Nos Margaretha dei gratia Romanorum quondam regina, ducissa Austriae et Stiriae ac marchionissa Morauiae onmibus praesens scriptum intuentibus in perpetuum. Post infelicem obitum Friderici fratris nostri, qui fuit dux Austriae et Stiriae ac dominus Carniolae, terra Austria cepit in pessimo statu esse, quod caruit defensore. Eodem quippe tempore, homines ducis Bauariae ecclesiam Ardacensem, sacrarium, clericos et homines ducis Bauariae ecclesiam Ardacensem sacrarium, clericos et homines spoliarunt, auferentes de sacrario ornamenta, libros, calices et privilegia, quibus eadem ecclesia habundabat. Propter quod dilectus capellanus noster Luipoldus, eiusdem ecclesiae praepositus, nobis supplicavit, quatenus iura et consuetualines, quae dicta ecclesia tempore patris et fratris nostri habuit per terram et per aquam, sibi et ecclesiae confirmare dignaremur et etiam renouare. Ideoque mandamus omnibus mutaryis per terram et aquam, quatenus iura, quae praedicti loci praepositus et canonici habuerunt in terra et in aqua tempore patris et fratris nostri, eis inuiolabiliter conseruetis, ne dicta ecclesia propter cladem bellicam perdat irrationabiliter iura sua. Omnium quippe ecclesiarum iura intendimus quantum possumus conseruare, vt deo omnipotenti et sanctis eius, quibus seruiunt, pro salute domini et mariti nostri et nostra precum deuotarum offerantur iugiter holocausta. Datum in Chrembs sedecimo Junij, anno domini MCCLII.

Source Fulltext: FRIESS, Ardagger (AÖG 46, 1871) S. 478