"Bonifacius(1) [...] episcopo Aquensi(2) et [...] abbati monasterii in Alto Uado(3), Pragensis diocesis, ac officiali Pragensi [....]. Exhibita nobis pro parte [....] Diepoldi(4), prepositi monasterii Plagensis, per prepositum soliti gubernari, Premonstratensis ordinis, Patauiensis diocesis, peticio continebat, quod, licet olim de persona sua dicto monasterio, tunc per obitum quondam Petri(5), ipsius monasterii prepositi vacanti, auctoritate apostolica provisum dictusque Diepoldus eidem monasterio in prepositum prefectus fuisset ac huiusmodi provisionis et prefeccionis vigore ad preposituram eiusdem monasterii receptus et admissus et administracionis bonorum dicti monasterii corporalem possessionem adeptus extitisset canonice, ipsamque preposituram aliquamdiu tenuisset et possedisset et tunc eciam teneret et possideret pacifice et quiete, tamen postmodum [...] Nicolaus Flantzel(6), qui se gerit pro canonico dicti monasterii, falso asserens dictam preposituram ad se spectare ac provisioni et prefeccioni, recepcioni et admissioni necnon possessionis adepcioni huiusmodi contra iusticiam se opponens, dictum Diepoldum eadem prepositura et eius possessione contra iusticiam spoliavit, seque in dicta prepositura intrusit, ipsamque occupavit et detinuit, prout detinet, indebite occupatam, fructus percipiens ex eadem, et alias eundem Diepoldum super eadem prepositura et eius occasione multipliciter impedivit et eciam impeciit, ortaque propterea inter Diepoldum et Nicolaum prefatos super dicta prepositura et eius occasione materia questionis, nos causam huiusmodi [...] Johanni(7), episcopo Assanensi, tunc capellano nostro et causarum palacii apostolici auditori, ad instanciam dicti Nicolai [...] commisimus [...], non obstante, quod causa ipsa de sui natura ad Romanam curiam legitime devoluta [....] non esset; coram quo [....] magistris Johanne Scriuani(8), Diepoldi, et Conrado de Lapide(9), Nicolai predictorum procuratoribus in iudicio comparentibus, et per quemlibet eorum quodam dato libello, et per eundem Johannem Scriuani de calumnia et de veritate dicenda in ipsius episcopi tunc auditoris presencia prestito iuramento, dicto Conrado tunc huiusmodi iuramentum prestare non curante ac traditis per eos nonnullis posicionibus et articulis et contra huiusmodi posiciones et articulos quibusdam excepcionibus hinc inde datis, productisque per eos nonnullis litteris apostolicis, instrumentis publicis aliisque iuribus et munimentis, quibus partes ipse uti voluerunt in causa huiusmodi, et contra producta huiusmodi quibusdam excepcionibus utrinque datis in certis terminis eis ad singulos actus huiusmodi per dictum episcopum, tunc auditorem, successive et peremptorie assignatis, nos causam huiusmodi [...] Cosmato(10), tituli sancte Crucis in Jerusalem, presbytero cardinali [...] commisimus [...]. Coram quo prefatis Johanne Scriuani et Conrado [...] in iudicio comparentibus ac predicto Johanne Scriuani in causa huiusmodi concludi petente, memoratus cardinalis cum eodem Johanne Scriuani in huiusmodi causa concludente conclusit et habuit pro concluso in certo termino ad hoc dato, ac eisdem Johanne Scriuani et Conrado [...] in iudicio comparentibus ac predicto Johanne Scriuani in causa huiusmodi diffinitivam sentenciam ferri petente in certa die ad hoc prefixa, sepedictus cardinalis [...], habito super hoc consilio cum peritis, per suam diffinitivam sentenciam pronunciavit, decrevit et declaravit, prout hec omnia in dicto libello pro parte ipsius Diepoldi in huiusmodi causa exhibito petita fuerant: provisionem, prefeccionem, recepcionem, admissionem et induccionem huiusmodi fuisse et esse canonicas, suumque debitum debuisse et debere sortiri effectum, dictamque preposituram ad eundem Diepoldum spectasse et pertinuisse ac spectare et pertinere de iure sibique eandem adiudicandam fore et adiudicavit, dictoque Nicolao nullum ius in dicta prepositura seu ad eam compeciisse sive competere, ipsumque Nicolaum ab occupacione et detencione dicte prepositure, iuriumque et pertinenciarum eiusdem amovendum fore, et quantum potuit amovit, prefatumque Diepoldum reinducendum, restituendum et reintegrandum fore et quantum potuit, reinduxit, restituit et reintegravit, in et ad corporalem possessionem prepositure, iuriumque et pertinenciarum predictorum, opposicionesque, spoliaciones, intrusiones, occupaciones et detenciones ac impedimenta predicta fuisse et esse temeraria, illicita et