Universis et singulis praesentium inspectoribus pateat. Quod cum nos fratres omnes et singuli monasterii Sanctae Mariae in Runa comprofessi Cisterciensis Ordinis Salisburgensis diocesis vicesima prima die mensis Decembris prolapsi novissime anni inter variarum aerumpnarum turbines patre ac pastore nostro divae memoriae domino Christiano, dicti monasterii abbate, pro tunc non modo extra monasterium, (verum et quod longiore anxietate cumulum subministrat), extra patriam ipsam pro actionis causis existente intercedente morte deorbati essemus, consideratis periculis haud parvis, quae nobis obviare possent, praecipue itemque verentes, ne dictum monasterium ab ipsius Ordinis incorporatione aut jurisdictione (quemadmodum et nonnullis aliis et nostri et quorundam aliorum Ordinum monasteriis proh dolor! factum est) avelli contingeret; maxime cum Hungarorum regulus quotidianis ferme violentiis per suos belligeros hoc ipsum monasterium impetat, bonaque ipsius magna pro parte jam vastaverit; aliarum nihilominus quarundam personarum equidem sublimium licet non regularium impressiones formidantes, quarum quaedam nondum duobus elapsis annis, quibusdam nostrum potentialiter audientibus, sese actitare consueverat, futurum se fore dicti monasterii abbatem; exemplum denique de monasterio Melicensi in Austria Ordinis Sancti Benedicti, qualiter cum ipsonovissimis ast malis his nostris diebus agatur, prae oculis habentes,||
ac cujusdam adversariorum nostrorum (qui jam plurimo tempore contra jus fasque vigilantissima — ne dicamus cura — ymo verius malitia ejusdem nostri monasterii desolationem procurare minime desinit) apud imperialis majestatis cancellarios continue degens machinamenta, quibus intensionem unquam nedum symoniacam dicto nostro monasterio struere posset, cautius declinare gliscentes, praesertim cum circa eundem sero in eadem imperiali curia morari comperimus quendam Paulum Stratoss nuncupatum, qui fere ante triennium electionem in Sanctae Crucis monasterio nostri Ordinis et in nonnullis aliis impedire multis impressionibus conabatur; multifaria quoque aliarum calamitatum genera, quae saepe saepius deorbatis monasteriis praecipue in mora electionis prolongiore imminere consueverunt, veluti et nos ipsi citra praenominati olim pastoris nostri electionem perpessi sumus, praecavere desiderantes; dum propter circumstantes his in provinciis guerras, longiorisque morae pericula vitanda Reverendum in Christo patrem dominum Johannem Ebracensis monasterii abbatem ejusdem Ordinis nostri Herbipolensis diocesis, originalem nostrum visitatorem ad novi pastoris electionem tute et adire et deducere minime possemus, vigore cujusdam diffinitionis, toti quidem Ordini conducentis, ad nostram tamen interventionem in dicti nostri Ordinis generali Capitulo specialiter editae, Reverendum in Christo patrem dominum Mathaeum in Sancta Cruce venerabilem abbatem, ejusdem nostri Ordinis Pataviensis diocesis, exoratum effecimus, ut ob dicti Ordinis nostri reverentiam et intuitum, ne videlicet (ut praefati sumus)||
ipsum monasterium nostrum pro ampliore suae deorbationis mora ab ipso quoque Ordine demembrari cogeretur, ad novi pastoris electionem dicti generalis Capituli auctoritate praesidere dignaretur, salvis tamen omnibus dicti ordinarii nostri juribus, cui nimirum per hoc nihil jurisdictionis aut in nos aut nostrum in monasterium aufferri volumus, cum ex nulla aut contemptus aut inobedientiae temeritate, sed solum necessitatibus id efficere compulsi fuerimus. Praenominatus itaque venerabilis pater dominus Sanctae Crucis precibus nostris victus tantae nostrae, tot in periculis, deorbationi prono affectu compatiens coassumptis secum reverendis patribus, domino Paulo, monasterii Campililiorum ejusdem Ordinis, Pataviensis diocesis et domino Bartholomaeo de Novo Monte praedictorum monasteriorum et Ordinis et diocesis venerabilibus abbatibus feria quinta post Epiphaniarum celebrationem ad Runam sese recepit, actum novae electionis celebrandae instituit, ubi et praesidendo omnia ac singula hujusmodi actum concernentia juxta dicti Ordinis nostri instituta et fecit et fieri mandavit, sicque ipsius electionis actum suffragante sibi altissimi Spiritus gratia feliciter consumavit. Sane tamen praenominati Reverendi ac deodigni tres patres, domini videlicet Sanctae Crucis, Campililiorum et Novimontis, primus quidem dictae electioni praesidens cervices submittere vellent, difficultatem equidem praegrandem habentes in alienam itemque necessariam saltem se mittere nephas proclamarent ac perinde praenominati patris ac originalis nostri visitatoris indignationem sese incurrere posse. Nos saepedicti Runensis monasterii omnes et singuli comprofessi ipsis spopondimus atque per praesentes litteras nostro conventuali sigillo munitas spondemus, ipsos venerandos patres omnino indemnes habituros, pro ipsisque et apud antedictum reverendum patrem et ordinarium nostrum et ubilibet locorum, cum necesse foret, responsuros pariter et satisfacturos. Datum in saepefato monasterio nostro Runensi quartadecima die mensis Januarii anno domini millesimo quadringentesimo octogesimo primo.

Source Fulltext: Zisterzienser-Chronik 12 (1900) S. 218-219