"In nomine Domini. Amen. Anno a natiuitate eiusdem millesimo quadringentesimo sexagesimo octauo, jndiccione prima, die vero mercurij nona mensis marcj, hora prima uel quasi, pontificatus sanctissimi jn Christo patris et domini nostri, domini Pauli(1), diuina prouidencia pape secundi, anno eius quarto, jn mei notarij publicj testiumque infra scriptorum ad hoc vocatorum et rogatorum presencia, reuerendus pater et in Christo dominus, dominus Andreas(2), cenobij beatissime virginis Marie in Plaga alias in Slaga ordinis Premonstratensis et Patauiensis diocesis prepositus personaliter constitutus, quasdam duas litteras pergamenas in latino conscriptas, cum duobus sigillis in pressulis pergameneis pendentibus in medium exhibuit et produxit, quequidem ambo sigilla rotunda erant de cera rubea communi cera custodita. Jn quorum sigillorum medijs sub duobus ciborijs fulgebant due figure hominum cum infulis in capitibus tectis ac cum bacculis pastoralibus jn manibus tenentibus cum circumscripcionibus quidem duabus, quarumquidem prima fuit talis ,S Vdalrici dei gracia episcopi ecclesie Patauiensis‘, secunda vero circumscripcio fuit hec ,S Leonhardi dei gracia episcopi ecclesie Patauiensis‘. Quasquidem litteras prefatus in Christo pater, meliori forma, jure et ordine, quibus potuit et debuit, sanas et integras, non viciatas, non cancellatas, non abrasas nec in aliquibus suis partibus suspectas, sed omni prorsus vicio et suspicione carentes, debita cum instancia a me, notario publico, petiuit eas transsumi, exemplari et in publicam formam redegi sub talibus modo et forma, vt huiusmodi transsumpto seu publico instrumento vbicumque locorum jn iudicio et extra plenaria fides et indubitata possit adhiberi. Ego igitur infrascriptus notarius publicus attendens huiusmodi peticionem fore iustam, deuotam et consonam racioni, predictas duas originales litteras vnacum infrascriptis testibus multisque grauibus viris, plebanis ac presbyteris, omni cum diligencia conspeximus, vidimus et auscultauimus, ac de verbo ad verbum legimus. Quodque easdem litteras sanas et integras seu illesas ac omni prorsus vicio et suspicione carentes experimus, hac vice jdcirco ego super et infrascriptus notarius ipsas litteras originales transsumpsi et in hanc publicam formam, nil addendo seu minuendo, quod sensum mutet aut variet intellectum, redegi, auctoritateque jmperiali, quatenus jn meo publico vtor officio, decreui atque presentibus decreuo. Vt huiusmodi publico jnstrumento vbilibet locorum tamquam prefatis litteris originalibus jn iudicio et extra fides plenaria possit et debeat adhiberi. Tenor vero litterarum, de quibus super fit mencio, sequitur et est talis:||
||
,Vdalricus Dei gracia [...] sexagesimo septimo‘ [Urk 422: 24.12.1467]||
||
,Leonhardus, Dei gracia [...] quadragesimo nono‘ [Urk 322: 7.2.1449]||
||
Acta sunt hec jn domo et stuba maiori solite habitacionis domini plebani in Haslach(3), anno, indiccione, die, mensis, hora, pontificatus, quibus supra, presentibus ibidem honorabilibus viris et dominis Leonhardo Waczenkircher(4) jn Alten Velden, Vincencio(5) in Haslach, Friderico(6) in Lonvelden, plebanis, et Caspare(7) jn Rorbach vicario, Patauiensis diocesis, testibus ad premissa vocatis pariter et requisitis."||
||
[NOTARIATSSIGNET] "Et quia ego Johannes Zobel(8) clericus Frisingensis diocesis, jmperiali auctoritate notarius publicus predictarum litterarum produccioni peticioni auscultacioni decreti mei interpostraui [?], omnibusque alijs et singulis, dum sic vt premittitur, fierent et agerentur, presens peregi perfeci et cum super scriptis testibus interfui, jdeoque hoc presens publicum transsumptum seu jnstrumentum de manu mea propria conscripsi, in hanc publicam formam redegi, nichil addito vel mutato originalibus litteris, quod sensum mutaret aut variaret intellectum, signoque et nomine ac cognomine meis solitis et assuetis consignaui, jn fidem publicam et testimonium omnium premissorum rogatus et requisitus."||
||
[Postskript rechts unten:] "Recognosco duplicacionem per me littere inspecte, jn quantum vigor duorum testimoniorum, provt eos cum presentes signaui." [?]

Source Fulltext: Pichler, Isfried H., Urkundenbuch des Stiftes Schlägl, Aigen i. M., 2003, Nr. 423 (S 303), S. 466-467