iniusta, ac de facto presumpta, dictoque Nicolao super opposicionibus, intrusionibus, spoliacionibus, occupacionibus et detencionibus ac impedimentis necnon prepositura predictis perpetuum silencium imponendum fore et imposuit, prefatumque Diepoldum ab impeticione dicti Nicolai absolvendum fore et absolvit, ipsumque Nicolaum in fructibus ex dicta prepositura a tempore spoliacionis huiusmodi citra perceptis et in expensis in huiusmodi causa legitime factis condemnandum fore et condemnavit, ipsarum expensarum taxacione sibi im posterum reservata. A qua quidem sentencia pro parte dicti Nicolai ad sedem fuit apostolicam appellatum, nos(que) [...] Bartholomeum(11), tituli sancti Martini in montibus, presbyterum cardinalem, in causa appellacionis huiusmodi eidem Cosmato cardinali duximus adiungendum; cumque prefatus Cosmatus cardinalis pro parte dicti Bartholomei cardinalis requisitus fuisset, ut secum in huiusmodi causa procedere vellet, predictus Cosmatus cardinalis respondit, quod sibi placeret, quod idem Bartholomeus solus procederet in causa supradicta. Qui quidem Bartholomeus cardinalis ad dicti Johannis Scriuani instanciam prefatum Conradum ad dandum et recipiendum libellum necnon ad prestandum et per alteram partem prestari videndum iuramentum de calumnia et de veritate dicenda in causa huiusmodi per porterium suum iuratum citari fecit ad certos terminos peremptorios competentes, in quibus dictus Johannes Scriuani [...] comparens predicti Conradi non comparentis contumaciam accusavit et in eius contumaciam quendam pro parte sua in causa huiusmodi dedit libellum et predictum in ipsius Bartholomei cardinalis presencia prestitit iuramentum in dictis terminis ad hec datis; et deinde prefatis Johanne Scriuani et Conrado [...] in iudicio comparentibus, ac traditis per quemlibet eorum quibusdam posicionibus et articulis et contra posiciones et articulos huiusmodi quibusdam excepcionibus hinc inde datis, productisque per eos nonnullis litteris apostolicis, instrumentis publicis, aliisque iuribus et munimentis [...] et contra producta huiusmodi quibusdam excepcionibus utrinque datis in certis terminis ad hec eis per dictum Bartholomeum cardinalem successive et peremptorie assignatis, dictisque Johanne Scriuani et Conrado [...] in iudicio comparentibus ac ipso Johanne Scriuani in causa huiusmodi concludi petente, memoratus Bartholomeus cardinalis cum eodem Johanne Scriuani in huiusmodi causa concludente conclusit et habuit pro concluso in certo termino ad hoc statuto et ad eiusdem Johannis Scriuani instanciam predictum Conradum ad suam in causa huiusmodi diffinitivam sentenciam audiendam per dictum porterium citari fecit ad certam diem peremptoriam competentem; in qua prefato Johanne Scriuani [...] in iudicio comparente et predicti Conradi non comparentis contumaciam accusante [...], sepedictus Bartholomeus cardinalis reputans eundem Conradum [...] merito contumacem, in eius contumaciam [...], tollendo tamen primo de dicta sentencia hec verba, videlicet ‚a tempore spoliacionis‘ et loco illorum hec verba, videlicet ‚a tempore mote litis‘ ponendo, per suam diffinitivam sentenciam pronunciavit, decrevit et declaravit: per eundem Cosmatum cardinalem in causa huiusmodi bene et legitime fuisse et esse processum, sentenciatum et diffinitum ipsiusque sentenciam confirmandam fore et confirmavit et ab eodem Cosmato cardinali et dicta eius sentencia male fuisse et esse apellatum, ipsumque Nicolaum in fructibus ex dicta prepositura a tempore dicte late sentencie citra perceptis et in expensis in huiusmodi causa legitime factis condemnandum fore et condemnavit, ipsarum expensarum taxacione sibi imposterum reservata. Cumque ab eadem sentencia ipsius Bartholomei cardinalis pro parte dicti Nicolai fuisset ad sedem appellatum eandem, nos in causa ultime appellacionis huiusmodi [...] Angelum(12), tituli sancte Lucie in Septem soliis, diaconum cardinalem, prefato Bartholomeo cardinali duximus adiungendum; cumque prefatus Bartholomeus cardinalis pro parte dicti Angeli cardinalis requisitus fuisset, ut secum in huiusmodi causa procedere vellet, predictus Bartholomeus cardinalis respondit, quod sibi placeret, quod idem Angelus cardinalis solus procederet in causa predicta. Coram quo quidem Angelo cardinali prefatis Johanne Scriuani et Conrado in iudicio comparentibus, et per quemlibet eorum quodam dato libello ac de calumnia et de veritate dicenda in ipsius Angeli cardinalis