis placet, missas latina lingua magis audire, prae- cipimus, ut latine missarum solennia tibi celebrentur. Data mense Junio, Indictione XIII. —

Sal ag in s Status ecelesiae lib. IV. p.424. — Collect. concilior. Hard. VI. p. I. col. 85. — D obner Annal. III. ISO. — Fejcr I. 213. — et till.

i