No. 9. 981. Sept.

Ego Benedictas eanetae catholicae et apostolieae Romanac ecclesiae séptimas praesul, omnibus confratribus et coepiscopis Galliae atqae Germaniae salutem. Con- cessae nobis apostolieae speenlationis cara compeffimur, ne si quicqnam in saneta ecclesia inconposite geritur, a nobis iu die iudicii districting exquiratur, debitae studio caritatis pro statu sanetarum dei ecclesiarum tranquillitateque fratrum nostrorum epi- scoporum studiosius vigilare, ut Christo praeveniente status ecclesiastici sacramenti fru ctuosas semper caelesti indicio comprobetur. Atque ideo nunc et in posterum omnium Christi tídelium caritati liqueat, nos in basilica salvatoris nostri Jesu Christi, cui Con- stantiana nomen aí'ñxum est, cum episcopis, presbyteris, diaconibus omnique Romanae matris omnium ecclesiarum ecclesiae online convenisse, multaque sanetae dei ecclesiae utilia mutuato sermone contulisse, inter quae primum emersit, quomodo Halberstatensis ecclesia suae diócesis parte multata, a prístino suae dignitatis honore paene prorsus exciderit. Nam ut in ipsa synodo relatum est, Otto quondam imperator augustus nostri spiritualis tilii aequivoci et coimperatoris Romani angustí pater episcopalem sedeni in urbe quadam Mersiburch dicta sine consensu ac subscriptione Hildiuuardi episcopi, in cuius parrochia urbs illa sita est, constituit et earn parte quadam diócesis Halbersta tensis ecclesiae pastore donato dita vit, Magadeburgensi ecclesiae subjugandam. Qua- propter in eodem conventu omnium astantium consilio sancimus, ut ecclesia ilia Mersi- burgensis sublato sibi titulo pontiticali cum parrochia, quam dictum est iniuste esse sublatam, Halberstatensi ecclesiae remittatur, apostólica censura iubentes, ut nullus alius deinceps episcopus nisi is, qui modo eidem dictae praesulatur ecclesiae confrater et coepiscopus noster Hildeuuardus, suique successores ordinandi vel quodlibet aliud episcopale ministerium exercendi habeat potestatem, et antiquo more perpetim regenda teneatur. Reliqua vero pars parrochiae eidem ecclesiae designata, quae ultra Salam thivium est, Cicensis et Misnensis ecclesiae episcopis dividende donetur, ut res ecclesiae istius dissolutione ditetur. Beatus enira et sanctissimus papa Gregorius ecclesiarum honori consulens, ne paupertate vilesceret unius ecclesiae culmen prae pontificatus titulo consistentis ad aliam transtulit ecclesiam, et ecclesiae Hammaburgensi statu suo floreas Bremensis ecclesia subiugata. Et cui haec, quae agimus sancta devotione, iniqua videantur, in haec eadem sanctorum patrum acta blasphemando prorumpat. Deinde fllii Magdaburgensis ecclesiae sancti conventus coronam ingressi Giselherum episcopum, J.is>\ qui Mersiburgensi ecclesiae visus est praefuisse, sanctae religionis viruiu, quern ipsi pastorem elegerunt, sibi suaeque ecclesiae praesulem praetici nostrae apostolieae digni tatis culmen appellarunt. Quorum petitio devote complenda communiter est ab omnibus comprobata. Siquidem sanctorum patrum plurimos, Petrum scilicet apostolum, Marcura aliosque perplures ecclesiastica testatur historia, proprias а? primitivas ecclesias utili- tatis ratione commutasse alus, hac ratione decrevimus hunc eundem episcopum con-

13

sentiente toto Uomanae ecclesiae ordine inthronizandum et eitlem ecclesiae archiprae- sulem ordinandum, jubentes ac consentientes, ut parrochiam suam in Saxonia his limitibus conclusam sine contradictione cuiusquam teneat, quibus earn Johannes papa noster antecessor provida deliberatione distinxerit, habeatque ibi clericos ordinandi опте ministerium pontificale, suique successores agendi licentiam. Illud etiam placuit, ut in praedicta urbe Mersiburch in memoriam sancti Laurentii martyris monasterium sub monachica confessione instituatur, Renedicti monachorum ])atris sancta traditione regenduni. His ita actis in ecclesia beati Petri synodus habenda in crastinum trans lata est, in qua haec omnia iterum comprobata sunt. Et quia ecclesia ilia sancta Magadaburgensis Romanae sedis pontitíce Johanne, cum omnium coinprovincialium episcoj)orum, nee non etiam Italiae, Clalliae (Tcrmaniaeque praesulum consensu et sub- scriptione, eonferente archiepiscopatus honore hactenus floruit, quicquid Adalberto archi- episcopo a praedicto nostro praedecessore collatum est honoris, (iiselhario a nobis arcliiepiscopo ordinate suisque successoribus tenendum donamus et praesenti privilegio confirmamus. Illud enim concedimus ei suisque successoribus in perpetuum, ut quicunque in Magdaburgensi ecclesia archicpiseopus ordinetur, crucis labarum1) prae se ferat, pallio a praedecessore nostro Johanne suis privilegiis discreto tempore solempniis mis- sarum utatur, cardinales presbyteros, diáconos, subdiaconos, qui more Romanae missas celebraturi ad altare sancti Mauritii martyris dalmáticas, usinas et sandalia feraut, ordinäre2) habeat potestatem, sitque ordine standi atque sedendi omnique negotio ecele- siastico tractando archiepiscopis, scilicet Moguntino, Trevcrensi et Coloniensi aequalis per omnia, siquidem his et aliis parem atque consimilem Magadaburgensem ecclesiam fore apostólica nostra decrevit censura. Nam ipsae ecclesiae archipracsulatus apice sublimatae easdem ecclcsias excepta Mersiburgensi, Brandenburgcnsem scilicet, Hauel- bergensem, Cicenscm, Misnensem, quas noster decessor Johannes eidem subdiderat, nos cum suis praesulibus subiuganms, nostra auctoritate Giselhario arcliiepiscopo, quern eidem ecclesiae pastorem praefecimus, suisque successoribus concedentes earum eccle- siarum episcopos auctoritate canónica regendi et ordinandi. Atque ut hoc, quod a nobis canonice institutum est, stabile maneat, apostólica censura sub divina iudicii attestatione iubenius, ut nulla persona parva, magna, vel quilibet successorum nostrorum haec quae statuimus int'ringere praesumat, huius privilegii violator cum Juda proditore aeternis suppliciis deputandus. Hoc autem praesens Privilegium nostra propria omnium con- provincialium episcoporum subscriptione firmatum, per nostri secretarii legatos cpi- scopis Galliae et Gcrmaniae dirigimus confirmandum, ut quae Magdaburgensi collata sunt ecclesiae propria subscriptione confirment. Scriptum per manum Stephani notarii et regionarii et scriniarii sanctae Romanae ecclesiae in mense et indictione supra- scripta decima.

Nach dorn Liber priv. S. Maur. fol. 6b im К. Geh. Staatsarcliiv zu Berlin, vergl. mit dem Copiar. LV1I. fol. 317 b ¡m Prov.-Archiv zu Magdeburg. Boysen hist. Mag. I. S. 194.

1) labaram A. 2) ardintm A. und В., sinnloa.

14