Rudolfus, dei gratia Romanorum rex semper augustus, universis imperii Romani fidelibus praesentes litteras inspecturis gratiam suam et omne bonum. Quanto nos altius exaltavit altissimus, tanto benignius inspiravit in nobis spiritum voluntatis illius, qui ad zelum fidei christianae nos provocat, ad iustitiae rectitudinem dirigendam sollicitat, et sacrosanctas ecclesias et personas ecclesiasticas, in quibus et per quas pro nostrae salutis augmento deus omnipotens placabiliter exoratur, favorabiliter promovendas invitat et provocat mentem nostram. Noverit igitur praesens aetas et futuri temporis successura posteritas, quod nos integrae fidei puritatem, qua honorabiles viri decanus et capitulum ecclesiae Ardacensis Pata viensis diocesis erga nos et imperium Romanum choruscare dicuntur generosius attendentes et propter hoc cupientes, eorundem ecclesiam et in spiritualibus esse floridam et in temporalibus opulentam, devotis ipsorum supplicationibus favorabiliter inclinati, omnia privilegia, gratias, libertates, et iura, ipsis ab inclitae recordationis quondam ducibus Austriae rite et rationabiliter traditas et concessas de benignitate regia innovamus, confirmamus et praesentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo hominum liceat hanc paginam nostrae innovationis et confirmationis infringere, aut ei in aliquo ausu temerario contraire. Quod. qui facere praesumpserit, gravem nostrae majestatis offensam se noverit incursurum. In cuius rei testimonium praesens scriptum exinde conscribi et mayestatis nostrae sigillo iussimus communiri. Datum Wiennae XVII. Kalendas Martii; indictione quinta, anno domini MCCLXX. septimo, regni vero nostri anno quarto.

Source Fulltext: FRIESS, Ardagger (AÖG 46, 1871) S. 483-484