++ In nomine sancte et individue trinitatis amen. Fridericus secundus divina favente clementia Romanorum imperator semper augustus Ierusalem et Sicilie rex. ++||
Imperialis excellentie solium divino consilio in hominum preeminentia constitutum tunc opere nobili exaltationis sue titulos evehit, cum equitatis et iuris obsequio sic ministrat, ut tramites observando legitimos ob faciem hominis et ad sinistram obliquando non dexterat et ad dexteram non sinistrat. Iusticie namque munus in principe ab eo generaliter sic speratur, sic ab ipso indubitabiliter postulatur, ut gratiam sic perfecti non sapiat, quod subditis debitum non vocetur. Quod debitum licet ab imperatoria maiestate sic equaliter reddendum sit singulis et generaliter universis, ut absque fenore maximo nequeat retineri, in exhibitione verumtamen debiti licet iusti favor et gratia non negatur, ut illis favorabiliori vultu et largiori principis dextera ministretur, quod^a) imperatori Germanie nec minus imperio devota servicia recommendant. Inter quos dilectus princeps noster Eberhardus venerabilis in Christo Salzburgensis archiepiscopus in conspectu celsitudinis nostre ex devotionis et fidei meritis et locum iusticie et favoris non immerito gratiam promeretur. Suis igitur supplicationibus iuste et favorabiliter inclinati sententiam ab Ottone¹⁾ quarto Romanorum imperatore pro eo et ecclesia sua latam et per Heinricum²⁾ dilectum filium nostrum Romanorum regem illustrem super iure * concessionis et investiture regalium * hominii videlicet et iuramenti fidelitatis, quod in Gurcensi ecclesia et eius episcopo prenominatus Salzburgensis archiepiscopus se habere probavit, quam per iudices magne curie nostre diligenter inspectam accepimus iuste latam, imperialis auctoritatis munimine confirmamus. Quam sententiam prenominatus dilectus filius noster illustris rex Romanorum Heinricus consideratis privilegiis Salzburgensi ecclesie a predecessoribus nostris super eodem indultis necnon et aliis multis iustis causis suadente iusticia renovavit, presertim cum et iura et privilegia ecclesie Salzburgensis auctoritate sententie late dudum per Fridericum Romanorum imperatorem illustrem avum nostrum inclite recordationis apud Augustam³⁾ super hoc eodem iure manifeste extiterint roborata. Evidenter igitur clamante iusticia pro sententia supradicta quam etiam litterarum testimonium * Sifridi * Mogontini, Theoderici Treuerensis venerabilium archiepiscoporum et Hermanni venerabilis Erbipolensis episcopi, * Liupoldi ducis Austrie et Stirie, Lu/odewici palatini comitis Reni et ducis Bawarie dilectorum principum nostrorum et auctoritas roboravit, eandem sententiam firmitatis robore renovando confirmamus, maxime cum etiam Waltherus tunc venerabilis Gurcensis episcopus in iudicio contradicto confessus sit, quod nec ipse nec antecessores sui regalium investituram a Romanis regibus seu imperatoribus aliquo tempore recepissent. Consideratis igitur omnibus supradictis Gu/orcensem ecclesiam matri sue Salzburgensi ecclesie cum omni iure investiture regalium hominii videlicet et fidelitatis subicimus et potestati * circa questionem regalium ipsi episcopo suisque successoribus et ecclesie Gurcensi perpetuum silentium imponentes. Ad hec non immemores eorum, que in statu regali statuimus, nunc in culmine imperiali positi diffinimus iterato, quod ministeriales Gurcensis ecclesie in prestando fidelitatis iuramento suorum proprio episcopo solum Salzburgensem archiepiscopum, qui tunc fuerit, excipiant imperio pretermisso, nolentes tamen exinde propter talem exceptionem predictis ministerialibus Gurcensis ecclesie ius, quo aliarum ecclesiarum cathedralium Alemannie gaudent ministeriales, subtrahere sed potius eis plenum et integrum conservari. Ad huius itaque nostre confirmationis memoriam et ut hec omnia rata semper et illibata permaneant, presens inde privilegium fieri fecimus et bulla aurea iussimus communiri firmiter statuentes et auctoritate imperiali precipientes districte, ut nulli umquam persone alte vel humili ecclesiastice vel seculari liceat huic confirmationis nostre pagine contradicere seu ei ausu temerario contraire. Si quis autem contra facere presumpserit, in sue presumptionis penam mille libras auri examinati componat, medietas, quarum fisco nostro, reliqua vero medietas passis iniuriam persolvatur. Huius rei testes sunt: Arelatensis archiepiscopus Hu/ogo, Nycolaus Reginus, Wilhelmus Mu/otinensis, Karolus Seckowensis episcopi, Cu/onradus pu/orcgravius de Nu/orinberc, Dipoldus lantgravius de Liukenberge, Otto de Botenlow, Rudolfus de Hausburg comites, Gebehardus de Arnstein, Cunradus de Hohenlôh et alii quam plures.||
++ Signum domini Friderici secundi dei gratia Romanorum imperatoris semper - M - augusti Ierusalem et Sicilie regis ++.||
Acta sunt hec apud Anagniam, anno dominice incarnationis millesimo ducentesimo tricesimo, mense septembri, indict. quart., imperante domino nostro Friderico dei gratia invictissimo Romanorum imperatore semper augusto Ierusalem et Sicilie rege, imperii vero eius anno decimo, regni Ierusalem quinto et Sicilie anno tricesimo secundo; feliciter amen.||
Ego Sifridus Ratisponensis episcopus imperialis aule cancellarius recognovi.||
BD.^b)

Source Fulltext: Salzburger Urkundenbuch, III. Band, Urkunden von 1200 bis 1246. Willibald Hauthaler und Franz Martin. S. 389-390.