Charter: Kloster Raitenhaslach Urkunden (Zisterzienser 1034-1798) 1322 03 01
Signature: 1322 03 01
Add bookmark
Edit charter (old editor)
1. März 1322, Avignon
Papst Johann XXII. beauftragt den Bischof von Chiemsee, den Abt von Niederalteich (LK Deggendorf) und den Domdekan von Salzburg, das Kloster Raitenhaslach gemäß den Privilegien seines Vorgängers Bonifaz VIII. vor Beeinträchtigung seiner Rechte zu schützen.Source Regest: Krausen, Edgar, Die Urkunden des Klosters Raitenhaslach, 1034-1350, München, 1959, Nr. 639, S. 546-549
Current repository:
BayHStA München KU Raitenhaslach Nr. 409 (A) (www.gda.bayern.de/archive/hsta/)
BayHStA München KU Raitenhaslach Nr. 409 (A) (www.gda.bayern.de/archive/hsta/)
Bleibulle an Hanfschnur.Material: Pergament
Dimensions: 90,5 br : 70 h. Plica: 13,5 cm
- notes extra sigillum:
- Schreiberv. Plica rechts: A. Set. $$Taxv. unter der Plica: vier übereinanderstehende X, P. de Cap. $$Kanzleiv. oberes Eck rechts: R. $$Kanzleiv. unter der Plica links: R(ecipe) A. Set, P. de Cap. $$Kanzleiv. Rückseite: R[egistrata] D XVIIII. $$Rückv. des Klosterarchivars 16. Jh. $$Archivsignatur: No 1.
KopB 14. Jh. f. 7' (D).
KopB von 1439 f. 31' (E').
Annales von 1612 f. 328 (G)
Annales von 1738 f. 88' (G).
Einzelabschr. 17./18. Jh. Nr. 112 (L).
Iohannes episcopus servus servorum dei venerabili fratri . . episcopo Chyemensi et dilectis filiis . . abbati monasterii Altensis Patauiensis diocesis ac . . decano ecclesie Salzburgensis salutem et apostolicam benedictionem. Militanti ecclesie licet immeriti | disponente domino presidentes circa curam ecclesiarum et monasteriorum omnium tam secularmm quam regularium solertia reddimur indefessa soliciti, ut iuxta debitum pastoralis officii eorum occuramus dispendiis et profectibus divina cooperante dementia salubriter intendamus. Sane dilectorum filiorum . . abbatis et conventus monasterii Raycenhaslach Cisterciensis ordinis Salzburgensis diocesis conquestione percepimus, quod nonnulli venerabiles fratres nostri . . archiepiscopi et episcopi, abbates et alii clerici cetereque persone tam religiose quam seculares necnon comites, barones, nobiles, milites, universitates et alii seculares laici civitatis et diocesis Salzburgensis et partium vicinarum, in quibus dictum monasterium et alia loca et menbra eidem monasterio immediate subiecta consistere dinoscuntur, occuparunt et occupari fecerunt preposituras, prioratus, ecclesias, capellas, grangias, obedientias, castra, casalia, villas, domos, terras, possessiones, vineas, prata, pascua, nemora, maineria, molendina, census, redditus et proventus, pensiones, iura, iurisdictiones et nonulla alia bona mobilia et immobilia ad dictum monasterium et alia prefata eius menbra spectantia seu eadem detinentibus prestant auxilium, consilium vel favorem, nonnulli etiam civitatis, diocesis et partium predictaruma, qui nomen domini in vacuum recipere non formidant, dictis abbati et conventui in ecclesiis, preposituris, prioratibus, capellis, grangiis, obedientiis, castris, casalibus, villis, domibus, terris, possessionibus, vineis, pratis, pascuis, nemoribus, maneriis, molendinis, censibus, redditibus et proventibus, pensionibus, iuribus, iurisdictionibus ac bonis prefatis et rebus aliis ad monasterium ipsum et membra ipsius spectantibus multiplices iniurias inferunt et iacturas, quare dicti abbas et conventus nobis humiliter supplicarunt, ut, cum valde difficile reddatur eisdem pro singulisb querelis ad apostolicam sedem habere recursum, providere eis super hoc paterna diligentia curaremus. Nos igitur adversus occupatores, detemptores, presumptores, molestatores et iniuriatores huiusmodi illo volentes eis remedio subvenire, per quod ipsorum compescatur temeritas et aliis aditus committendi similia precludatur, discretioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus vos vel duo aut unus vestrum per vos vel alium seu alios, etiam si sint extra loca, in quibus deputati estis conservatores et iudices, eisdem abbati et conventui efficacis defensionis presidio assistentes non permittatis eos super hiis et||
