In nomine domini Amen. Nos J. miseratione diuina episcopus, E. prepositus, y. Archidiaconus Pragensis ecclesie a sede apostolica delegati in negotio, quod movet dominus G. Patauiensis Episcopus contra prelatos et alios clericos austrie in sva diocesi constitutos eo, quod dicit eos excommunicatos in ecclesiis interdictis a se diuina officia in salutis sue preiudicium celebrare, citauimus eundem clerum, ut coram nobis comparerent in tyna quadam villa Pragensis ecclesie in die sancte Lvcie dicto Episcopo de hiis, que ipsis obiceret, secundum iuris ordinem responsuri. Die autem prefata ueniente nobis ibidem presentibus dominus Patauiensis Episcopus in propria persona comparuit coram nobis petens, ut ad mandatum sedis apostolice nobis iniunctum procederemus, prout Juris ratio postularet. Nos autem ex officio nostro certi esse uolentes, an pars etiam aduersa per se uel per personas ydoneas compareret, quesiuimus, an pro alia parte aliquid esset presens. ibidem autem surrexerunt abbas de Jerus et prepositus Numbergensis, Item danihel de polan et Rembertus de Asparn, qui dixerunt se pro se et pro aliis uenisse profitentes, se super hoc mandatvm nullum habere. Apparuit autem nichilominus Magister Marquardus de Riede, Item quidam laicus, qui se nominabat pertoldum, quorum uterque obtulit quasdam literas, in quibus videbatur eorum uterque constitui procurator quorundam prelatorum specialiter et omnium clericorum austrie; verum in continenti dominus Episcopus pataviensis contra procurationem Magistri Marquardi excepit dicens, ipsum esse excommunicatum, unde a limine Jvdiciorum esse expellendum, et super hoc testes peciit incontinenti recipi. Crastina autem die idem Magister Marquardus apparens coram nobis erupit in uocem appellationis quasdam causas sue appellationis exprimens euidenter falsas eo uidelicet, quod sibi denegassemus copiam apostolici rescripti. Item quod citassemus eos ultra duas dietas et ad locum suspectum. Cvm autem ex parte Episcopi diceretur, quod audiri non deberet ullo modo, cum esset excommunicatus et paratus erat Episcopus probare in continenti, quod procuratio tam sva quam dicti laici nulla esset. Diximus Magistro Marquardo et hiis, qui cum eo erant, quod parati eramus eis omnimodam iusticiam facere et si eum uel partem suam in aliquo grauaremus, parati eramus corrigere, dummodo etiam rationes partis aduerse et ipse audiret et a nobis audiri permitteret, ut ita audita utraque parte, quod iustum foret, faceremus. ille nullam ulterius moram uolens facere cum suis sociis a nostra abscessit presentia. Cvm autem nos uiros religiosos plures post eos misissemus mandantes ipsis, quod ad iuditium redirent, nos autem omnimodam eis iustitiam uellemus facere, Rediit tam ipse quam alii sed dicentes se habere amplius iudicem papam. Nulla mora facta, sed nec nos nec partem aliam uolentes aliquo modo audire iterato recesserunt. Cvm tamen eis continue instaremus dicentes et promittentes, quod parati eramus eis omnimodam justiciam inpertiri, parati etiam, si in aliquo grauaueramus eos, incontinenti reuocare uel etiam ipsorum appellacioni, si hoc iustum uideremus, deferre. Iterato igitur ipsis contumaciter recedentibus misimus honestas et graues personas eos reuocantes primo et secundo et tertio, sed illi redire nullomodo uoluerunt, immo ascensis equis cum conductu Regis, quem eis sufficientissime procuraueramus penitus abscesserunt. Supplicabat igitur nobis dominus Episcopus patauiensis proponens tribulationes maximas et infinitas tam sue ecclesie quam persone, ut ex ipsorum contumatia, quam faciebant in periculum finale patauiensis ecclesie, non sineremus eos commodum reportare, maxime cum iam per eos cum potestate laica contra ecclesiam coniuratos bonis omnibus sui episcopatus spoliati cogebatur deficere etiam in expensis. nos igitur et ipsi Episcopo beniuolam audientiam concedentes et nichilominus pro iure partis aduerse licet absentis, quecunque nostrum animum mouebant, fideliter proponentes per discussionem negocii ad ueritatis inquisitionem curauimus peruenire. Constitit autem nobis probationibus sufficientibus tam facti quam Juris, quod procuratio facta in personam Magistri Marquardi nulla fuit tam aliis rationibus quam illa specialiter, quod ipse tempore date procurationis excomunicatus erat maiori excomunicatione a dicto Episcopo suo ordinario pluries et ex diuersis causis et ex illa specialiter, qui dixerat dominum Papam esse hereticum. De excomunicationibus autem factis in evm probatum est lite super excomunicatione in modvm exceptionis sibi obiecta inter ipsos contestata coram nobis per viros honestos et religiosos et omni, ut credimus, exceptione