In noinine sancte et individue trinitatis. Anno dominiee incarnationis millesimo du- eentesimo vigesimo1, indietione nona, die iovis, quarto kalendas novembris: Cum doininus Conradus, dei gratia Metonsis etSpirensis episcopus, imperialis aulo cancellarius et totiiis Italie legatus, Placentiam venisset pro negotiis impcrii et domini Frederici dei gratia Ro- manorum rcgis seniper augusti et regis Sicilie pertractandis, invenit civitatem illam in multis et maximis discordiis, in magno periculo et discrimine. Unde volens niilites et po- pulares illius civitatis ad concordiani et bonum pacis reducere, vocavit milites et eoriun rectores, inducens eos pluribus admonitionibus et suasionibus, ut libere et sine conditione aliqua starent et obedirent omnibus mandatis domini ipsius regis et suis. Qui responderunt, se libere esse paratos stare et obedire omnibus mandatis ipsius domini regis et suis; quod- etiain iuramento firmaverunt. Postea vocavit rectores societatis popularinm sive plebeio- nun, ut illud idem facere deberent, videlicet stare mandatis ipsius domini regis et suis; quod omnino facere contempserunt. Unde iterum et iterum eos admonuit et diligentissime eisdem persuasit, ut, sicut dictum est, a contumacia sua "resiquixentes mandatis ipsius domini regis et suis starent omnino; et per potestatem Mediolani super eisdem eos pluries admonuit. Ipsi vero spretis admonitionibus et in contumacia sna perseverantes, mandatis eorum penitus stare contempserunt. Unde volens ipse dominus caneellarius eonnn contu- maciam punire et statui eiusdem civitatis providere, statuit et ordinavit amodo, ut omnes societates plebeiorum, tam viciniarum et portamm, quam et maior, infirmentur et eornm sacramenta cassentur et cassata perpetuo permaneant, et eas societates et eorum sacra- menta pcnitus cassavit et infrinxit, precipiens sub pena mille marchanun argenti, ut amodo de novo nullam debeant facere sive contrahere societatem. Insuper rectores illius societatis seu illarum societatum, qui nunc sunt et pro tempore erant, et homines ipsaram societatum et eorum sequaces propter eoram contumaciam banno regio snbposuit, de quo banno exire non possint, nisi prius regie camere duo millia marcharum argenti solverint. Societatem niilitum Placentie, quia liberc obedierant mandatis suis, perpetuo confirmavit, restituens eis omncs honores, quos habuerant a sex annis retro in ipsa civitate et secundum quod habuerunt; statuens etiam et decernens, quod exteri, qui sunt de episcopatu Placentie et qui sunt vel erunt uniti cum ipsis militibus, de cotcro sint libcri siout civcs. Insuper ordi- navit, quod ipsi milites, et qui dc eorum societato sunt ct erant, omnes res suas libere possint in civitate Placentie ot distriotu ct cxtra districtum transportare, distrahere, ven- dere, alienare pro eoriun voluntate. Si quis autoni oontra prediota in toto vel in parte

656 REICHSSACHEN. 1220 OCT. 29.

venire presumpserit, indignationein domini regis incurrat et insuper regie camere solvat marchas quingentas argenti.

Actum in burgo Pontis Tremuli ; presentibus domino Iacobo dei gratia Taurinensi episcopo imperialis aule vicario, comité Olrico de Malta, Gerardo iudice Cremonensi, Man- fredo de Bondanis, Alberico de Nizello et Rofino de Carmianno Placentino.

Ego Guilielmus de Bellino Vercellensis imperialis curie notarius interfui et de man dato ipsius domini cancellarii ita scripsi ut supra.

Ego Gerardus de Raimundo notarius autenticum huius privilegii cum sigillo eiusdem domini cancellarii pendente vidi et legi, in quo sie cotinebatur, manu propria, ut hic legitur, exemplavi et subscripsi.

Winkelmami nach abschr. Cereda's aus dem archive zu Cremona, С. 93 nr. 1. — 1 Winkel mann: In der mir vorliegenden abschrift wird gelesen vigésimo secundo, gewiss irrthümlich, da so wohl die indiction 1220 fordert, als auch der ausstellungsort nach dem itinerar Conrads von Metz (s. Winkelmann, Friedrich II. 1, 215) auf dieses iahr hinweist. Ueberdies ist Conrad am 23. oct. 1220 in Piacenza gewesen (Huillard-Bréholles 1, 879) und-schon im november wird auf seine Ver fügung in einer Urkunde Friedrichs (vgl. den nachtrag) bezug genommen.