XCI.

tetrus dei gracia Olomucensis Episcopus. omnibus in perpetuum, Onerosa eure pastoralis instancia. quam diuini celsitudo consilij nostris induxit humeris perferendam vehe menter nos excitat. pulsat continue angitque propensius mentem nostram, vt inter cetera sollicitudinum studia. quibus noster animus multiplici redditur varietate distractus. ad subiectas nobis Ecclesias. presertim que nobis iurepatronatus inserninnt operose consideracionis intuitum convertentes, Sic in eis dignitatum statum. sie ministrancium ordinem nostre circumspeccionis prouidencia moderemur. vt et institutus in ipsis precellencie gradus, et debita personarum prelacio Sufticiencie pocius vbertate proficiat. quam defectus necessitute vilescat. Sane nobis ad ipsius Olomucensis Ecclesie Regimen diuina vt premissum est disposicione vocati con- firmacionis adepto munere et plena Episcopatus ipsius administracionis potestate suscepta, stamm Ecclesie Sancti Mauricij in Ciuitate nostra Cremsier. quam pia predecessorum nostro

64

rum deuocio de bonis ad Episcopalem mensam spectantibus collegij sibi Jure (radito prepo- siture et decanatus dignitatibus, canonicatibus, et prebendis et alijs in ea Ecclesiasticis Officijs institutis erexit, ad examen necessarium et exacte discussionis indaginem reducentes, Preposituram, Prebendas, et singula ibidem officia congrua satis et pro cuiuslibet status exigencia conuenienti reperimus provisione dotata, decanatum autem cui maior pre alijs in Ecclesia labor et solicitudo amplior est annexa sie tenuem, sicque in tempuralibus inuenimus defectum, quod in sue dignitatis obprobrium ad expensarum necessaria supportanda non sufficit, et milicie non equatum stipendium laborem in dampno constituit, et dignitatis pre- eminenciam plus defert oneri, quam honori. Quod quidem licet nonulli ex predecessoribus nostris eadem, qua et nos contemplacionis solercia preuidissent, non tamen decanatum ipsum vnquam ad statum Sufficiencie deduxerunt durabilem, sed eum semper inanem, quasi et vacuum relinquentes, hanc tamen in decanis, qui pro tempore fuerant, conpassionis exhi- buerunt misericordiam, quod eos aliquando pro suorum releuacione defectuum, alia cum decanatu ipso tenere beneficia ex quadam dissimulacionis tollerancia permiserunt, Et quo decanatus ipsius sufficienciam nostre reseruatam sollicitudini aduertentes, ad hec nos dedimus et studium convertimus mentis nostre, vt sie decanatus ipsius provideretur defectibus, quod etsi conpetens tribueretur subsidium et Olomucensi, cui deo fauente presidemus, Ecclesie dampnum vel lesio non inesset, post plures itaque, quos super hoc cum honorabilibus viris Budizlao decano, Theodrico preposito, Magistro Johanne, Archidiacono et cum toto predicto Olomucensis Ecclesie Capitulo repetita multociens et frequenti habuimus iteracione tractatus, nostra cum eis, et eorum nobiscum in hoc resedit intencio, quod consulcius et salubrius huic non posset prouideri defectui, quam quod Ecclesia parrochialis sancte Marie ibidem in Cremsir, cuius sicut et decanatus Dredicti ad nos spectat collacio, decanatui ipsi vnione perpetua iungeretur, Sic enim mensam nostram non oporteret deminui et ipsa Ecclesia sie vnita decanatui sub decanatus nomine a nostre collacionis dependeret arbitrio sicut prius, ipsi quoque parrochiali Ecclesie nullum proueniret dispendium, cum decanus predictus, cuius in eadem Ciuitate est sedes, nulla a predicta parrochiali Ecclesia loci longinquitate seiunctus tam Ecclesie ipsi parrochiali, quam decanatui possit congruum et efficax debite seruitutis ministerium exhibere. Inuocato ergo dei nomine et predictorum decani, prepositi, archidiaconi et tocius Olomucensis Capituli accedente consilio et assensu. predictam Ecclesiam parro- chialem sancte Marie in Cremsier cum omnibus iuribus et pertinencijs suis, tam presentibus, quam futuris, predicto decanatui Oemsiriensis Ecclesie perpetua vnione coniunximus, Ecclesiamque ipsam in ius et proprietatem decanatus ipsius transtulimus, et totum Jus ipsius Ecclesie, siue in spiritualibus, siue in temporalibus, siue in quacumque iurisdiccione et honore consisteret, in decanatum et ad decanatum ipsum transfudimus, in decanatu et apud deca natum ipsum perpetuo et continuis semper temporibus duratura, Statuentes nichilominus et constitucione perpetuo valitura firmantes, vt decanatus predictus et Ecclesia vniti non duo, sed vnum tantum beneficium decanatus videlicet Cremsiriensis Ecclesie, et decanatus ipsius dignitati non Ecclesie parrochialis Juri inseruiens censetur, Quibus quidem vnione et con stitucione per nos sie solempniter celebratis, decanatum ipsum per mortem Nicolai quondam

65

ipsius Cremsiriensis Ecclesie decani nobis vacantem, discreto viro Theoderico filio Moraw- czonis, familiari nostro, suorum meritorum contemplacione contulimus, sibique prouidimus de eodem taliter quod Theodoricus ipse, qui nunc est ex nostra, vi premittitnr, prouisione decanus, et omnes, qui eius in decanatu ipso fuerint successores. decanatum ipsum cum Ecclesia, et Ecclesiam cum decanatu non tamquam duo diuersa beneficia, sed vnum tantum, prout predictum est, decanatus censebitur tenere debeant et habere, Prouidentes taliter. quod decanatus ipse et salus fidelium, quibus presunt debitis non fraudentur obsequijs et cura, que decanatui ipsi minime nullatenus negligatur, Et quod Episcopalia et Archidiaconaliu Jura, necnon alia incumbencia onera, ad quorum solucionem predicta Ecclesia Sancte Marie ante presentis erat vnionis constitucionem astricta per ipsum Theodoricuiu decanum et successores suos sine contradiccione aliqua persoluantur, Et ne hec nostra tam salubris et prouida pre- dicti decanatus subuencio alicuius possit in posterum malignitate diuelli de predictorum decani, prepositi, et archidiaconi, necnon Olomucensis Capituli consilio et assensu, predicta omnia tam de vnione, et vnionis ipsius constitucione, quam de prouisione decanatus ipsius predicto Theodorico per nos facta post susceptum consecracionis nostre munus renouantes, et ex certa nostra sciencia confirmantes, In omnes et singulos, qui contra vnionem, ordina- cionem, constitucionem, confirmacionem, collacionem et prouisionem nostras predictas, quo- minus in sua firmitate permaneant, verbo vel facto, consilio, auxilio uel fauore, publice uel occulte presumpserint attemptare, Excommunicacionis sentenciam protulimus et proferimus in hijs scriptis, In cuius rei et predictorum. decani, prepositi, et archidiaconi, necnon Olomucensis Capituli adhibiti ad predicta consensus testimonium presentem predicte vnionis, ordinacionis, constitucionis, innouacionis, confirmacionis et sentencie nostre litteram nostri et ipsius Olomucensis Ecclesie Capituli Sigillorum fecimus munimiiie roborari. Datum in Olomucz, Anno domini M°CCC°XV° IX. Kal. Aprilis.

(E fragmento copiarii stec. XV. initiaut. inter aualecta Aut. Boczek in archivo marchionatus Moravia, sub Nr. 2889.)