1148 Dilectissimo in Christo patri Eugenio sanctae Romanae aec- ept' clesiae summo pontifici Heinricus Dei gratia iunior Romanorum rex, filius magni Cuonradi incliti triumphatoris Romanorum regis et semper augusti, filialem per omnia dilectionem et debitam in Domino reverentiam.

Carissimus pater noster, catholicae fidei cultor, a nobis et a regno suo discedens, nobis haec supprema et memorie artius impressa mandata dedit, ut personam vestram summo dilectionis affectu amplecteremur, ut sacrosanctam matrem nostram Roma- nam aecclesiam precipua diligentia coleremus et res ipsius tueri ac defensare, ubicunque se oportunitas offerret, non negligere- 1. Boggerum. 2. Luc. 11,17.

WIBALDI EPISTOLA 116. 191

mus. Que piissima religiosi genitoris nostri monita non surda 1148

„ Sept.

aure nec pigra cordis intentione suscipientes, ad effectum ea perducere sollicita devotione curavimus, sic de cetero intenti, ut, crescente in nobis per divinam indulgentiam aetate et sapientia, cuncta in melius augere et complere studeamus. Morem regni nobis a Deo collati vestram prudentiam ignorare non credimus, in eo videlicet, quod Moguntinus archiepiscopus ex antiquo suae aecclesiae et dignitatis privilegio sub absentia principis custos regni et procurator esse dinoscitur. Que priscorum instituta re- gum gloriosus genitor noster ut in ceteris secutus, nostram aetatem et regni gubernationem reverendo patri nostro, Heinrico Moguntino archiepiscopo, omnium principum favente coniventia, magna cum attentione commisit. Quantum vero eiusdem vene- rabilis archiepiscopi absentia toti regno et personae nostrae in- commoda sit, optime novit intelligentia vestra, cui mores Galliae Belgicae, que nostris sceptris ex maiori parte subdita est, et totius Germaniae ignoti non sunt. Inde factum est, ut tempore sinodi vestrae, quam in Eemensi civitate divina favente clementia ad totius sanctae ecclesiae incrementum celebrastis, ad vestrae sanctitatis presentiam venire idem archiepiscopus non posset; quoniam alterius regni fines tutus ingredi non potuit, et nostras res, que quanto sunt per Dei misericordiam maiores tanto sunt ad regendum difficiliores, relinquere, nobis cum consilio multo- rum principum renitentibus, salva fide et honestate sua non valuit. Verum quoniam frequenti vocatione vestra commonitus, ad vestrae celsitudinis presentiam transire nunc" festinabat, nos in preterita nativitate beatae Mariae curiam Deo auctore in op- Sept. s pido Frankenevort celebravimus, ubi congregata principum no- strorum frequentia, tam de ipsius archiepiscopi absentia quam de securo ad vos transitu sub prolixa deliberationis mora tracta- vimus. Eum itaque ad vestrae sublimitatis presentiam contra nostram et totius regni utilitatem in presentiarum proficiscentem filiali et affectuosa commendatione prosequimur, orantes intime piissimam et in bonis expertam nobis paternitatem vestram, qua-

a. transire nunc manus eadem corrigens scripsit supra venire.

192 WIBALDI EPISTOLAE 116. 117.

1148 tinus eum benigne suscipiatis et, honeste pro peticionis nostrae Sept' intuitu habitum, ad nos cum gaudio ipsum, vestrae benedictionis gratia communitum, in brevi remittatis.