"Wladislaus(1) Dei gracia Bohemie rex, Morauie marchio, Lucemburgensis et Slesie dux, ac Lusacie marchio etc. Omnibus im perpetuum. Sancta et immaculata religio ordinis Premonstratensis, sicut Domino Deo deuote iugi vigilancia enititur placere, pro remedio salutis animarum, ita pro nobis ffratres ordinis eiusdem in dies et noctes, ut didicimus, ex alto Deum exorare non desinunt, adeo ut pro premio digno equum censeamus ipsorum libertatum et graciarum firmitati quantum possumus prospicere, quo consolati magis, alacri animo Deum omnipotentem pro nostra salute, proque felici regimine nostro Deum deprecentur. Sane itaque pro parte honorabilis et religiosi Andree(2) prepositi monasterij beate Marie virginis in Plaga in metis regni Bohemie situati ac sui conuentus et cenobij nomine deuotorum nostrorum dilectorum ordinis Premonstratensis, Patauiensis dyocesis, est nobis humiliter supplicatum, quatenus ipsis omnes et singulas gracias, litteras, libertates, donaciones, concessiones, prerogatiuas, priuilegia quoque indulta et jura vniuersa, quas et que olim serenissimi Romanorum et Bohemie reges, antecessores nostri ac nobiles barones de Rozmberg, eiusdem monasterij fundatores(3), ffideles nostri dilecti ipsi monasterio et cenobio dederunt, concesserunt et contulerunt, ipsis approbare, ratificare, innouare et confirmare dignaremur. Nos itaque idem Wladislaus rex, ob sancte Marie virginis in eodem loco sacro venerandam memoriam, obque comodum ipsius cenobij, cui omne bonum volumus, votis iam dictis graciose annuimus. Quapropter non per errorem aut improuide, sed animo deliberato cum sano consilio procerum et aliorum nostrorum fidelium ex certa nostra sciencia auctoritate regia supradictas omnes et singulas litteras, gracias, libertates, donaciones, concessiones, prerogatiuas, emunitates [!], priuilegia quoque iura et indulta vniuersa ac stratas communes de Theotunia ad Bohemiam, ac viceuersa, per Multauiam et Lichtemperg(4), et thelonea ibidem solita tolli et requiri, ac omnia bona generaliter, que in corona regni nostri Bohemie idem monasterium habet et obtinet, quas litteras et gracias et que priuilegia olim diui Romanorum et Bohemie reges antecessores nostri ac nobiles barones de Rozmberg, eiusdem monasterij fundatores, dicto monasterio suo quoque conuentui et cenobio dederunt, concesserunt et contulerunt, hec omnia ipsis approbamus, acceptamus, ratificamus, innouamus et graciosius confirmamus in omnibus punctis, clausulis, articulis et sentencijs, taliter ac si omnia prefati monasterij in Plaga priuilegia de verbo ad verbum his nostris litteris essent expresse inserta; decernentes eadem auctoritate regia ipsa omnia priuilegia obtinere debere perpetue firmum et validum robur. Et ut prefatus prepositus ampliorem nostram graciam senciat, vna cum suo conuentu, dictum monasterium in Plaga, vna cum ffratribus et bonis ipsorum vniuersis, que sita habent et possident in corona regni nostri Bohemie, in nostram specialem proteccionem, tutelam et defensionem suscipimus et acceptamus, ccomittentes in hac parte vices nostras nobili Wokoni de domo Rozmberg(5), que est fundatrix prefati monasterij, fideli nostro dilecto ac suis ||
successoribus, quatenus nominatum monasterium, prepositum quoque et conuentum eius ac bona ipsorum vniuersa, sita in regno nostro Bohemie, ab omni impeticione, molestacione dampnorum aut iniuriarum illacione aduersus quoscumque subditos nostros tueantur et protegant atque defendant, nullam ipsis iniuriam inferre admittentes. Casu autem, quod quempiam ex subditis nostris dictum monasterium aut bona eiusdem hostiliter et dampnose impetere contigerit, predictus Wok aut sui successores eundem ad hoc tenere debebunt, vt prout requirit necessitas, ipsi monasterio, preposito et conuentui pro illatis dampnis satisfactum sit in effectu. Si autem dampna inferrens, quicumque contumax existat, adeo ut nolit medio prefati Wokonis aut suorum successorum componi et satisfacere pro dampnis illatis contradicat, ex tunc volumus per interposicionem appellacionis huiusmodi cause ad nos et successores nostros Bohemie reges deuoluantur. Prefatus eciam prepositus et conuentus presentes et futuri dicti monasterij in Plaga de bonis suis, que in Bohemia obtinent, bernam seu collectam generalem instar aliorum subditorum nostrorum dare ad cameram nostram regiam debebunt et tenebuntur, omni contradictione procul mota perpetuis temporibus in futurum. Nulli ergo hominum liceat hanc paginam nostre confirmacionis, et in proteccionem nostre suscepcionis quouis modo infringere, aut ei ausu temerario quomodolibet contraire sub pena indignacionis nostre regie, nostrorum ve successorum, quam contrafacientes nouerint se irremisibiliter incursuros. Jn quorum fidem robur et testimonium presentes litteras nostras fieri et sigilli nostri regalis appensione iussimus conmuniri. Datum Prage, die quinta mensis octobris, anno Domini millesimo quadringentesimo septuagesimo nono, regni nostri anno nono."||
||
Rechts unten auf der Plica: "Ad mandatum domini regis magister Nicolaus de Ledecz(6), canonicus Wyssegradensis et prothonotarius cancellarie regie."||
||
Links auf der Plica: "Anno 1689 den 1. Decemb: bey der Bö. Landtaffel angenohmen."

Source Fulltext: Pichler, Isfried H., Urkundenbuch des Stiftes Schlägl, Aigen i. M., 2003, Nr. 479 (S 338), S. 537-538