quibuslibet aliis bonis et iuribus ad ipsos seu dictum monasterium et membra ipsius spectantibus ab eisdem et quibuslibet aliis indebite molestari vel eis gravamina seu dampna aut iniurias irrogari, facturi ipsis abbati et conventui, cum ab eis vel ab eorum aliquo seu procuratore aut procuratoribus eorundem fueritis requisiti, de predictis et aliis personis quibuslibet super restitutione prepositurarum, prioratuum, ecclesiarum, capellarum, grangiarum, obedientiarum, castrorum, casalium, villarum, domorum, terrarum, possessionum, vinearum, pratorum, pascuorum, nemorum, molendinorum, censuum, pensionum, iurium, iurisdictionum et aliorum bonorum predictorum, reddituum quoque et proventuum et aliorum quorumcumque bonorum et rerum necnon et de quibuslibet iniuriis, molestiis atque dampnis presentibus et futuris, in illis videlicet, que iudicialem requirunt indaginem, de piano sine strepitu et figura iudicii, in aliis vero, prout qualitas ipsorum exegerit, iustitie complementum, occupatores seu detentores, molestatores, presumptores et iniuriatores huiusmodi necnon eontradictores quoslibet et rebelles cuiuscumque status, ordinis vel conditionis, etiam si archiepiscopalis vel episcopalis dignitatis extiterint, quandocumque et quotienscumque expedierit, auctoritate nostra appellatione postposita compescendo, invoeato ad hoc, si opus fuerit, auxilio brachii secularis, non obstantibus felicis recordationis Bonifacii pape VIII. predecessoris nostri, in quibus cavetur, ne aliquis extra suam civitatem et diocesim nisi inc certis exceptis casibus et in illis ultra unam dietam a fine sue diocesis ad iudicium evocetur, seu ne iudices et conservatores a sede deputati predicta extra civitates et diocesim, in quibus deputati fuerint, contra quoscumque procedere sive alii vel aliis vices suas committere aut aliquos ultra unam dietam a fine diocesis eorundem trahere presumant, sive quod de aliis quam de manifestis iniuriis et violentiis et aliis, que iudicialem indaginem exigunt, penis in eos, si secus egerint, et in id procurantes adiectis conservatores se nullatenus intromittant, et tam de duabus dietis in concilio generali, dummodo ultra tertiam vel quartam dietam aliquis extra suam civitatem et diocesim auctoritate presentium ad iudicium non trahatur, quam aliis quibuscumque constitutionibus a predecessoribusa nostris Romanis pontificibus tamd de iudicibus delegatis et conservatoribus quam personis ultra certum numerum ad iudicium non vocandis aut aliis editis, que vestre possent in hac parte iurisdictioni aut potestati eiusque libero exercitio quomodolibet obviare, seu si aliquibus communiter vel divisim a predicta sit sede indultum, quod interdici, suspendi vel excommunicari seu extra vel ultra certa loca ad iudicium evocari non possint per litteras apostolicas non facientes plenam et expressam ac de verbo ad verbum de indulto huiusmodi et eorum personis, locis, ordinibus et nominibus propriis mentionem, et qualibet alia dicte sedis indulgentia generali vel speciali cuiuscumque tenoris existat, per quam presentibus non expressam vel totaliter non insertam vestre iurisdictionis explicatio valeat quomodolibet impediri et de qua cuiusque toto tenore de verbo ad verbum in nostris litteris habenda sit mentio specialis. Ceterum volumus et apostolica auctoritate decernimus, quod quilibet vestrum prosequi valeat articulum etiam per alium inchoatum, quamvis idem inchoans nullo fuerit impedimento canonico impeditus, quodque a dato presentium sit vobis et unicumque vestrum in premissis omnibus et eorum singulis ceptis et non ceptis presentibus et futuris perpetuata potestas et iurisdictio attributa, ut eo vigore eaque firmitate possitis in premissis omnibus ceptis et non ceptis, presentibus et futuris et pro predictis procedere, ac si predicta omnia et et singula coram nobis cepta fuissent et iurisdictio vestra et cuiuslibet vestrum in predictis omnibus et singulis per citationem vel modum alium perpetuata legitimum extitisset, constitutione predicta super conservatoribus et alia qualibet in contrarium edita none obstante. Dat. Auinion. kal. marcii, pontificatus nostri anno sexto.
