useridguestuseridguestuseridguestERRORuseridguestuseridguestuseridguestuseridguestuseridguest
Charter: Urkunden Gleink (1088-1762) 1192
Signature: 1192
no graphic available
Zoom image:
Add bookmark
Edit charter (old editor)
1192, "aput Laureacum" (heute?)
Leopold, Herzog von Österreich und Steiermark, befreit das Kloster Gleink von aller weltlichen Vogtei, nimmt es in seinen Schutz und Schirm und erteilt demselben mehrere Freiheiten.
Source Regest: OÖUB 2 (Wien 1856) S. 438
 

orig. (?)
Current repository
OÖLA Linz Bestand Gleink (www.landesarchiv-ooe.at/)

Das einfache Siegel zeigt den Herzog zu Pferde, in der rechten Hand die Fahne, am linken Arme den Schild, dessen Wappen ganz undeutlich ist. Am Rande zumTeile zerbröckelt die Umschrift: C. LIVPO.... I. GRACIA. DVX. AVS .. IE. ET. STIRIE. Nach Schrift, Siegel und Zeugen wäre dieses Diplom Herzog Leopold VII. zuzuweisen. Material: Pergament
    x
    In nomine sancte et indiuidue trinitatis patris et filii et spiritus sancti. Amen. Liupoldus dei gratia Dux Austrie et stirie, Omnibus presentem paginam inspecturis salutem in perpetuum, Quia ratio Juris nos adhortatur, ecclesiarum dei conmodum augmentare et quantum possumus de nostris rebus et possessionibus seruitium omnipotentis dei, quamdiv uixerimus, ampliare, ut per hoc non solum temporalia, sed etiam eterna bona consequi mereamur, Ea igitur sollicitudine inducti scriptis presentibus notum facimus omnibus scire uolentibus tam futuris quam presentibus, qualiter nos Monasterium Glvenick cum omnibus suis juribus et possessionibus semper defendere, promouere et exaltare intendimus, ut debemus. Hinc est, quod nos dictam Ecclesiam, ab omnibus aduocatis uolumus liberam esse et securam ita, ut semper in omnibus suis possessionibus et libertatibus nos et omnes nostri successores, vbicunque homines aut predia in nostro dominio habuerit, gratis habito respectu solummodo dei et pro salute animarum nostrarum defendere teneamur et quicunque predium eidem Monasterio contulerit, ad nos tamen aduocatia pertinebit, sicut in Priuilegio ipsius fundatoris, videlicet venerabilis ac sanctissimi Ottonis Episcopi Babenbergensis est distinctum et confirmatum, et quia etiam nimis esset indignum et indecens, ut Ecclesias, quas Principes de suis rebus et laboribus fundarent, minores persone in eisdem Ecclesiis sibi jus aduocatie uel dominij vsurparent, Nullus etiam judicum secularium, tam nostri quam alieni in prediis uel hominibus dicti Monasterij debet aliquam jurisdictionem habere, sed postquam aliquis reus sanguinis uel in quocumque crimine condempnatus fuerit, sicut cingulum uestes claudit, nostro judicio assignetur salua ecclesie omni re mobili et inmobili. Preterea in terra et in aquis, ubicunque per terras nostras aliquid deduxerint, siue sint ligna uel uictualia, siue vinum uel alia quocunque nomine censeantur, quolibet tempore anni libere sine omni Můta et exactione ipsos uolumus pertransire. Familia etiam nostra cum familia Glvenicensi matrimonia libere ac licenter contrahat. Concedimus etiam, quemadmodum felicis memorie consanguineum nostrum Marchionem Otakkerum inuenimus indulsisse, quod omnes Ministeriales terre nostre ac alii nobiles nominis cuiuscunque ea, que a nobis nomine feodi vel hominij possident, pro remedio animarum suarum Glvenicensi cenobio libere delegent ac conferant. Piscaturam etiam in flumine anasi, ubi possessio ipsorum inchoatur, usque ad Stenigne ex utraque parte litoris ac gurgitis ipsis licenter ac libere conferimus. Presenti quoque scripto manifestamus, quod