In nomine sancte et indiuidue trinitatis Fridericus dei gratia dux austrie et stirie et dominus carniole omnibus christi fidelibus in perpetuum. Licet generaliter imago ad ymaginem omnium condita creatoris, pro ut sui (sic) deposcit qualitas conditionis, suo sit opifici ad reddendas gratias obligata, specialiter tamen in sublimatibus constituti tanto sunt ei ampliori obnoxii famulatu (sic), quanto pocioribus ipsos beneficiis sua fecit prouidencia principari. Cvm itaque gratie a deo habundancius nobis collate desideremus existere non ingrati, progenitorum nostrorum uestigijs inherentes, qui spe diuine remunerationis de suo patrimonio monasteria fundauerunt et alias ecclesias pro diuino amore de suis facultatibus ditauerunt, nos ad earundem ecclesiarum defensionem omnimodam et quietem cupientes intendere cum effectu, quamuis omnium generaliter teneamur indempnilatibus prouidere, ecclesiam tamen, que domus sancti floriani nuncupatur, in nostram recepimus defensionem et gratiam specialem recognoscentes et confirmantes eidem singula jura, que pie memorie pater noster simul cum reliquis condonationibus, quocunque nomine censeantur, ipsi gracioso animo ac pia deuocione noscitur concessisse. Itaque sicut in priuilegijs dicte ecclesie et in priuilegiorum confirmationibus siue ab imperatoribus siue a patre nostro pie memorie ipsi collatis plenius est expressum, ob dei reuerenciam et beati martiris floriani prefatam ecclesiam cum omnibus hominibus suis, colonis et propriis, censualibus et prediis et possessionibus habitis et habendis, ubicunque in nostra potestate, districtu, iudicio seu dominio constitutis ab aduocatorum uexatione et secularium judicum prorsus eximimus ditione (sic) districte precipientes, ut nullus jvdex secularis in bonis ecclesie placitandi uel homines eorum ad placitum euocandi, pernoctandi uel aliquid ab eis exigendi aliquam auctoritate nostra sibi uendicet potestatem. Ivs quoque nostrum, quod dicitur Marchfuter, in omnibus ecclesie prediis secundum antiquam collatam ipsi gratiam relaxamus, victualium quoque suorum siue in aquis siue in terris transducendi libertatem ipsi plenissimam indulgemus. Preterea siqui ministerialium de austria, de stiria uel aliorum nostrorum fidelium, cuiuscunque fuerint conditionis, pro remedio anime sue uel quocunque genere donationis uel conmutationis predia sua ad nos quocunque jvre spectancia ecclesie contulerint memorate, donationem huiusmodi volumus esse ratam statuentes, ut nullus huic nostre confirmationi pariter et iuribus concessis ausu debeat temerario contraire, sed ecclesiam sepe dictam gaudere permittat concessa sibi a nobis sine obstaculo libertate. Vt autem huismodi nostre donationis confirmatio et ivris concessio graciosa perpetui roboris obtineat firmitatem, presens scriptum eidem ecclesie duximus concedendum sigillorum nostrorum caractere roboratum et testibus subnotatis. Huius ergo rei testes sunt Heinricus de scho^vmberch, Otto De Slevnza, Chadol de Veldsperch, Heinricus de Prvnne, Heinricus de Sevelde, Rapoto de Valchenberch, Heinricus de Havspach, Gvndacher de Storchenber, Ljvpoldus prepositus de Ardacher, Meinhardus scriba, Hatmarus de Scho^vnberch, Dietmarus de Steira, Hertnidus de Altenhoven, Heinricus de Zelking, Chvnrat et Vlricus fratres de Hintperch et alij quam plures. Datum in Chremsa per manus Vlrici Prothonotarij VI. Idus Decembris.

Source Fulltext: OÖUB 3 (Wien 1862) S. 121-122, Nr. 118