No. 31. 1071. 11. Dec.

In nomine sanetae et individnae trinitatis. Heinricns divina favente dementia rex. Omnium divinae legis scripturarum attestatione didieimus, quia haec sola et spe cialis ad coelum scala est, sine qua nnmqnam ad denm scanditur, dilectio dei et proximi, quae licet duplex sit, utputa in deum et proximum, in sola tarnen proximi dilectione utraque exhibenda iubetur, quia in hoc ipso quod proximum diligimus, deum nos dili- gere monstramus. Qui enim testante Johanne fratrem, quem videt non diligit, deum quem non videt, quomodo potest diligere? Qua dilectione omnibus quidem connectimur, sed his, quos etiam per affectionem eognationis diligimus, artius eadem colligamur. Unde in sécula seculorum notum esse volumus, qualiter nos pro remedio animae mar- chionis Eggeberti non modo secundum deum proximi, sed etiam camis iure propinqui, submonentibus etiam Berhta et regni et tori speia ceterisque tídelibus nostris, videlicet Adalberto Hammamburgensi archiepisco])o, Buggone Halberstatensi, Werinhero Argen- tinensi, Hezelino Hildenesheimensi episcopis, sed et Bennonis Misnensis episcopi servitii non imniemores VIII mansos regales in pago Milsca, sitos autem in villa Goreliz sub comitatu Eggeberti tibi praedicti marchionis cum omnibus eorum appendieiis, hoc est utriusque sexus maneipiis, areis, aeditieiis, terris eultis et incultis, viis et inviis, pratis, paseuis, silvis, forestibus, venationibus, aquis aquarumque decursibus, molis, molendinis, pisearionibus ac cum omni utilitate, quae ullo modo inde provenire poterit, eidem prae- fatae ecclesiae Misnensi in proprium dedimus atque tradidimus. Eosdem autem mansos cum aliis quidam nomine Ozer in benetícium habuit, quibus eulpis suis exigentibus non modo destitutus est, sed etiam capitis sententiae adiudicatus, quem de capitis tarn pro- merita truncatione quam de beneticii non promerita possessione absolvimus. Pos sessos igitnr mansos a nobis praefatae Misnensi ecclesiae dedimus, ea autem conditione, ut quieunque eorum j)ossessor extiterit, omni aevo in anniversario praedicti marchionis det'uncti pro animae eins conmiendatione a fratribus eclebrata, plenum servitium eisdem fratribus subministret, quod etiam de vivo adhuc marchione Eggeberto, cum carnem terrae debitara deposucrit, statuentes eidera conditioni innecrimus. Et ut haec nostra regalis traditio tirina et inconvulsa in generationes generationum permaneat, banc cartam inde conscribi et propria manu ut infra videtur, corroboratam sigilli nostri impressione iussimus insigniri.

Signuni dornni Heinrici quarti regis invic(L. M.)tissimi.

Adalbero cancellarius vice Sigefridi archicancellarii recognovi. (L. S.)

Data est III. Id. Decembr. anno dominicae incarnationis millesimo LXXI. indictione X. anno autem ordinationis domini Heinrici quarti regis XVII., regni vero XV. Actum est Goslariae féliciter amen.

Nach dem Orig. im Stiftsarchiv zu Meissen, mit ziemlich gut erhaltenem Siegel.

Facsimile von Neumann im N. Laus. Mag. 1853. Bd. 31. Taf. IV. — Kreysig Beitr. I. S. 4. — Seyffarth ossil. Beim. p. 15. — Köhler cod. dipl. Lus. I. S. 11.

5*

ми