Bonifacius^a episcopus servus servorum dei. Ad perpetuam rei memoriam. Sacre religionis sub qua dilecti filii prepositus et conventus monasterii sancti Ypoliti in Sanctoypolito per prepositum soliti gubernari, ordinis sancti Augustini, Pataviensis diocesis, devotum et^b sedulum exhibent altissimo famulatum, promeretur honestas, ut votis eorum illis presertim per que ipsorum et dicti monasterii utilitas procuratur, favorabiliter annuamus. Dudum siquidem pro parte dictorum prepositi et conventus felicis recordacionis Urbano pape^c VI predecessori nostro exposito, quod olim bone memorie Albertus episcopus Pataviensis, proinde attendens quod predictum monasterium in fructibus censibus et redditibus suis propter maliciam temporum et ex aliis diversis causis erat adeo graviter depressum‚ quod ipsi prepositus et conventus onera sibi et^d dicto monasterio incumbencia supportare nullatenus poterant, de consilio et assensu dilectorum filiorum capituli ecclesie Pataviensis parrochialem ecclesiam sancti Stephani in Hurben dicte diocesis‚ cuius collacio et provisio ad episcopum Pataviensem pro tempore^e existentem pertinebat, monasterio predicto auctoritate ordinaria perpetuo donaverat tradiderat incorporaverat^e annexuerat et univerat‚ prout in litteris autenticis inde confectis episcopi et capituli predictorum sigillis munitis plenius dicebatur contineri‚ ac pro parte prepositi et conventus predictorum eidem predecessori humiliter suplicato, ut huiusmodi donacionem tradicionem nec non incorporacionem annexionem et unionem auctoritate apostolica confirmare de speciali gracia dignaretur, dictus predecessor huiusmodi suplicacionibus inclinatus, donacionem tradicionem necnon incorporacionem annexionem et unionem predictas habens ratas et gratas illas auctoritate apostolica ex certa sciencia confirmavit et suarum litterarum patrocinio communivit, prout in eisdem litteris ipsius predecessoris plenius continetur. Postmodum vero sicut exhibita nobis nuper pro parte prepositi et conventus predictorum peticio continebat, ipsi prepositus et conventus vigore donacionis tradicionis incorporacionis annexionis unionis et confirmacionis predictarum parrochialem ecclesiam prefatam tunc certo modo vacantem assecuti‚ illam ex tunc tenuerunt et possederunt, prout tenent et possident de presenti. Cum autem sicut eadem peticio subiungebat, prepositus et conventus predicti dubitent donacionem tradicionem incorporacionem annexionem unionem et confirmacionem predictas ex certis causis iuribus non subsistere‚ pro parte ipsorum prepositi et conventus nobis fuit humiliter suplicatum, ut donacioni tradicioni incorporacioni annexioni unioni et confirmacioni huiusmodi robur apostolice confirmacionis adiicere, prefatamque parrochialem ecclesiam eidem monasterio de novo unire annectere et incorporare de benignitate apostolica dignaremur. Nos igitur huiusmodi suplicacionibus inclinati donacionem tradicionem incorporacionem annexionem unionem et confirmacionem predictas et quecunque inde secuta rata habentes et grata illa auctoritate predicta ex certa sciencia confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus, suplentes omnes defectus, si qui forsan intervenermt in premissis, ac nichilominus parrochialem ecclesiam prefatam, cuius triginta, cum omnibus iuribus et pertinenciis suis eidem monasterio. cuius centum et triginta marcharum argenti puri fructus redditus et proventus secundum communem existimacionem^f valorem annuum ut asseritur non excedunt, in relevamen onerum ipsis preposito et conventui ac monasterio pro tempore incumbencium auctoritate predicta tenore presencium de novo imperpetuum unimus annectimus et incorporamus, ita quod liceat eisdem preposito et conventui corporalem ipsius parrochialis ecclesie possessionem de novo libere apprehendere et perpetuo licite retinere diocesani loci vel cuiuscumque alterius licencia super hoc minime requisita, reservata tamen‚ si alias reservata non sit, de huiusmodi fructibus redditibus et proventibus ecclesie predicte pro perpetuo vicario canonico dicti monasterii vel presbitero seculari in ea instituendo et domino servituro congrua porcione, de qua idem vicarius congrue sustentari episcopalia iura solvere et alia sibi incumbencia onera valeat supportare, non obstantibus constitucionibus apostolicis contrariis quibuscunque. Seu si aliqui super provisionibus sibi faciendis de huiusmodi vel aliis beneficiis ecclesiasticis in illis partibus speciales vel generales apostolice sedis vel legatorum eius litteras impetrarint eciam si per eas ad inhibicionem reservacionem et decretum vel alias quomodolibet processum, quasquidem litteras et processus earum auctoritate habitos seu habendos ad prefatam parrochialem ecclesiam volumus non extendi, sed nullum per hoc eis quoad assecucionem (parrochialium ecclesiarum aut)^h beneficiorum aliorum preiudicium generari et quibuslibet litteris privilegiis et indulgenciis apostolicis generalibus vel specialibus, quorumcumque tenorum existant, per que presentibus non expressa vel totaliter non inserta effectus earum impediri valeat quomodolibet vel differri, et de quibus quorumque totis tenoribus de verbo ad verbum habenda sit in nostris litteris mencio specialis. Nos enim ex nunc irritum decernimus et inane, si secus super hiis a quoquam quavisⁱ auctoritate, scienter vel negligenter contigerit attemptari. Nulli^j omnino^k ergo hominum liceat hanc paginam nostre confirmacionis communicionis suplecionis unionis annexionis et incorporacionis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignacionem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum. Datum Rome, apud Sanctum Petrum, VI. idus marcii, pontificatus||
nostri anno decimo.||
Gratis de mandato domini nostri pape Jo. de Tremosincz.²

Source Fulltext: LAMPEL, Urkunden Sanct Pölten (=FRA II, Wien 1901) S. 399-401