In nomine sancte et indiuidue trinilatis, Amen. Hermannus, dei gralia Caminensis ecclesie episcopus, omnibus in perpetuum. Quoniam generatio preterit et aduenit nichilque in humana conditione existit, quod a memoria hominum non recedat, sa

lubri consilio remedium est inuentum, ut ea, que in humanis actibus agitantur, scriptis autenticis ad perpetuam rei memoriam perhennentur. Discat igitur natio pre- sentium et felix successio futurorum, quod nos, qui ex ofticii nostri debito tenemur cultum diuini nominis ampliare, comraunicato consilio discretorum, in honorem in- temerate semperque uirginis Marie sub obseruantia regule beatissimi Benedicti abba- tiam et claustrum sanctimonialium Cystersiensis ordinis in ciuitate nostra Cussalin auctoritale ordinaria stabilimus. Ne autem sine nostro subsidio maneant temporali et ut quoslibet Christiane fidei professores ad beneficia piis locis et ecclesiis inpen- denda exemplo simili prouocemus, ipsi claustro et sanctiraonialibus. que ibidem pro tempore fuerint, post obitum domini Nicholai, plebani in Cussalin, patronatum ecclesie in Cussalin et ipsam ecclesiam cum omnibus suis attinentiis et utilitatibus contulimus iure perpetuo possidendam, et ne super ipsis attinentiis succedentibus temporibus cuiquam dubium oriatur, ipsas propriis nominibus declaramus. Ad dic- tam siquidera ecclesiam pertinent quatuor mansi siti infra agros, qui predicte nostre adiacent ciuitati, de quibus ipsa ecclesia est fundata; item integra decima in villa Strekentin et integra decima in villa Tunowe, annona quoque ecclesiastica tarn de agris dicte ciuitalis, quam etiam aliorum, qui ipsam ecclesiam frequentant et ibidem recipiunt ecclesiastica sacramenta; item taberna in Venest et tertia pars prouentuum tabernarum in Läse, necnon nonaginta alletia de quolibet reti in captura allec inter Läse et Venest locis proximo nominatis; rursum capella in Gholme et ecclesia in Iamene cum prouentibus et utilitatibus earundem; insuper damus diclo claustro proprietatem sex mansorum infra terminos ciuitatis sepius nominate, proprietatem quoque quinquaginta et quatuor mansorum in territoriis Colbergh uel Cussalin, vbi persone dicti claustri ernennt uel eis alias accreuerint iusto modo, exceptis bonis illorum, qui heredes non habuerint descendentes; simili modo daraus ipsi claustro proprietatem quadraginta mansorum in territoriis memoratis, ubi de cultura agro- rum siue mansione hominum memoria non habetur; preterea unam nauem liberam in Venest, cum allecia capiuntur, et libertatem cum sagena in salso mari pisces in nostris terminis capiendi; ad hec ipsi claustro libertatem plenariam indulgemus in omnibus stangnis nostris in terra Cussalin pisces cum paruis retibus, qui stok- [ne]tte dicuntur, uel eis similibus capiendi, ut persone claustri tanto comodius uale- ant sustentari; ceterum conf[erimus diclo cla]ustro patronatum ecclesie in Crasnich, ita quod persone ipsius claustri uacante ecclesia ipsa ad eam personam ydoneam presentfent], que in ea faciat residentiam personalem. Quisquis igitur huic nostre donationi siue ordinationi contrarius esse presumpserit, omnipotentis dei iram et

nostram se nouerit incursurum, omnibus uero huius priuilegii iura seruantibus sit pax in domino et cum electis dei eterne uite proinde percipiant porlionem. Vt autem in posterum contra predicta claudatur omnis occasio malignandi, presens scriptum cum appensione sigilli nostri iussimus roborari. Testes huius sunt: Hen- ricus thesaurarius, magister Gherardus scolasticus et Henricus archidiaconus Steti- nensis, canonici Caminenses; item Heydenricus de Clutzowe, Ghobelo marscalcus, Theodericus de Cotene, ŒfjeoBCftCUe ©reus, Dauid de Greben, Fredericus de Bevenhusen, milites; preterea Bertrammus magister nostre coquine et Iohannes dictus Pax, famuli, ac alii plures tarn clerici, quam laici fide digni. Datum Cussa- lin, anno domini M°.CC°.LXX°.VIIIo., nonis Iunii, per manum magistri Iobannis, notarii nostri, pontificatus nostri anno vicésimo quarto.

Nach dem Originale, auf Pergament, im königl. preuss. Provinzial-Archive von Pom mern zu Stettin. An roth und weiss seidenen Schnüren hängt das wohl erhaltene Siegel des Bischofs Hermann von Camin aus -weissem Wachs. — "Vgl. Urk. vom 10. Nov. 1279.