Nos Albertus dei gracia Dux Austrie, Styrie et Karinthie, Dominus Carniole, Marchie ac Portusnaonis, Comes in Habichsburch et in Chiburch, nec non Lantgrauius Alsacie, dominusque Phirretarum Omnibus in perpetum. Constitutus in nostra presencia honorabilis et Religiosus vir deuotus noster dilectus frater Chunradus, Abbas Monasterii Sancte Crucis, Ordinis Cisterciensis, Pathauiensis dyocesis, pro se et suo Conuentu nobis humiliter supplicauit, quatenus priuilegia quedam per diue recordacionis Serenissimos Principes Dominum Rudolfum, auum nostrum, et Dominum Albertum genitorem nostrum, Romanorum Reges progenitores nostros karissimos concessa et approbata etiam nos ipsis et suo Monasterio approbare, innouare et concedere de speciali gracia dignaremur. Quorum priuilegiorum tenor vnius talis est. (Folgt die Fontes Bd. XI, p. 248, Nr. CCLXXV abgedruckte Urkunde Königs Rudolf I. ddo. 24. Jänner 1286.) Tenor vero secundi priuilegii talis est. (Folgt die loc. cit. p. 252 abgedruckte Urkunde Herzogs Albrecht I. ddo. 24. December 1286.) Nos itaque progenitorum nostrorum, Romanorum Regum, ac aliorum principum Illustrium vestigiis inherentes, qui Monasterium Sancte Crucis predictum auxerunt honoribus et fauoribus ampliarunt, deuocionem quoque sinceram, qua dicti dilecti nostri . . Abbas et . . Conuentus circa diuini cultus obsequia feruentier inuigilant, sincerius attendentes, deuotis ipsorum precibus fauorabiliter inclinati, prescripta eorum priuilegia, prout sunt superius annotata, ac omnes et singulos articulos in eis contentos, innouamus, approbamus ac presentis scripti munimine roboramus. Nulli ergo omnino hominum nostrorum fidelium hanc nostre innouacionis, approbacionis, seu ratihabicionis paginam liceat infringere, aut ei in aliquo ausu temerario contraire, quod qui facere praesumpserit, grauem nostre indignacionis rigorem se nouerit incurrisse. In cuius rei testimonium presentes fieri iussimus et sigilli nostri appensione muniri. Datum Wienne anno domini Millesimo tercentesimo quadragesimo octauo.

Source Fulltext: WEIS, Heiligenkreuz (=FRA II/16, 1859) S. 206-207