LXIH.

4 Aus dem Fürstlich Salm-Horstmar'schen Archive.

Borchardus Dei gratia Sancte Magdeburgensis Ecclesie Archiepiscopus. Vniuersis ad quos presens scriptum peruenire contingerit, Salutem in Domino sempiternam. Ex relatione fideli quorundam nobis innotuit, quod quidam Episcopi ac alii, forsan propter errorem ignorancie, se de iuribus ac pertinentiis cuiusdam cenobii dicti Bruchurst, Monasteriensis dyocesis, ad se tamen minime spectantibus, intromittunt, in nostram et Ecclesie nostre, ad quam dicta iura et pertinentie spectare noscuntur, iniuriam et iacturam. Quare tam presentibus quam futuris per presentis scripti testimonium volumus esse notum, Quod inclite recordationis domini Ottonis Imperatoris Augusti recepimus, uidimus ac tenemus et habemus literas super dicto Cenobio, non cancellatas, non abolitas, sed omni suspicione carentes, in hec verba.

In nomine sancte et indiuidue Trinitatis. Otto diuino nutu Imperator Augustus. Cum nostrum esse sciamus, quorumeunque fidelium nostrorum honestis obsequii petitionibus, sed maxime cum de diuinis rebus ob animarum remedia gerendis, a quibus quam nostra supplicetur serenitas, assensum prebere equum ac condignum esse censemus. Inde cunetorum fidelium nostrorum tam presehtium quam et futurorum comperiat industria, Quia vir venerabilis Adalbertus, sancte Magdeburgensis Ecclesie Archiepiscopus, nostram adiit serenitatem, quoddam ferens preceptum, cuius auctoritate piissimus genitor noster Imperator Augustus Cenobium quoddam Sanctimonialium Burchurst nuneupatum, duarum Christi ancillarum, Berthe atque Hathwige, primo labore Dfei seruicio construetum, et ab ipso iam primordio ad eiusdem Archiepiscopi Magdeburgensis ea ratione subsidium mundiburdio ditatum, quo per singulos annos decem solidi illuc inde persoluantur, in sui tutaminis concluserit defensione, rogitans quoque iam dictus Archiepiscopus, vt idem

Cod. dipl. hist. Westfal. 7

50 974 — 980.

preceptum Maiestatis nostre auctoritate firmaretur. Cuius nos petitioni benigne consentientes, eadem scripta renouauimus, et idem Monasterium cum omnibus apertinentiis eius in nostrum etiam conclusimus mundi- burdium, cum vtriusque sexus mancipiis, edificiis, terris, cultis et incultis, pratis, pascuis, siluis, aquis aquarumque decursibus, molendinis, mobilibus et inmobilibus, viis et inuiis, exitibus et reditibus, quesitis et inquirendis, et cum omnibus ad hoc iure pertinentibus. Inde precipientes iubemus, vt nec eiusdem loci Episcopus, nisi precatu abbatisse, idem monasterium, sanctimoniales velandas, cappellas dedicandas, vel etiam Clericos ad gradus promouendos, ingredi presumat, nec Judex publicus uel exactor, seu quisli- bet iudiciai ie potestatis, illarum seruis vel lateris *) aliquam iniuriam vel districtionem inferre, aut equos tollere, freda inde exigere vel mansiones poscere, vel actionis vllius rationem, nisi coram illius Cenobii aduocato, quisquam facere presumat vel potestatem habeat. Insuper etiam arbitrium illis concessimus, abbatissas inter se eligendi, scilicet quam diu ex supradictarum Christi ancillarum genere aliqua ibidem tali digna officio reperiatur, communi sensu eligantur. Post autem huius generis defectum, de ceteris, si qua probabilis ad eandem dignitatem fuerit, licenter abbatissa constituatur, Sed nulla omnino illic fiat electio, nisi sub iam dicti Magdeburgensis Archiepiscopi conniuentia. Et vt hec nostre renouationis ac de- fensionis auctoritas firmior stabiliorque cunctis perhenniter credatur, hanc cartam iussimus conscribi, anu- lique nostri inpressione signatam propria manu subtus firmauimus. Datum IIШo Kal. Julii, Anno Domini DCCCCo.LXXHII. et Actum Magd. In Dei nomine Amen.

Cum igitur Cenobium et iura ipsius prefata, vt liquido apparet ex premissis, ad que etiam confir matio apostolice sedis, sicut in aliis priuilegiis Magd. Ecclesie reparandis accessit, ad nos et Ecclesiam Magd. spectare noscantur, Rogamus et hortamur vniuersos in filio Dei patris, quatenus ob apostolice sedis et Ecclesie Magd. reuerentiam nos sinant perfrui absque perturbatione iuribus antedictis. In quorum etiam possessione hactenus dicta Magd. Ecclesia fuisse dinoscitur pascifica et quieta. Datum Magd. Anno Domini Mo. CCCo. Xo. VIo. Kal. Aprilis.