Frater Johannes, abbas Cistercii venerabili et in Christo nobis carissimo coabbati nostro de Sancta cruce in Austria salutem et veritatis seriem agnoscere, eamque ceteris fructuose nuntiare. Cum pro temporum malitia mutuis colloquiis super necessitatibus ordinis nec frui nec uti valeamus, cogimur multis et diversis, nonnunquam etiam adversis scriptitationibus et summis ea, quae in ordinis communitate multis et diversis, nonnunquam etiam adversis vicibus contingunt, emergunt et fiunt, pluribus nationibus intimare et nihilominus, deum testem habemus, quod ex his nil in terris praeter fatigam, expensas et||
nonnullorum odia reportamus; deum tamen et ordinis commoditates prae oculis summopere habentes non propterea a prosecutione honoris et utilitatis ordinis salutisque animarum vita comite desistemus. Cum igitur anno superiori in Capitulo generali apud Cistercium celebrato, nobis in lecto morti proximo gravissima infirmitate decumbentibus et idcirco de nullis mundi rebus curam habentibus seu gerentibus, venerabiles patres diffinitores, suo more maxima cum gravitate et matura deliberatione res ordinis tractantes, magnopere curaverint liberare ordinem ab usurarum voragine, in qua obligatur ratione pecuniarum ad usuram dudum acceptarum pro complemento legationis novissime||
factae ad Sedem sacram, gratia providendi de remedio super mirabilibus et certe horrendis ordinis vexationibus, et hoc quia gratiosum et caritativum subsidium occasione dictae legationis super ordinem anno LXXIII^o impositum integraliter propter commendas multiplices ac propter stupendas guerrarum vastitates certasque alias causas levari non potuerat. Et ob hoc generale Capitulum anno LXXIIII^o celebratum decreverat, dictas pecunias ad usuram fore recipiendas, sperans, res clementiori et oportuniori effectu venturas, quam venerunt, ne occasione dictarum usurarum ordo amplius vexaretur et forte in dampnum irreparabile propter defectum solutionis summae principalis et usurarum tempore assignato laberetur. Ipsi patres anno tabescentes superiori anno, ubi multi patres diversarum nationum confluxerant, tantas misenas et calamitates ordinis evidentiusque cognoscentes, expensas dictae legationis et expeditiones bullarum fuisse in duplo cariores et majores, quam in principio speraretur, post multas deliberationes non videntes alium modum seu aliud medium relevandi statum communem ordinis a tantis malis et periculis, fuerunt compulsi sub benevolentia omnium patrum ordinis ad totum corpus misticum ipsius rursum pro hac ultima vice unum parvum gratiosum et caritativum||
subsidium imponere, patres et monasteria Galliae ad multo majores summas, quam patres et monasteria aliarum nationum taxantes et imponentes quia causa ejusdem subsidii eos pro praesenti amplius concernere videbatur, licet propter guerrarum malitiam multa monasteria sint omnibus mobilibus spoliata, alia incinerata pro parte, alia pro toto et penitus deleta; et idcirco in forma authentica expedierunt diffinitionem suam, eamque pro diversis nationibus multiplicaverunt et nobis mittendas reliquerunt. Cumque propter guerrarum vastitates et transeundi difficultates seu impossibilitates tempore opportuno||
recipi non potuerint, interveneritque solemnis congregatio Herbipolitana super reparatione (!) monasteriorum regni Hungariae, in qua multi Germaniae patres expensas fecerunt non modicas, multorum eorundem patrum, qui censuras in eadem diffinitione contentas vehementer timebant, perhumili instantia et requisitione dictas censuras et summas usque ad tempus praefixum ad nullitates suspendimus, potestatem nostram super plenaria absolutione nonnullis conferendo et certas moderationes ejusdem subsidii sub confidentia beneplaciti Capituli generalis consideratione praemissorum faciendo. Postmodo vero (hier||
ist im Pergament ein Loch durch 2 Zeilen) (per?) nonnullos ordinis reformatores||
Germaniae de dictis expensis factis tam in praefata congregatione Herbipolitana quam in conductione religiosorum, qui ad Hungariam mittuntur, quod sufficere non potuit major pars contributionum unius anni, plenius informati et quantum cum deo possumus universas res ordinis pacifice et tranquille absque animorum recalcitratione seu remurmuratione agere et conducere cupientes, vobis, de cujus benevolentia, religione et clarissimis virtutibus confidimus, tenore praesentium committentes districtissime praecipimus et mandamus, quatenus contemplatione praemissorum dictum subsidium in monasteriis vobis commissis cum tali moderamine disponatis, quo videlicet abbatibus, qui fuerunt in dicta congregatione Herbipolitana aut qui gravi infirmitate seu nimio senio aut alia causa inevitabili detenti suas excusationes ad dictam congregationem devote miserunt, tertiam partem dicti subsidii gratiose remittatis, fundando vos sive in taxa anno superiori edicta, sive in ea, quae anno LXXIII^o facta fuit aut novam astallationem seu taxam pro arbitrio vestro faciendo, eorundem monasteriorum facultate pensata, dummodo a summa principali non discedatur excessive, in quo conscientiam vestram coram deo oneramus. Duas partes ipsius subsidii ab eisdem abbatibus, integram vero taxam seu portionem aut astallationem ab eis, qui nec dictae congregationi interfuerunt nec, ut praemissum est, devote miserunt, eos et quemlibet eorum caritativa exhortatione ad succurrendum pro||
hac ultima vice ordinis necessitatibus benigne, ut fieri poterit, inducendo, et nihilominus, ubi et secundum quod expediens videbitis, per ordinis censuras ad solvendum dictas sommas compellendo, ita ut infra proximum purificationis beatae Mariae festum dictas sommas recipiatis et, quam primum commode fieri poterit, ad nos seu ad aliquem viciniorem abbatem transmittatis. Nos cum amore eorum ac suorum monasteriorum restas ex monasterii nostri paupertate, si ordo moderationes istas acceptare noluerit, pro ipsis solvemus, vobisque damus plenariam potestatem absolvendi per vos vel alios universas ordinis utriusque sexus personas ab omnibus censuris sententiisque et poenis, in quas||
occasione praemissorum virtute diffinitionis Capituli generalis inciderunt aut incidere potuerunt seu poterunt in posterum, dummodo rebellio aut inobedientia non interveniat de omnibus et singulis, quae circa praemissa et ea tangentia facietis et ab aliis facta et dicta invenietis et quantum quilibet solvit nos sufficienter informando, et haec omnia et singula praemissa in plenaria ordinis potestate faciendo, invocato auxilio brachii saecularis. Omnibus igitur regularibus personis firmiter damus in mandatis, quatenus vobis in praemissis tanquam nobis pareant et devote obediant. Datum Gilleii sub appensione||
sigilli nostri XXVIII^a mensis Septembris anno domini millesimo, quadringentesimo octogesimo.

Source Fulltext: Zisterzienser-Chronik 12 (1900) S. 216-218