Bonifacius episcopus servus servorum dei ad perpetuam rei memoriam.

Magne devotionis affectus, quem dilecti filii magister et fratres hospitalis s. Marie Theutonicorum Ierosolimitani ad nos et Romanam ecclesiam gerere comprobantur, merito nos inducit, ut ipsos specialibus favoribus et graciis prosequamur. Volentes igitur eosdem magistrum et fratres premissorum intuitu favoribus prosequi graciosis, motu proprio, non ad ipsorum magistri et fratrnm aut alicuius alterius pro eis nobis super hoc oblate petitionis instantiam, sed de nostra mera liberalitate apostolica auctoritate irrefragabiliter statuimus et eciam ordinavimus, quod de cetero nulli, cuiuscunque status gradus aut con- ditionis fuerit, liceat sub excommunicaeionis pena, quam post insinuacionem presentium ei factam, si non desistat, incurrat ipso facto, ecclesias eciam parrochiales, capellas, altaria aut alia beneficia ecclesiastica cum cura vel sine cura eisdem magistro et fratribus aut hospitali seu alicui vel aliquibus ex do- mibus eiusdem hospitalis ubicunque consistenti vel consistentibus apostolica vel alia quavis auctoritate incorporata a sede apostolica vel alias aliunde impetrare vel ea quovis quesito colore petere seu super ipsis magistrum et fratres predictos vel quoscunque commendatores vel preceptores domorum dicti hospitalis impedire seu quomodolibet molestare; decernentes eciam irritum et inane, quidquid in contrarium a quoquam quavis auctoritate scienter vel igno- ranter contigerit attemptari. Nulli ergo etc. Si quis autem etc. Datum Rome apud s. Petrum xi kal. aprilis pontificatus nostri anno decimo.

Transsumtum d. d. 1402 decbr. 11 a duobus notariis Argentinensibus factum et subscriptum, quod asscrvatur in archivo Regimontano, ubi etiam apographum fere coaevum bullae, in charta papyracca scriptum c\ originali, ut videtur.