CXXXVII.

Aus dem im Jahre 1532 aufgenommenen und gerichtlich beglaubigten Kopiatbuche der Kirche St. Maurici i zu Minden.

In nomine patris et filii et spiritus saneti. Bruno Mindensis ecclesie solo nomine episcopus, Dei tamen gracia quicquid est, successori suo cunetisque suis successoribus diuina ordinatione futuris, presentis vite securitatem et eterne beatitudinis certitudinem. Quantum diuine seruitutis obsequiis anteeessorum meorum studium semper fuerit, vestre sanetitati notum erit, qui hac vita positi, omni qua potuerunt deuo- tione solummodo nitebantur, ecclesie sibi a Deo commisse aliquam religionis vtilitatem conferre, quatinus mundano cursu peracto noue resurrectionis cum bonis consortio et perpetue vite cum electis premio mererentur obtinere. Quorum ordinis vicem cum ego quoque humilimus et nullo merito sed sola Dei gracia suseiperem locum hunc quem pro salute sua vnusquisque eorundem et de propriis et diuinitus sibi collatis benefieiis benigno amplicauerunt affectu, ad exemplum ipsorum pro modulo meo adaugere etiam

postmodum desideraui, sperans certissime me aliquem eiusdem vite fore participem, si in diuinis ministe- riis eorum actus aliquatenus imitari inciperem. Vnde cum tam venerabilium patrum strennuos actus ex integro coequare non possem, saltem vt in aliquo amabile eorum exemplum prosequerer, monasteriis loci huius que de labore eorum fundata et de beneuolentie ipsorum collatione postea sunt adaucta, ego etiam queque illi eisdem contulerant, meo tempore inuiolata corroboraui, et pro possibilitate de propriis here- ditatis mee bonis et parte decimarum quas extra vsum necessarium seruicii mei collectas in potestate habere potui, ibidem Deo famulantium prandia augmentaui, quatinus eorundem intercessionibus largiter fretus, si de labore meo aliquid deuotionis munus Deo placabile ineiperem, ipsi maiori animi fiducia offerre valerem. Hac ergo fiducia in solo spem habiturus domino, hane pauperculam et adhuc rudem ecclesiam voto magis quam ex posse fundare ccpi ad laudem et honorem domini nostri Jesu Christi eiusdemque genitricis gloriosissime et semper virginis Marie et victoriosissime sanete crucis, sanctique Michaelis archan- geli et totius celestis milicie, sanetique Petri nostri patroni et saneti Gorgonii martyris, et speciali saneti Mauricii sociorumque suorum commendatam priuilegio, et sanctorum martirum Fabiani et Sebastiani, Ci- riaci, Lamberti, Georgii, Blasii venerationi construendam destinaui, pro salute videlicet animarum eorundem antecessorum meorum et cunetorum subsequentium communi prouectu, et pro parentum meorum seu et propria recordatione id agens, et in quantum potui tum de propriis iuris hereditarii bonis dotani, tum de substantie mee collcctiuis et acquisitis vtilitatibus augmentaui. In qua uidelicet deuoUone si qua est ad sanctitatis vestre iudicium confugio, obsecrans vos per nomen domini sanetorumque simul quorum meritis haue ecclesiam destinaueram, quatinus sortis mee vestreque conditionis, qua omnis caro post mortem in suam transit originem, non immemores, bona que cidem ccclesic contuli, non solum ad meam salutem sed ad prouectum vestrum perpetuo profutura, co tenore stabilirc velitis, vt si humane fragilitatis impe- dientibus negociis de vestra parte plura non addantur, saltem hec inuiolata permancre patiamini, et sub manu vestre poteMatis corroboranda et firmanda preualeant, quatinus predietorum sanctorum martirum interuentu apud Christum subleuati, pariter cum ipsis eterne vite regno participennni. Ad hec, o vene- rabilis ordinis mei Deo disponente successor, me indignum et peccatorem specialiter tue sanctrtati com- mendo, vt si quid negligentius circa preceptum domini et in commissi cura gregis humane fragilitatis tor- pore commiserim, tue sanctitatis apud dominum experiar medicinam, quatinus et post sortis tue terminum tibi succedentium certius et efficacius persentias patrocinium, si oneris mei molestiis tue sanctitatis oratione aliquatinus dignaberis supponere. Hec autem ex mea paruitudine huic contuleram ecclesie. De propria hereditate mea in Lecha et in Berka quecumque ego uel mater mea possidere videbamur, videlicet tri- ginta et quattuor mansos, excepto predio ibidem posite familie, cum mancipiis cunctis ad eadem leca determinatis, vno scilicet excepto clerico meo cui nomen est Bruno, aliisque vtilitatibus, villis, areis, edi- ficiis, agris, terris cultis et incultis, viis et inuiis, exitibus et reditibus, quesitis et inquirendis, pratis, pascuis, siluis, venationibus, aquis aquarumuc decursibus, piscationibus, molendinis et vtilitate silue cuius- dam, in qua duas portiones habuimus, et cum vtilitate salis, nec non cum omnibus appendiciis que dici aut nominari possunt. Mundiburdio eiusdem ecclesie tradidimus, In Afforde decem mansos quos Mcin- wardus dedit, in Gegonhuson vnum mansum quem Liutbureh dedit, in Wederbergon quinque mansos quos Hildiboldus frater noster dedit. In Ridanthorpe quecunque Helmburg sanctimonialis possidere vide- batur, queque ab ipsa cum patroni sui traditione in proprium suscepi, et ducentis talentis comparaui. In Lerbiki quecunque Hemuko frater noster in benelicium habuit, et mausum vnum in Allerikheshusun quem Abbiko habuit, et sex mansos quos Thiatmarus Comes pro se et Widikindo comite cidem ecclesie tradidit. et duos mansos quos Abbik et Erp dederunt in Aidanthorppe, et in Thurnethe decem mansos, et predium quodeumque Widikindus Comes in Buttingthorppe habuit, et quodeunque Alfkier in Trato in beneficium babuit.

VIO 1042 — 1043.