Urbanus episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis priori et fratribus domus porte sancte Marie de Axpach, Carthusiensis ordinis, Pataviensis dyocesis, salutem et apostolicam benedictionem. Sacre religionis, sub qua devotum et sedulum exhibetis domino famulatum, necnon sincere devocionis affectus, quem ad nos et Romanam ecclesiam geritis, promerentur, ut votis vestris illis presertim, per que commoditoribus vestris consulitur, favorabiliter annuamus, hodie siquidem pro parte vestra nobis exposito, quod dilecti filii nobiles viri Johannes et Georius fratres, barones baronie de Meyssaw, Pataviensis dyocesis, pie attendentes. quod quondam Haydenricus, baro dicte baronie, eorum progenitor in proprio fundo de bonis sibi a deo collatis domum vestram porte sancte Marie de Axpach pro usu et habitacione perpetuis unius prioris et integri conventus fratrum vestri ordinis canonice fundaverat, sed morte preventus am non usquequaque sufficienter dotaverat, prout necessitas exposcebat, ius patronatus parrochialis ecclesie in Gerolting dicte dyocesis, infra cuius parrochiam predicta domus consistit, quod ad ipsos Johannem¹ et Georium legitime pertinebat, vobis sub ea condicione donaverat, ut ipsa parrochialis ecclesia dicte domui in perpetuum uniretur. Nos litteras ipsorum Johannis et Georii super huiusmodi donacione confectas et omnia et singula in eis contenta rata habentes et grata illa auctoritate apostolica ex certa scientia duximus confirmanda, prout in nostris inde confectis litteris plenius continetur. Quare pro parte vestra nobis fuit humiliter supplicatum, ut parrochialem ecclesiam predictam, cuius deducta de huiusmodi ipsius ecclesie fructibus redditibus et proventibus pro perpetuo vicario in ea domino servituro congrua porcione duodecim dicte domui, cuius centum marcharum argenti puri fructus redditus et proventus secundum communem extimacionem valorem annuum ut asseritur non excedunt, in perpetuum unire annectere et incorporare de benignitate apostolica dignaremur. Nos igitur huiusmodi supplicacionibus inclinati eandem parrochialem ecclesiam. cum omnibus iuribus et pertinenciis suis domui prefate auctoritate apostolica tenore presencium perpetuo incorporamus annectimus et unimus ita, quod cedente vel decedente rectore dicte ecclesie vel ecclesiam ipsam alias quomodolibet dimittente liceat vobis propria auctoritate et alicuius licencia super hoc minime requisita possessionem parrochialis ecclesie predicte apprehendere et perpetuo retinere reservata tamen de predictis ipsius parrochialis ecclesie fructibus et redditibus et proventibus huiusmodi pro eodem vicario congrua porcione, de quaictus vicarius congrue sustentari valeat, episcopalia iura solvere et alia incumbencia onera supportare, non obstantibus si aliqui super provisionibus sibi faciendis de huiusmodi vel aliis beneficiis ecclesiasticis in illis partibus speciales vel generales apostolice sedis vel legatorum eius litteras impetrarint et si per eas ad inhibicionem reservacionem et decretum vel alias quomodolibet sit processum, quas quidem litteras et processus eorum auctoritate habitas aut habendas ad ecclesiam predictam volumus non extendi, sed nullum per hoc eis quoad assecucionem beneficiorum aliorum preiudicium generari et quibuslibet privilegiis et litteris apostolicis generalibus aut specialibus. quorumcumque tenorum existant, per que presentibus non expressa vel totaliter non inserta effectus eorum impediri valeat quomodolibet vel differri et de quibus quorumque totis tenoribus habenda sit in nostris litteris mencio specialis, nos enim ex nunc irritum decernimus et inane, si secus super hiis a quoquam quavis auctoritate scienter vel ignoranter contigerit attemptari. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre incorporacionis annexionis unionis voluntatis et constitucionis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignacionem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum. Datum Perusii XIII. kalendas iunii, pontificatus nostri anno undecimo.

Source Fulltext: FUCHS, Aggsbach (=FRA II/59, 1906) S. 90-92