XVIII.

In nomine sanete et indiuidue trinitatis. Quandoquidem humanum genus ad omne nefas seculi propter transitorias res incessanter flectitur, maxime fldelibus christi congruum esse uidetur, caute ambulare, sie apostolus ait, tempus redimere, quoniam dies mali sunt. Presertim cum unum sit necessarium, sperare in domino et facere bonitatem, aliena non rapere, propria largiri, fidelibus christi pateat, quod quidam Hein- ricus de Zebingen intuitu ipsius, qui caput est ecclesie, nosque membra eius tradidit ecclesie ad sánetam Crucem in uilla, que dicitur Haede- richestorfundeeim beneficia et quoddam ius in monte uinearum. Pre- terea ego Wîchardus filius eiusdem Heinrici pro remedio anime mee et omnium parentum meorum in auxilium necessitatis ibidem deo famulancium superaddidi apud Lytam in uilla Dunzendorf octo beneficia, insuper unum ad culturam uinee, de cujus redditu lumen in prefata ecclesia ante altare sanete crucis die noctuque iugiter luceat. Verumtamen, ne hoc racionabile factum a memoria posteritatis deci dat, huius pagine subscriptio uera testis existat. Si quis autem per uio- lentiam aut aliquam doli machinationem id ipsum retractare uoluerit, sciat se in districto examine cum impiis deputari. Huius rei testes sunt Eccebertus de Teccendorf, Otto comes de Velburch, Fridericus comes de Hohenburch, Wichart de Seueld, Hademarus de Chun- ringen, Vlrich Strvne, Perhtolt de Arnsteine, Heinrich de Stritwesen, Ulrich Fvhs, Sibot de Pozeistorf, Einwich et Arnolt de Wichartesslage.

Original auf Pergament mit Siegel. Diese und die folgende Urkunde sind von ein und derselben Hand geschrieben, und, wie es scheint, zur selben Zeit.

27