tradidimus Ecclesie Glvenicensi per manus domini nostri venerabilis Ottonis Babenbergensis Episcopi, a quo possedimus jure feodi, illa, que nominatim duximus exprimenda videlicet possessiones Hulewarn inter duos montes hinc et inde usque in Tiuephenpach et in Styer fluuium verum et legitimum terminum habentes. Hec omnia cooperatione V/odschalci de Clvose, qui nostras res in illis partibus administrabat, ad salutem contulimus Monasterio antedicto, ut inde fratres nobis indulgere deberent, quod nos eis vinum ipsorum apud Chremse pro nostra necessitate abstulimus aliquando. Insuper dominus noster Babenbergensis episcopus tradidit predia eadem et confirmauit de nostra bona et libera uoluntate, scilicet duos cultos Mansus, noualia nemora, culta et inculta et omnia seorsum contigua inter duos montes usque in Styer et in Tiuphenpach undique protendentia cum omni utilitate, que perpetuo ex hiis poterit prouenire, et fratres eiusdem Ecclesie libere et absque ullo inpedimento quolibet illa perpetuo possideant. Jus etiam aduocatie in sepedictis possessionibus, immo etiam in omnibus prediis et possessionibus, quas episcopi Babenbergenses Glvonicensi cenobio siue in Pirno monte vel in Hage tradiderunt et confirmauerunt, nobis ac posteris nostris taliter duximus retinendum, ut ipsas absque respectu tocius conmodi temporalis fideliter defendere atque protegere teneamur; Item presenti pagine duximus inserendum, quod dilecti Ministeriales nostri, videlicet Otakkerus, Rudigerus et Tageno fratres de pargen predia decem uirorum apud vinchlarn et in montibus iuxta sita ob remedium animarum suarum ac parentum suorum Glunicensi Monasterio per manus nostras tradiderunt, quam etiam traditionem ipsius Ecclesie fratribus confirmamus de nostra gratia speciali. Vt autem hec omnia per cuncta annorum circula firma et inconuulsa permaneant et a nullo successorum nostrorum infringi ualeant, nostri sigilli munimine duximus roboranda, Testibus subnotatis, quorum hec sunt nomina Wernhardus de Schovmberch, Vlricus et Liutoldus de Peka, Harthnidus de Orth, Wulfingus de Chapfenberch, Herrandus de Wildonien, Gundacharus de Styer, Harthnidus de Ovenstaein, Rudolfus de Stadekke, Erchengerus de Landeser, Otto et Otakarus de Greze, Pillunch de Pernstaeine, Otto de volchenstorf, Duringus de plesse, Eberhardus, Rudolfus fratres de Terenperge, Hiltgrimus et Wolfkanch de Enstal, Otto, Otakkarus, Imprinch, Marquardus, Rudolfus, Wezilo de Styer, Chunradus, Liupoldus, Perchtoldus, Herrandus, Vlricus, Otto, Ortolfus Et alii multi. Acta sunt hec anno dominice InCarnationis Millesimo Centesimo Septuagesimo Octavo (sic). InDictione Decima Apud Laureacum. Data Nonas Maij. Regnante domino nostro iesu christo in eternum feliciter Amen.
    Source Fulltext: OÖUB 2 (Wien 1856) S. 438-440

    Original dating clauseData Nonas Maij (?)

    Editions
    • Kurz, Beiträge III. 315, teilweise.

    Comment

    Nach Schrift, Siegel und Zeugen wäre dieses Diplom Herzog Leopold VII. zuzuweisen.


    LanguageLatein
    Places
    • "aput Laureacum" (heute?)
       
      x
      There are no annotations available for this image!
      The annotation you selected is not linked to a markup element!
      Related to:
      Content:
      Additional Description:
      A click on the button »Show annotation« displays all annotations on the selected charter image. Afterwards you are able to click on single annotations to display their metadata. A click on »Open Image Editor« opens the paleographical editor of the Image Tool.