presencia prestitis iuramentis, ac traditis per eos quibusdam posicionibus et articulis et contra posiciones et articulos huiusmodi quibusdam excepcionibus hinc inde datis, productisque per eos nonnullis litteris apostolicis, instrumentis publicis, aliisque iuribus et munimentis, [...] deinde nos [...] Angelum(13), tituli sancti Laurencii in Damaso, presbyterum cardinalem, eidem Angelo, diacono cardinali, in causa huiusmodi [...] duximus adiungendum; cumque idem Angelus diaconus cardinalis pro parte dicti Angeli presbyteri cardinalis requisitus fuisset, ut secum in huiusmodi causa procederet, predictus Angelus diaconus cardinalis respondit, quod sibi placeret, quod idem Angelus presbyter cardinalis solus procederet in causa supradicta. Coram quo quidem Angelo presbytero cardinali prefatis Johanne Scriuani et Conrado in iudicio comparentibus et per eundem Johannem Scriuani quibusdam excepcionibus contra producta partis sibi adverse datis, ipso Conrado tunc aliquas excepciones contra producta partis sibi adverse huiusmodi dare non curante in certo termino ad hoc statuto, deinde pefatis Johanne Scriuani et Conrado [...] in iudicio comparentibus et dicto Johanne Scriuani in causa huiusmodi concludi petente, idem Angelus presbyter cardinalis cum eodem Johanne Scriuani in huiusmodi causa concludente conclusit et habuit pro concluso [....], ac eisdem Johanne Scriuani et Conrado [...] in iudicio comparentibus, dictoque Johanne Scriuani diffinitivam in causa huiusmodi sentenciam ferri petente [...], sepedictus Angelus presbyter cardinalis [...] per suam diffinitivam sentenciam pronunciavit, decrevit et declaravit: per prefatum Bartholomeum cardinalem in huiusmodi causa bene et legitime fuisse et esse processum, sentenciatum et diffinitum, ipsiusque sentenciam confirmandam fore et confirmavit, et pro parte dicti Nicolai ab eodem Bartholomeo cardinali et eius sentencia male fuisse et esse appellatum, ipsumque Nicolaum in fructibus ex dicta prepositura a tempore dicte late sentencie ipsius Bartholomei cardinalis citra perceptis et in expensis in hac instancia legitime factis condemnandum fore et condemnavit, ipsarum expensarum taxacione sibi imposterum reservata. Et subsequenter Cosmatus coram se in octuaginta octo et Bartholomeus coram se in quadraginta quinque et Angelus presbyter cardinales predicti coram eo factas expensas huiusmodi in quadraginta florenis auri de camera [...] in contumaciam dicti Conradi, de mandatis Cosmati et Bartholomei necnon Angeli presbyteri cardinalium predictorum ad videndum taxari expensas huiusmodi ad instanciam dicti Johannis Scriuani per quosdam porterios eorundem Cosmati, Bartholomei et Angeli presbyteri cardinalium [...] citati et non curantis comparere, predicto Johanne Scriuani [...] in iudicio comparente et dicti Conradi [...] contumaciam accusante [...], successive providis moderacionibus taxaverunt, prefati Johannis Scriuani super expensis ipsis iuramentis secutis, prout in instrumentis publicis inde confectis ipsorum Cosmati et Bartholomei necnon Angeli presbyteri cardinalium sigillis munitis dicitur plenius contineri. Cum autem [...] prefatus Diepoldus dubitet, ne eciam aliqui alii in dicta prepositura iam forsan se intruserint vel imposterum se intrudant, pro parte dicti Diepoldi nobis fuit humiliter supplicatum, ut providere sibi super hiis de oportuno remedio dignaremur. Nos itaque [...] discrecioni vestre [...] mandamus, quatenus [...] premissa execucioni debite demandantes, eundem Diepoldum [...] in corporalem possessionem prepositure, iuriumque et pertinenciarum predictorum amoto exinde dicto Nicolao auctoritate nostra restituatis et reintegretis [...], facientes ipsum [...] prefate prepositure pacifica possessione gaudere sibique [...] de predictis perceptis fructibus et florenorum summis pro dictis expensis [...] satisfaccionem impendi; et insuper ad execucionem presencium eciam contra huiusmodi forsan intrusos et intrudendos perinde, quoad possessionem dumtaxat dicte prepositure prefato Diepoldo tradendam, eadem auctoritate procedatis, ac si sentencia ipsa contra eos lata foret, et nichilominus legitimis super hiis habendis servatis processibus eos, quociens expedierit, aggravare curetis [...]. Datum Rome, apud sanctum Petrum, tercio decimo kalendis maii, pontificatus nostri anno septimo."

Source Fulltext: Pichler, Isfried H., Urkundenbuch des Stiftes Schlägl, Aigen i. M., 2003, Nr. 219, S. 220-223