maiores. Constitit etiam nobis, quod alia procuratio facta in pertoldum laicum non erat nobis aliquatenus admittenda, nam fides illj cartule propter plurimas suspiciones non poterat adhiberi, utpote que erat signata nomine multorum prelatorum et tocius cleri uno sigillo penitus ignoto pluribus deletis literis ita, quod, cuius esset, non poterat liquido deprehendi. dicebatur tamen a presentatore esse sigillum abbatis scothorum, nec eadem carta habebat aliquid certitudinis, quare ei fides adhiberi debebat. Constitit etiam nobis tam per responsa eorum qui pro prelatis et clero uenerant, quam aliis pluribus modis, quod ex parte nostri litere nostre citationis peruenerant tam ad prelatos austrie quam totum clerum, quia fuerant in tota Austria multipliciter publicate. Constitit etiam nobis per probationes Juris, quod appellationi interposite non erat deferendum, tum quia cause assignate erant notorie false, tum quia persone dicte exigente sva contumatia et aliis de causis appellare non poterant, tum ex pluribus aliis causis. Nos igitur uisis meritis utriusque partis, habita deliberatione plenaria de consilio uirorum sapientium, qui fuerunt tunc temporis nobiscum, licet pars Episcopi peteret in principali procedi, ut scilicet secundum mandatum apostolicum aduersarios suos contumaces pena canonica castigaremus, maxime cvm excessus eorum esset notorius, lite tamen super hoc non contestata hoc facere noluimus, sed quia nobis constitit de contumatia tam prelatorum Austrie quam alterius cleri, utpote qui citati nec per se apparuerunt nec per ydoneos responsales in penam sue contumatie quosdam ex ipsis prelatis sev clericis, quorum nomina inferius sunt annotata, quos tamquam principaliores esse in hoc negotio perspeximus, in exemplum et terrorem aliorum suspensos ab officiis et beneficiis ipsorum ad presentiam sedis apostolice transmittimus eis comparendi personaliter coram domino Papa in octaua pasche terminum prefigentes, ut ibidem aput sedem apostolicam tam de pena istorum quam aliorum clericorum Austrie, in quibus propter multitudinem seueritati ad presens detraximus, secundum domini pape beneplacitum disponeretur. Remittimus etiam negotium nobis inter dictum Episcopum et prefatos clericos commissum in manibus domini pape, ut tunc predicto Episcopo finaliter respondeant et prelati nominati et ceteri clerici de obiectis dictum eis terminum peremptorium assignantes. Non enim uidemus qualiter Episcopo pataviensi per nos in principali possit iustitia exhiberi propter hoc, quod nec nuntios nostros cum literis nostris citatoriis sev aliis in austriam possimus dirigere, cum eorum, qui nostras litteras illuc detulerunt, quidam clerici iam sint in uituperium dei et ecclesie Romane male tenti et uiliter tractati et timemus eis in futurum etiam uite periculum imminere. Hii autem sunt, quos ab officiis et beneficiis suspensos ad Romanam curiam transmittimus: Abbas scotorum in vienna, Prepositus numbergensis, Abbas in cella s. Marie, Prepositus s. Andree, Prepositus s. Georgii, Abbas in Kothuico, Abbas in Altenburch, Abbas in Medlico, Abbas in Sitansteten, Abbas in Gleunch, Abbas in Chremsmvnster, Abbas in lambach, Prepositus in Walthovsen, Prepositus s. Floriani, Prepositus de Rjchersperge, Decanus in Anaso, Decanus in Chremis, Decanus in Herzogenburch, Magister Marquardus de Riede, Magister Marquardus plebanus de spithe, Sifridus plebanus de haimburch, Olricus plebanus de wizlinsdorf, Eberhardus plebanus de lovchse, Conradus plebanus de Rustbach, Marquardus plebanus de Gors, Danihel plebanus de polan, Fridricus plebanus de widerualde, Vernhardus plebanus de sicendorf, Hinricus plebanus de Rapotenchirchen, Rudgerus plebanus de Chvoliube, Riembertus plebanus de Asparn, Henricus plebanus de Asparn, Sifridus plebanus de Waels, Siboto plebanus de Grimarsteten, Plebanus de valwa, Olricus plebanus de s. Andrea, Pernoldus, Erchenpoldus, Albertus, Rapoto clerici celebrantes in vihenna. Acta sunt hec in tyna in domo Episcopali in presentia Magistri Bernardi scolastici pragensis, Magistri Egidii archidiaconi Tynensis, Magistri Stephani archidiaconi horsouensis, Thobie canonici pragensis, Abbatis et prioris de Mileuzch premonstratensis ordinis, Nepri et Milozlay capellanorum Episcopi pragensis, Benigni canonici Sacensis, ypoliti capellani Regis Boemie, Lupi sacerdotis, Radozlay capellani Episcopi, V. prepositi s. Nicholai de Patauia, Marquardi prepositi s. ypoliti, Conradi maioris plebani de patauia, Eberharti, Alberti Et aliorum multorum Anno dominice incarnationis M. CC. XX. VIIII. XVI. Kalendas Januarij. pontificatus domini Gregory noni Anno tercio.

Source Fulltext: OÖUB 2 (Wien 1856), S. 677-681