Nos Rudolfus de Ryeden vicecomes Mosoniensis nec non Vicecastellanus in Owar, Schebekch Comes de Gokarn et Nycolaus de Sitbans, tunc Judices nobilium dicti Comitatus ad vniuersorum notitiam recognoscendo deducimus per presentes, Quod in causa inter Monasterium sancte Crucis in Austria super metis ville, que vocatur Nouum predium, ex vna et inter Georgium Gösch et Valentinum, Comites filios Johannis de Kamnik ex altera certitudinem ac rei veritatem inquisiuimus, sicut nobis dominus noster Lodwicus gloriosissimus Rex Hungarie dederat in mandatis. Quas quidem metas predicti Georgius Gösch et Valentinus antedicto Monasterio sancte Crucis in litem seu brigam mouebant, Et ipsis partibus antea coram nobis et aliis Prouincialibus in Congregatione generali pro eadem causa comparentibus inibi adiudicatum fuit, quod‚ si Monasterium predictum, seu eius Vices gerens apud predictum nouum predium probare dictas metas posset efficaciter et ostendere, huius frui deberet in eo et proficere. Et post hec‚ terminis ad hoc prefixis, metas easdem cum nobilibus et aliis inibi existentibus perequitauimus vicibus repetitis. Tunc prefati Monasterii vices gerens secundum tenorem sui Priuilegii ex parte Regis Andree inclite recordacionis in facie exhibitum suas metas veras demonstrauit, quas siquidem metas predicti Georgius Gosch et Valentinus non gratas acceptabant, nec veras esse dixerunt, quas tamen idem ipse vices gerens secundum consuetudinem Regni se probare asseruit ut decreuit. Postquam itaque in hunc modum nobis maior difficultas emerserat, nec causam illam debito fine determinare potuimus, ipsam domino nostro Vlrico de Wolffurt Comiti Musoniensi, Suproniensi, Castriferrei, nec non Castellano in Owar duximus in scriptis notificandum, quique eam ad predictum dominum nostrum Regem Lodwicum deferens, Super qua denique causa idem dominus Rex vna cum ipso Vlrico, suis quoque consiliariis et aulicis hanc sententiam decreuerunt, quod, si videlicet sepedictum Monasterium in predictis metis infra Quadraginta annos ordine iudiciario non esset impeditum et eas pacifice tenuisset, quod, si hoc prouinciales et vicini, quibus expedit, faterentur, tunc ipsi Monosterio sancte Crucis prius dicto metas memoratas innouare deberemus, sin autem impetitum esset, ut prefertur, tunc ad nostram informacionem regio indicio esset omnis illa causa reseruanda. Et huius rei veritatem inquirendi magestas regia nobis recomisit, et termino ad hoc statuto pars aduersa, videlicet Georgius Gösch et Valentinus, nec per se, nec per suum ydoneum comparuit responsalem, vbi debita inquisicione facta ab omnibus prouincialibus vicinis atque villarum hominibus nobiscum existentibus omnes isti ad conscienciam et fidem ipsorum, quasi vno ore dixerunt, quod nec vnquam audiuerint, nec ipsis constiterit, quod sepe dictum Monasterium sancte Crucis in premissis, ut predicitur, esset impetitum. De Neusidel potiores quoque hoc dixerunt. Item ad idem de villa Wayden, de potesdorf, de Geuls, de katendorf, de Zurndorf, de Gols, de villa ad sanctum Johannem, et ceteri quam plures homines fide digni. Nos igitur volentes mandatis regiis firmiter obedire, ut tenemur, memoratas metas Monasterii sancte Crucis sepe sepius dicti secundum tenorem sui Priuilegii inouauimus presentibus et inouamus authoritate regia nobis desuper tradita et concessa. In cuius rei euidenciam certissimam nostra, videlicet Rudolffi, Schebekch et Nycolai predictorum Sigilla presentibus sunt appensa. Scriptum anno domini Millesimo CCC^mo. Quinquagesimo, proxima quinta feria post Octauas Epyphaniarum Domini.

Source Fulltext: WEIS, Heiligenkreuz (=FRA II/16, 1859) S. 208-209