E(berhardus) dei gratia Salzburgensis archiepiscopus, apostolice sedis legatus, in perpetuum. Quoniam ad hoc a deo rectore omnium in ecclesia sublimati sumus, ut maioribus et minoribus ecclesiis necessaria providere debeamus, inde presenti scripto tam presentibus quam futuris duximus notificandum, quod nos ad instantiam Chu/onradi de Pfârr ministerialis ecclesie nostre et pro remedio animarum predecessorum nostrorum et nostre nec non instanti peticione Alberti dilecti in Christo fratris in Salzbûrch maioris prepositi et universitatis eiusdem ecclesie capituli tale feodum, quale ipse Chu/onradus ab antecessoribus nostris et a manu nostra diu et legittime, possedit iuxta ecclesiam Pfârr situm, cum vellet proficisci in expedicionem Ierosolimitanam devotionem ipsius adtendentes ante dicte ecclesie in proprium contulimus, in quibus vocabulis proprie duximus exprimendum: aream et domum iuxta ecclesiam sitam et hubam adiacentem et domum inibi, que taberna dicitur, simul cum mancipio Pêrngero. Peticioni itaque predicti Ch(u/onradi) annuentes tali conditione prefate ecclesie Pfârr sepedictum feodum iure nostro in proprium tradidimus, ut videlicet presbyter, qui minister illius ecclesie fuerit, residentiam in domo illa post obitum sepedicti Ch(u/onradi), si ipse sine herede decesserit, habere debeat propter transitum de domo in ecclesiam, quo ipse sacerdos longe remotus ante carebat, et ut idem presbyter singulis ebdomadibus in eadem ecclesia missam pro defunctis celebret reditibus hu/obe sibi ad hoc deputatis et ut semel in anno tantum elemosine publice distribuat quantum poterunt computari reditus, quos solvit taberna, et hoc ob piam sui memoriam et parentum suorum et precipue eorum, quos se in aliquo lesisse contigit. Et ne aliquis prenotatos reditus minuere aut in alios usus distrahere vel etiam ipsum presbyterum in his gravare aut servicium prefate ecclesie horum respectu redituum ampliare presumat, et ut hec nostra traditio in memoriam predicti Chu/onradi, ad cuius instantiam facta est, nec non et nostram et predecessorum successorumque nostrorum inconvulsa permaneat, testes, qui presentes aderant, subscribi fecimus et cartam traditionis publico sigillo nostro roboravimus.||
S.^a)

Source Fulltext: Salzburger Urkundenbuch, III. Band, Urkunden von 1200 bis 1246. Willibald Hauthaler und Franz Martin. S. 214-215.