Otakarus dei gratia dominus Regni Boemie, Dux Austrie et Marchio Morauie Omnibus presentem paginam inspecturis salutem in domino. Ne defluxus temporis secum trahat per obliuionis excidium bona gesta, principum nobilitas plerumque consveuit scriptorum apponere medicinam et in eis sepe noua statuta salubriter cudere ac veterum eruginem ad prime ivuentutis exordia reuocare. Volentes igitur patrum nostrorum itinera domino concedente salubriter ambulare omnibus benefactis ipsorum fideliter intendendo, quicquid per eos laudabiliter piis locis hactenus est collatum et per alios principes, quibus nos successimus in presenti, sic volumus conseruare penitus illibatum, vt sicut ipsi materiam pietatis primaria positura in ecclesiarum plantationibus habuerunt, ita et nos formam salutis, per quam subsistere debeant virtute perhenni, modis omnibus adivngamus. Licet autem velimus, in hoc esse vniuersis ecclesiis debitores, illis tamen nos offerimus gratia speciali, quas nostri antecessores de suis propriis fundauerunt inpendiis propter deum, que per ipsos nobis et eorum successoribus taliter sunt relicte, vt nisi sub umbra nostre potentie teneamus easdem fauorabili custodia nvtriendas, tam nostram quam eorundem principum animas et salutem negligere coram districtissimo ivdice videamur. Cum igitur Monasterivm sancte Marie in Gersten a principibus Austrie et Styrie sit constructum, sicut eivs privilegia patenter ostendunt, et ex hoc ad nos pertineat, ei gratiam et fauorem inpendere singularem, cum exceptiue accionis ecclesia dici possit, ecce de nostrae (sic) magnitudinis gratia et ivsticia speciali ad petitionem dilecti nobis Gerungi abbatis eiusdem Monasterij et fratrum suorum omnia ivra, possessiones et predia Monasterij prelibati auctoritate presentium sollempniter confirmamus et ad renouationis debitum privilegia reducimus vniuersa. Hec sunt autem ivra, que nos ecclesie memorate specialiter recognoscimus, vt debemus, et perpetuo robore volumus conseruare, quod videlicet advocatiam ipsius Monasterij et omnium prediorum suorum, ubicunque svb nostro dominio fuerint constituta, cum hominibus et rebus omnibus nos et omnes nostri successores nulli vmquam in pheodura concedere debeamus, sed per nos ipsos, sicut eius privilegia indicant manifeste, defensioni eiusdem tantummodo propter deum sine omnis ivris molestia specialiter intendamus, ita quod nullum eidem ecclesie debeamus preficere advocatum, nisi quem abbas de bono animo a nobis duxerit postulandum, Qui etiam de facili poterit permutari, quando Monasterio non prefuerit, vt est ivstum, et aliam ex hoc ivsticiam nunquam cogitet expetendam, quam illam, que in ecclesie sepe dicte privilegiis est expressa, sed ita propter nostram salutem agere studeat moderate, quod custos ouivm non conmutatur in lupum, vt, qui debuerat esse defensor, appareat per nouas inivrias malefactor. vnde nos vniuersos et singulos, qui se dicebant hactenus sed inivste ipsius ecclesie aduocatos, excludimus per diffinitiuam sententiam, vt debemus, ratum habere volentes, quicquid tam per fundatores, quam per magne memorie Ducem Fridericum contra eos in hac parte noscitur promulgatum, presertim cum esset nimis absonum et principibus indecorum, vt ipsi honore sollempni fabricarent ecclesias propter devm et eas postea seruitutis obprobrio condempnarent personis minoribus defensionem ipsarum leui animo conmendantes. Item alivd ivris debitum confirmamus Monasterio sepius nominato, quod in omnibus suis possessionibus nullus ivdicum secularium, sicut in nostris, ivrisdicionem aliquam habeat in eternum, sed ipse abbas vel eius publicus dispensator ivdicet omnia secularia in eisdem, siue sint ivdicia de dolis noctvrnis, siue heimsůch, siue schach uel de violentiis raptuum, defloracionum, oppressionum, que vulgo notnůnft dicuntur, seu sint enormitates quecunque parue uel magne, quocumque nomine censeantur, vno tantum nobis ivre seruato, quod sine nostrorum uel quorumlibet ivdicum aliorum presencia, qui de abbatis non affuerint voluntate, reus mortis post diffinitiuam sententiam coram ivdice abbatis prolatam cum solis uestibus, quas cingulo clausas habet, salua ecclesie omni re mobili et inmobili, nostro ivdicio sine contradictione qualibet assignetur. Hoc idem in iudiciis Ortolfi de Wolchenstrof (sic) et quorumlibet aliorum quoad ecclesiam memoratam sententialiter precepimus obseruandum, nolentes, quod homines eiusdem ecclesie in aliquibus locis, que vulgariter Dingstat nuncupantur, conueniri (sic) debeant aliter, quam presenti pagina est expressum. Nos etiam eisdem fratribus tam in aqua quam in terra liberam sine omni Můta transeundi concedimus facultatem, sicut a nostris antecessoribus acceperunt, et precipimus nostris ivdicibus, officialibus et Mvtariis vniuersis, quatenus omnia, que abbas predicti Monasterij uel eius nuncii pro vtilitate ipsius ecclesie deduxerint quocunque tempore, siue sint victualia, ligna uel quelibet alia, libere sine Muta et alia exactione quacunque dimittant omni occasione postposita pertransire. Statuimus etiam firmiter obseruandum, vt nullus nostrorum officialium Monasterium Gerstense quocunque pretextu debeat impedire, quin habeat in nostris aqvis piscandi et in forestis ligna cedendi et animalia sua pascendi, seu usus suos quoslibet exercendi liberam potestatem sola venatione ferarum excepta, pro qua nichilominus redimenda semper dexter armus cuiuslibet fere debetur ecclesie sepefate, sicut ex antiquis priuilegiis ipsi repperitur esse concessum. Insuper volumus et vvltu sereno districte precipiendo mandamus, quatenus omnia ivra prefata et alia quelibet nullo excepto, que hactenus habuit ecclesia sepe dicta, inviolabili clausura perpetualiter obseruentur, et ad eterne confirmationis evidens argumentum fauente dilecta nostra coniuge Margareta huius scripture monstraculum nostris sigillis et subnotatis testibus roboratum eidem Monasterio liberaliter assignamus perpetuo remittentes eidem decimationem et predia, que de ipsius ecclesie possessionibus olim habuerant aduocati. Huius rei testes hij sunt: Haeinricvs venerabilis babenbergensis episcopus, Otto comes de hardeke, Albero de Chvnringe, Heinricus pincerna de havgspach, Chunradus de Cekkinge, Chunradus de hintperch, Hadmarus de Schoenberch, Otto de haslawe, Otto de . . . , Albero de polnhaim, Ortolfus et Ditricus fratres de Wolchenstorf et alij quam plures. Acta sunt hec Chremse per manus magistri Wilhalmi et Gotschalci notariorum Anno dominice incarnationis M. CC. quinquagesimo quarto, indictionis duodecime. Datum Chremis XV. kalendas decembris feliciter Amen, Presidente sedi Romane papa Innocentio quarto, Vacante imperio, regnante rege Wilhalmo.

Source Fulltext: OÖUB 3 (Wien 1862) S. 209-211, Nr. 215