quibuslibet aliis bonis et iuribus ad ipsos seu dictum monasterium et membra ipsius spectantibus ab eisdem et quibuslibet aliis indebite molestari vel eis gravamina seu dampna aut iniurias irrogari, facturi ipsis abbati et conventui, cum ab eis vel ab eorum aliquo seu procuratore aut procuratoribus eorundem fueritis requisiti, de predictis et aliis personis quibuslibet super restitutione prepositurarum, prioratuum, ecclesiarum, capellarum, grangiarum, obedientiarum, castrorum, casalium, villarum, domorum, terrarum, possessionum, vinearum, pratorum, pascuorum, nemorum, molendinorum, censuum, pensionum, iurium, iurisdictionum et aliorum bonorum predictorum, reddituum quoque et proventuum et aliorum quorumcumque bonorum et rerum necnon et de quibuslibet iniuriis, molestiis atque dampnis presentibus et futuris, in illis videlicet, que iudicialem requirunt indaginem, de piano sine strepitu et figura iudicii, in aliis vero, prout qualitas ipsorum exegerit, iustitie complementum, occupatores seu detentores, molestatores, presumptores et iniuriatores huiusmodi necnon eontradictores quoslibet et rebelles cuiuscumque status, ordinis vel conditionis, etiam si archiepiscopalis vel episcopalis dignitatis extiterint, quandocumque et quotienscumque expedierit, auctoritate nostra appellatione postposita compescendo, invoeato ad hoc, si opus fuerit, auxilio brachii secularis, non obstantibus felicis recordationis Bonifacii pape VIII. predecessoris nostri, in quibus cavetur, ne aliquis extra suam civitatem et diocesim nisi inc certis exceptis casibus et in illis ultra unam dietam a fine sue diocesis ad iudicium evocetur, seu ne iudices et conservatores a sede deputati predicta extra civitates et diocesim, in quibus deputati fuerint, contra quoscumque procedere sive alii vel aliis vices suas committere aut aliquos ultra unam dietam a fine diocesis eorundem trahere presumant, sive quod de aliis quam de manifestis iniuriis et violentiis et aliis, que iudicialem indaginem exigunt, penis in eos, si secus egerint, et in id procurantes adiectis conservatores se nullatenus intromittant, et tam de duabus dietis in concilio generali, dummodo ultra tertiam vel quartam dietam aliquis extra suam civitatem et diocesim auctoritate presentium ad iudicium non trahatur, quam aliis quibuscumque constitutionibus a predecessoribusa nostris Romanis pontificibus tamd de iudicibus delegatis et conservatoribus quam personis ultra certum numerum ad iudicium non vocandis aut aliis editis, que vestre possent in hac parte iurisdictioni aut potestati eiusque libero exercitio quomodolibet obviare, seu si aliquibus communiter vel divisim a predicta sit sede indultum, quod interdici, suspendi vel excommunicari seu extra vel ultra certa loca ad iudicium evocari non possint per litteras apostolicas non facientes plenam et expressam ac de verbo ad verbum de indulto huiusmodi et eorum personis, locis, ordinibus et nominibus propriis mentionem, et qualibet alia dicte sedis indulgentia generali vel speciali cuiuscumque tenoris existat, per quam presentibus non expressam vel totaliter non insertam vestre iurisdictionis explicatio valeat quomodolibet impediri et de qua cuiusque toto tenore de verbo ad verbum in nostris litteris habenda sit mentio specialis. Ceterum volumus et apostolica auctoritate decernimus, quod quilibet vestrum prosequi valeat articulum etiam per alium inchoatum, quamvis idem inchoans nullo fuerit impedimento canonico impeditus, quodque a dato presentium sit vobis et unicumque vestrum in premissis omnibus et eorum singulis ceptis et non ceptis presentibus et futuris perpetuata potestas et iurisdictio attributa, ut eo vigore eaque firmitate possitis in premissis omnibus ceptis et non ceptis, presentibus et futuris et pro predictis procedere, ac si predicta omnia et et singula coram nobis cepta fuissent et iurisdictio vestra et cuiuslibet vestrum in predictis omnibus et singulis per citationem vel modum alium perpetuata legitimum extitisset, constitutione predicta super conservatoribus et alia qualibet in contrarium edita none obstante. Dat. Auinion. kal. marcii, pontificatus nostri anno sexto.
Source Fulltext: Krausen, Edgar, Die Urkunden des Klosters Raitenhaslach, 1034-1350, München, 1959, Nr. 639, S. 546-549
Original dating clause: kal. marcii
Editions:
- Ungedruckt.
Secondary Literature:
- Reg. u. Erl.: Mollat (1904) Nr. 15149.
- Martin, Reg. 3 (1934), 31 Nr. 308.
Language:
Notes:
(a) auf Rasur A
(b) singulis bis ad auf Rasur nachgetragen A
(c) in bis exceptis auf Rasur nachgetragen A
(d) nachgetragen A
(e) non zweimal A.
Places
- Avignon
München, Bayerisches Hauptstaatsarchiv, Kloster Raitenhaslach Urkunden (Zisterzienser 1034-1798) 1322 03 01, in: Monasterium.net, URL </mom/DE-BayHStA/KURaitenhaslach/1322_03_01/charter>, accessed at 2024-11-28+01:00
A click on the button »Show annotation« displays all annotations on the selected charter image. Afterwards you are able to click on single annotations to display their metadata. A click on »Open Image Editor« opens the paleographical editor of the Image Tool.
You are copying a text frominto your own collection. Please be aware that reusing it might infringe intellectural property rights, so please check individual licences and cite the source of your information when you publish your data
The Charter already exists in the choosen Collection
Please wait copying Charter, dialog will close at success