Ad futuram rei memoriam. Significavit nobis venerabilis frater noster Rudolfus^a) episcopus Constantiensis¹, quod dudum inter Jacobum dictum Griessenberg² rectorem parrochialis ecclesie in Sumbri³ Constantiensis diocesis et Fridericum de Togenburg⁴ clericum eiusdem diocesis super eo, quod idem Jacobus asserebat, quod idem Fridericus eum bonis et rebus suis ac dicta ecclesia in Sumbri cum eius fructibus spoliarat, coram dilecto filio magistro Bertrando de sancto Genesio⁵ decano ecclesie Engolismensis⁶ capellano nostro et causarum primi gradus palacii nostri et in causa huiusmodi auditore specialiter deputato in Romana curia orta materia questionis ac per dictum auditorem diffinitiva pro dicto Jacobo contra dictum Fridericum sententia promulgata, nos ad eiusdem Jacobi instantiam venerabilibus fratribus nostris . . Argentinensi⁷ . . et Lausanensi⁸ episcopis et dilecto filio Nicolao de Fractis canonico Patracensi⁹ executionem eiusdem sententie per nostras certi tenoris litteras duximus committendam, quodque dictus canonicus solus in huiusmodi executione procedens, prout ex ipsarum poterat continentia litterarum, et nonnullos processus faciens contra dictum Fridericum excommunicationis suspensionis et interdicti sententias continentes, demum dilectis filiis . . preposito et . . decano ecclesie sancti Petri iunioris Argentinensis¹⁰ commisit super executione huiusmodi vices suas, donec eas ad se duceret revocandas, dictique prepositus et decanus auctoritate litterarum et commissionis huiusmodi eidem episcopo Constantiensi sub penis suspensionis interdicti et excommunicationis per suas litteras precipiendo mandarunt, ut certos processus ipsorum contra dictum Fridericum habitos publicaret et observaret et faceret ab aliis sue iurisdictioni subiectis observari. Et licet ex parte eiusdem episcopi Constantiensis fuisset excipiendo propositum coram eis, quod iidem^b) episcopus et alii sue iurisdictioni subiecti ad observationem mandatorum et processuum factorum et habitorum per dictum canonicum vel subexecutores ipsius contra prefatum Fridericum pretextu dictarum litterarum super executione dicte sententie minime tenebantur, pro eo quod dictus Jacobus tempore, quo dictas litteras impetraverat, maioris excommunicationis sententia per dictum episcopum Constantiensem in eum exigente iusticia promulgata publice fuerat innodatus et in predicta ecclesia sua de Sumbri excommunicatus publice nuntiatus, idque prefatus episcopus esset coram eis probare paratus, iidem tamen subexecutores exceptionem huiusmodi admittere contra iusticiam recusarunt, propter quod ex parte eiusdem episcopi et sibi adherentium in hac parte fuit ad nostram audientiam appellatum. Et quamvis dictus episcopus per procuratorem suum ad hoc legittime constitutum nostras super appellatione predicta in consueta forma voluerit litteras impetrare, tamen dictus Jacobus nunc per se nunc per procuratorem suum coram . . auditore litterarum contradictarum audientie nostre iuramentum prestando, quod nullus locus infra unam dictam constitutus a finibus Constantiensis diocesis sibi ad parendum iuri in causa appellationis huiusmodi erat tutus, dictusque auditor dandi iudicem in causa huiusmodi ultra unam dictam sine utriusque partis assensu potestatem aliquam non habebat, idem episcopus super appellatione^c) predicta litteras nostras hucusque non potuit impetrare, sed plures protestationes fieri fecit, quod per eum non stabat, quominus appellationem prosequeretur eandem, qua quidem appellatione sic pendente idem canonicus vices suas huiusmodi a prefatis suis subexecutoribus ad se revocans, ipsorum processus appellatione non obstante predicta in quantum potuit confirmavit, ac nichilominus^d) pronuntiavit prefatum episcopum ac prepositum et decanum ac singulos canonicos ecclesie Constanciensis necnon abbates priores prepositos et rectores ecclesiarum quasi totius diocesis Constantiensis suspensionis et interdicti ac excommunicationis sententias et irregularitatis notam propterea incurrisse, ac processus huiusmodi fecit per omnes prelatos fere totius Alamannie publicari. Quare prefatus episcopus ad nos super hiis devote recurrens, provideri sibi et aliis personis ecclesiasticis supradictis^e) de oportuno remedio humiliter supplicavit. Nos igitur eiusdem episcopi Constantiensis supplicationibus inclinati omnes causas predictas ad nostrum et apostolice sedis examen auctoritate apostolica specialiter revocamus, districtius inhibentes eisdem Argentinensi et Lausanensi episcopis ac canonico et aliis quibuscumque, ne de causis predictis se ulterius intromittant, ac decernentes exnunc irritum et inane, si secus super hiis per quoscumque quavis auctoritate scienter vel ignoranter contigerit attemptari. Nulli ergo etc. nostre revocationis inhibitionis et constitutionis infringere etc. Dat. Auinione II. kls. februar.^f) anno quintodecimo. In eundem modum dilectis filiis . . decano Basiliensis¹¹ et . . scolastico sancti Thome Argentinensis¹² ac . . plebano sancti Stephani Constantiensis¹³ ecclesiarum salutem. Significavit nobis venerabilis frater noster Rudolfus episcopus Constantiensis, quod dudum inter Jacobum dictum Griessenberg rectorem parrochialis ecclesie in Sumbri Constantiensis diocesis et Fridericum de Tongenburg^g) clericum eiusdem diocesis super eo, quod idem Jacobus asserebat, quod idem Fridericus eum bonis et rebus etc. ut in proxima superiori mutatis mutandis usque contingeret attemptari. Quocirca mandamus, quatinus vos vel duo aut unus vestrum per vos vel alium seu alios revocationem huiusmodi in locis, ubi expedire videritis, publicare curetis. Dat. Auinione II. kl. febr. anno quintodecimo.

Source Fulltext: Chartularium Sangallense VI, Nr. 3449, S. 109-110.