+ In nomine domini undecimo anno principatus domni nostri guaimari filii quondam domni guaimari gloriosi principibus, mense octuber, duodecima indictione. Memoratorium factum a me domnus musandus venerabilis abbas monasterii sancte sofie que sita est intus ec cibes salerno, una cum petrus advocator ipsius monasterii tradidit ego iohanni filio mauri de nucerie duobus pecie de terra cum arbustis de locum lanzara et alastatua dicitur que est intus curte maiore ipsius monasterii, et est illut unde ego ipsius iohanni tradidit quod pertinet ipsius iamdicti monasterii a quondam guaiferi filio guaiferi, qui ipso monasterio construxit per as fines et mensuras; ab occidente fine flubio qui dicitur saltera, qui per ipsa curte ipsius monasterii descendit et inde abet alveo ipsum flumen latitudo passi quinquaginta. Et a pars meridie fine ipsius monasterii, et inde sunt longitudo passi centum octo: de super capite qui est in pars orientis, fine via puplica maiore, et inde abet per ipsa via latitudo passi ipsa curte triginta sex minus gubito unum, et a sebtemtrionis similiter fine ipsius monasterii, et inde sunt longitudo usque ipso flubio passi centum duodecim. Alia ipsa pecia ibique coniuncta est in quo ipso monasterio cellario abet, et qui de ex omni parte fine ipsius monasterii intus ipsa curte maiore est per ec finis et mensurie: a sebtemtrionis fine via ipsius monasterii qui per ipsa curte descendit, et inde sunt longitudo passi sexaginta unum et medium, et ab occidente similiter fine ipsius monasterii, inde abet passi triginta sebtem. Et a pars meridie per eadem fine ipsius monasterii, sunt inde passi triginta unum. Et ab oriente fine ipso flubio qui intus per ipsa curte descendit ipsius monasterii, et inde sunt passi sexaginta, totum ad iusto passum omini est mensuratum. De ec vero ambe supradicte pecie pertinentem ipsius monasterii cum omnia intro se abentibus et suis pertinentiis ego ipsius supradicto iohanni ad tenendum et lavorandum tradidit, In oc ordinem, ut amodo et semper tote et inclite supradictum est, ipsa tradictio ad sua et de suis eredibus sint potestate illut tenendum et lavorandum, et fobee et omnis sue utilitatis iusta rationem ille ibidem faciant. Et amodo et semper ibidem residere et abitare deveant, et illut cludant et clusum abeant, et tota supradicta est tradictio, que est terra cum arbustis vitatis per omnis annum abto tempore de super et de subtus illut lavorarent et operarent et cultarent vonum, et, ubi meruerit, arbores et vites ibidem plantarent, et propaginarent, et studiarent, et surgant illut, sicut meruerit vonum esse arbustum in ipso locum, ut per omnis annum perfectum pareat operatum et cultatum de super et de subter tota ipsa tradictio, quatenus annualiter proficiat et non dispereat et salbum illut faciant, sicut meruerit et iustum fuerit. Et per omnis annum per vindemie per abto tempore faciant me scire vel successores meos, ut ibidem dirigamus missum nostrum, et ille et eius eredes adiubarent ad conciandum organea da vinum, quod pars ipsius monasterii abet ad cellario nostro ibique in ipsa curte, et conciarent et studiarent vonum, sicut meruerit organeum ipsum, ubi ipsa medietate ipsius monasterii de ipsum vinum, quod ad ipsum evenerit, missum nostrum midtere debuerint et ordinarent ipso horganeum in ipsum cellario, sicut meruerit. Et ille et suos eredes per omnis annum bindemiarent tota supradicta est tradictio. Et pomam si abuerit, illa colligant. Et de omnis vinum et ipsa pomam exinde annualiter inclita medietate per omnis annum inde deant ad ipsum missum nostrum. Et reliqua ipsa medietate inde illis sivi abeant. Et ipsa medietate de ipso vinum predictum est ipsius monasterii per omnis annum, quod ab ipso missum nostrum evenerit, cum suo expendio illut portarent ad ipsum cellario ipsius monasterii et midtere illut in ipso horganeum quod illut conciaberint, ad faciendum pars predicti monasterii quod voluerint. Et de quod annualiter amodo et semper in predicta tradictione seminaberint, deant inde terraticum ad ipso missum ibique in ipsa rebus, secundum consuetudinem de ipso locum; et usque dum annualiter ipso missum pro ipsa vindemia ibi steterit, illut nutrirent, sicut iustum fuerit secundum suam possivilitatem. Et per omnis annum palmentatica deant ad ipsum missum nostrum secundum consuetudinem de ipso locum. Unde in eo hordine per vona convenientia guadia nobis ipse iohannes dedit, et mediatorem nobis posuit iohannes filius venerardi abitatorem de ipso locum nucerie, ubi dicitur turricle; et per ipsa guadia obligavit se et suis filiis et eredes: preter, quale tempore ipsa tradictio in predictum ordinem illut tenere et lavorare non voluerint, et sic inde ad pars predicti monasterii adinplere, sicut supradictum est, tunc ille et eius eredes tota et inclita supradicta tradictio in iamdictum ordinem lavorata, et operata, et cultata, et clusa remidtant ad potestate predicti monasterii, ad faciendum exinde quod voluerimus. Et liceat illis inde exire cum omnis sua causa movilia et cum redita, quod ibidem abuerint. Quod si aliquit, de quod superius legitur, quesierint remobere aud contrare, tunc per ipsa guadia componere obligavit se et suis eredibus nobis vel ad nostris successoribus viginti auri solidos constantinos. Et unc brebem scripsi ego petrus clericus et notarius qui interfui. + Ego ademari notarius me subscripsi + Ego iohannes notarius me subscripsi.

Source Fulltext: Codex Diplomaticus Cavensis, vol. CDC.005, -, Estratto da ALIM