"In nomine Domini. Amen. Quia omnes qui viuimus morimur et quasi aqua, que non reuertitur dilabimur et qui semel exit non reuertitur ad penitentiam peragendam, qua propter decet quemlibet christianum, considerare nouissima sua, vt veniente sponso cum prudentibus mereatur ingredi virginibus ad nupcias leticie sempiterne. Nos igitur frater Andreas(1), tunc temporis prepositus venerabilis monasterij sancte Marie in Plaga, Patauiensis diocesis, ordinis Premonstratensis, notum esse volumus vniuersis tam futuris quam presentibus per presens scriptum, literam seu priuilegium, quod de bona voluntate, sano consilio et consensu omnium consanguineorum amicorum et fautorum nostrorum propter incertitudinem atque preuentionem mortis corporalis, vt scilicet Deus venie largitor et humane salutis amator, nobis concedat in hoc mundo sic viuere, vt transcursis huius mundi tenebris, vbi nulla stabilitas consistit, dignetur perducere ad futuram quam inquirimus ciuitatem, vtque memoria nostra et parentum nostrorum maneat in seculum seculi, damus presentibus, assignamus et appropriamus religiosis et deuotis in Deo nobis predilectis fratribus, toti conuentui prelibati monasterij nostri in Plaga beate Marie virginis et omnibus successoribus eorum, trigintaduo talenta denariorum vsualium, pro quibus emerunt quartale sew quartam partem molendini super fluuium Muhel, nuncupati Pawngarten muel(2), vt ipsi pro eisdem redditibus, fructibus et prouentibus Michaeli Rieder(3), patri nostro, et Anne, conthorali eius et matri nostre, pie recordacionis, vna nobiscum post mortem nostram, omnium predecessorum nostrorum et successorum, amicorum et consanguineorum nostrorum vnum anniuersarium semel in anno perpetue et annuatim peragere tenebuntur, more et consuetudine ordinis et huius monasterij, in vigilia sancte Anne cum vigilijs defunctorum, et ipso die sancte Anne cantato officio defunctorum, sub quo officio faciant ommendacionem earum animarum in vvlgari astantibus fidelibus, vt et hij orent pro hijs animabus, et hoc in capella beate Marie virginis in viridario(4) ante portam monasterij, vt quiuis fratrum protunc ibidem Deo famulancium vnam habeat lectam pro prememoratis defunctorum missam, et in officijs et missis monasterij ad que cottidie obligantur habeant horum memoriam. Si vero hoc seruicium euenerit in diem dominicum, tunc altero die immediate sequenti, scilicet feria secunda(a), hoc anniuersarium peragatur sine detrimento officij beate Marie virginis, quod inibi cantandi cottidie tamquam in prima fundacione(5) ex consuetudine ordinis sicut astricti, absque deperiencia anniuersarij diei deposicionis nostri, quod peragere tenentur, non tantum nobis, sed vnicuique prelato secundum ordinem et consuetudinem huius monasterij. Eandem autem donacionem triginta duorum talentorum dotacionem, empcionem et pro pitancia(6) vsurpacionem hijsdem fratribus nostris dilectis conuentus prefati et successoribus eorum confirmamus, ratificamus, et in eternum firmum habere volumus, vti decet et est de iure atque consuetudine ordinis sew monasterij. Sic vt ipsi presentes fratres nostri preamantissimi et successores eorum cum triginta duobus talentibus agant pro eorum vtilitate, prout cum alijs bonis conuentus et pitancie sine nostri aut successorum nostrorum prelatorum impedimento, omni dolo procul moto, nullum nobis ius hereditarium reseruantes, ymo virtute huius priuilegij exhereditamus omnes consanguineos, amicos nostros et heredes eorum hereditate nostra paterna atque materna, que nos concernebat, quam hereditate legittima recepimus, percepimus et in vtilitatem monasterij exposuimus, vna cum prefatis triginta duobus talentis, vt nullus eorum inposterum audeat, hoc monasterium, prepositum aut conuentum inquietare siue inpulsare quouismodo a iure scilicet omnimode tamquam exhereditati sentencialiter nichil attemptent, sed atemptatum in mediate deperdant. Verum eciam, si idem seruicium non perageretur eodem die, altera, tertio et maxime die octauo, tunc prefatus conuentus careat eisdem fructibus eodem anno, et prepositus qui tunc fuerit id conuertat in vtilitatem ecclesie antedicte ante portam. Similiter si aliquis fratrum eodem die anniuersarij se absentauerit a vigilijs et officio vel non celebrauerit ex lassitudine, pigricia aut alio quouismodo, legittima duntaxat causa excepta, porcione huius dotacionis careat, quam similiter dominus prepositus conuertat in vsum ecclesie antedicte. Sin autem dominus prepositus negligencia lassus non curauerit emendanda reformare, extunc consanguinei et amici nostri habeant plenam auctoritatem, per auxilium patris abbatis vel tutoris monasterij arestare et recipere eosdem fructus anni illius, ymo et ceterorum annorum hoc obmittencium et ea pro sua voluntate alias in bona opera conuertere, quousque talis negligencia reformetur et anniuersarium dicto tempore et loco peragatur. Jn cuius rei robur et stabilimentum nos prefatus frater Andreas, prepositus monasterij sancte Marie pretacti, presentem litteram nostri sigilli appensione conmunitam, damus predictis nostris predilectis fratribus. Vtque talis dotacio, ordinacio, disposicio, confirmacio, amicorum exhereditacio, obligacio et astriccio firmius certificentur, rogauimus venerabilem patrem dominum Gerardum(7) abbatem ad Sanctam Coronam ordinis Cisterciensis, diocesis Pragensis, et nobiles ac famosos Balthasar de Schallenberg(8), Georgium Streitwitz(9), vt sigillorum suorum appensione muniant hoc priuilegium, quod et fecerunt, sine tamen quouis eorum dampno successorum aut heredum suorum. Nulli ergo omnino hominum et specialiter nostrorum sew conuentus liceat huic statuto et ordinacioni contrairi, sub indignacione omnipotentis Dei et beate genitricis eius Marie virginis, ad que tenenda nos prefatus frater Andreas prepositus astrinximus et obligauimus in virtute huius priuilegij. Quod est datum anno Dominice incarnacionis millesimo quadringentesimo quinquagesimo quinto, die sancti Valentini(10) martiris."

Source Fulltext: Pichler, Isfried H., Urkundenbuch des Stiftes Schlägl, Aigen i. M., 2003, Nr. 347 (S 240), S. 375-377