LXXIX.

Miecislaus und Przemislaus, Herzoge von Oppeln Ratibor, setzen die Stadt Ratibor zum

Oberhofe für alle in ihrem Lande mit Flämischem Rechte begabte Ortschaften, und

ordnen die Form eines Gerichts in letzter Instanz an.

'7. Mai 1286.

Aus der Bestätigung Kaiser Maximilians II. vom J. 1575, im Archive der Stadt Ratibor.

IIn nomine domini amen. Ut illis omnibus, a quibus perpetuis laudum praeconiis obsequia recepimus, memoranda indesinentia semper premia repen- damus, hocdignum et justum fore penitus arbitramur, decet enim, ut, ubi syn- cere devotionis exhibitio non patitur defectu, nequáquam digne retributionis dextera restringatur. Nos igitur, Mesco et Premislaus 4), dei gratia duces Opo-') S. oben S. 254. ■) S. Urkundenb. No. 148. *) Vergl. Urkundenb. No. 78.

A) Gedruckt, in v. Ledeburs Archive. II. S. 284., doch nicht völlig genau, m den Beiträgen zur Gesch. Oberschlesiens unter den Piasten, von Dr. G. Pinzger. Was würden Philologen sagen,

51 *

404 Urkundenbuch.

lienses, domini de Ratibor, considerata fidelitate civium nostrorum de Ratibor, quos dignos ducimus multis gratiarum actionibus pro eo, quod omni terrore se- moto nobis, prout decuit, astiterunt viriliter in cunctis nostris oportunitatibus tempore procelloso, eis pro posse nostro libare volumus, quae plaeeant toto nostri temporis intervallo, ipsorum promotioni per omnes modos, quos possu- mus, intendendo cunctis terrae nostrae inhabitatoribus ipsos decrevimus praefe- rendos, ita videlicet, quod omnes et singuli, qui in nostro dominio jure Vlemin- gico sunt locati, cum de suo jure ipsos contingent dubitare, nusquam extra ter rain nostram neque etiam in terra illud se quaerant informan, praeter in Ratibor, nominata superius civitate, non obstante, si privilegia civitatum aliquarum seu villarum contrarium hujus nostrae ordinationis videntur continere. Sed nec ipsa civitas Ratibor pro aliquo jure suimet vel aliorum ad aliqua loca extranea debet ex nunc laborare, sed omnes causas, quae apud ipsos emerserint, vel per alios, ut consuetudinis est, fuerint devolutae ad ipsos, dei timorem habendo prae oculis, secundum quod eorum fidelitatem condecet, definiré debent, omni appel- latione, tam ad nos, quam ad alia loca facienda procul mota. Si autem ipsos cives in aliquo jure contingent dubitare, tune ad se vocent quinqué advocatos et scul- tetos, quos eis singulis annis, secundum quod no^bis visum fuerit, jüngere volu mus et, habito illorum consilio, unanimiter illud definiant, appellatione remota, de quo habetur tunc tractatus, et qualitercunque determinaverint, volumus, quod in nostro dominio, quantum ad jus Vlemingicum, pro jure irrevocabili perenniter habeatur ').. Et ut omnia praehabita nec non eorum singula robur obtineant perpetuae firmitatis, praesentem paginam super ipsis conscribi praecepimus et sigillorum nostrorum appensione praecepimus roborari. Datae Ratibor, per ma- nus domini Arnoldi summi notarii, in vigilia beati Stanislai, anno domini mille- simo ducentésimo octuagesimo sexto, testibus, qui aderant, infra scriptis, videlicet Francisco palatino, Michaikone judice curiae, Stoygneo castellano de Ratibor, Venceslao fratre ejus, Petro de Slawikow, Jasconel Comiza, Pribizlao fratre ejus, Michaele cognominato Sirokezlovo et aliis maltis.

wenn Historiker es wagen wollten, mit so mangelhaften philologischen Kenntnissen, als sich hier die historischen zeigen, eine philologische Arbeit drucken zu lassen?

*) S. oben S. 101 ff.

Urkundenbuch. 405