Benedictus episcopus. seruus seruorum dei. Dilecto filio . . . Abbati Monasterij Campililiorum Patauiensis diocesis, Salutem et apostolicam benedictionem. Sua nobis dilecti filij . . . Abbas et Conuentus Monasterij in Seytensteten, ordinis sancti Benedicti. Patauiensis diocesis, petitione monstrarunt, quod licet quoddam predium et perceptio quarundam tam ueterum quam noualium decimarum in dicta diocesi consistentium, ad ipsos Abbatem et Conuentum de antiqua et approbata et hactenus pacifice obseruata consuetudine pertinere noscatur, et tam ijdem Abbas et Conuentus essent quam predecessores eorum fuissent, in pacifica possessione, uel quasi dicti predij, ac iuris percipiendi dictas decimas a tempore. cuius contrarij memoria non existit, tamen venerabilis frater noster . . . Episcopus frisingensis in dicta diocesi moram trahens, falso asserens. Predium et perceptionem decimarum huiusmodi ad se pertinere, et quod ipsi Abbas et Conuentus illa indebite detinebant, eosdem Abbatem et Conuentum super hijs coram . . . Decano ecclesie Salzeburgensis, cui venerabilis frater noster . . . Archiepiscopus Salzeburgensis loci Metropolitani de facto causam huiusmodi auctoritate metropolitica ad instanciam dicti Episcopi audiendam commiserat et fine debito terminandam, fecit ad iudicium euocari. Ex parte uero dictorum Abbatis et Conuentus fuit coram eodem Decano excipiendo propositum. cum huiusmodi cause cognitio ad eundem Archiepiscopum per appellationem vel alio modo legitimo deuoluta non esset. ipsique Abbas et Conuentus subditi venerabilis fratris nostri . . . Episcopi Patauiensis immediati existerent. coram quo parati erant legitime stare iuri, dictus Archiepiscopus eidem Decano causam ipsam de iure nequiuerat commisisse, ipsique Abbas et Conuentus respondere Episcopo super premissis coram eo minime tenebantur, et ad id compelli de iure non poterant. nec debebant: Et quia prefatus Decanus eos super hoc audire contra iusticiam recusauit, ipsos in expensis coram eo in huiusmodi causa factis nequiter condempnando, pro parte dictorum Abbatis et Conuentus sentientium ex hijs indebite se grauari, fuit ad sedem apostolicam appellatum: Quocirca discretioni tue per apostolica scripta mandamus, quatinus uocatis. qui fuerint euocandi. et auditis hinc inde propositis, quod canonicum fuerit, appellatione remota decernas, faciens. quod decreveris. auctoritate nostra firmiter obseruari. Testes autem. qui fuerint nominati, si se gratia. odio uel timore subtraxerint. per censuram ecclesiasticam appellatione cessante compellas ueritati testimonium perhibere. Datum Auinione X. kl. Martij Pontificatus nostri Anno Primo.

Source Fulltext: RAAB, Seitenstetten (=FRA II/33, Wien 1870) S. 193-194