Nos Meinhardus dei gratia comes Goritie et Tirolensis, Aquilegensis, Tridentine et Brixinensis ecclesiarum aduocatus, notum facimus universis tam presentibus quam futuris, quod nos et dominus noster Chunradus venerabiiis episcopus Frisingensis post multas inter nos et ipsum episcopum super predio et castro in Intica iam diutius agitatas discordias in dominum Fridericum venerabilem Frisingensis ecclesie prepositum tamquam in arbitratorem siue in amicabilem compositorem concorditer compromisimus, superque tali nostro compromisso uterque nostrum dedit suas patentes litteras utriusque sigilli signaculo consignatas, in quibus data fide compromisimus uice sacramenti omne arbitrium firmiter attendere et inviolabiliter observare, gratum pariter et ratum tenentes per omnia quodcumque idem prepositus super huiusmodi discordiis inter nos et ipsum episcopum sopiendis duceret promulgandum, cuius inquam promulgati arbitrii series noscitur esse talis:||
Nos Fridericus permissione diuiua Frisingensis ecclesie prepositus ad notitiam presentium deducimus et futurorum, quod cuiuslibet dissensionis controuersias que occasione predii et castri in Intica inter reuerendum in Christo patrem et dominum nostrum Chunradum episcopum Frisingensem ex parte vna et dominum nostrum Meinhardum nobilem comitem Goritie et Tirolensem ex altera diutius agitantur, duximus per nostri arbitrii sententiam taliter amputandas, videlicet quod omni occasione remota et cuiuslibet contradictionis obstaculo, non obstante iam dict(um) castrum (et) totum predium in Intica et ubicunque alibi in montanis situm fuerit quod ecclesiam Frisingensem vel alias ecclesias eidem Frisingensi ecclesie quocunque iure attinentes respicit, cum qualibet integritate restituat et permittat ipsum episcopum et suos successores (per totum) . . . idem predium illa gaudere libertate qua gaudebat idem dominus episcopus illo die ac eodem tempore cum ipse dominus M. comes ipsum predium occupavit, ita videlicet quod idem dominus episcopus et eius successores habeant cum eodem predio liberam potestatem disponendi, (ordinandi), faciendi secundum quod utilitati ecclesie Frisingensis viderint expedire. Preterea hoc etiam adicimus arbitrando, quod idem dominus M. comes pro se et pro fratre suo nobili comite Alberto et pro suis et ipsius fratris sui heredibus renuntiet omnibus exactionibus, (steuris, herbergariis), angariis et pernoctationibus aliisque omnibus iuribus quas vel que sibi vendicant vel vendicaverunt in predio antedicto. Insuper sententialiter arbitramur, quod idem dominus M. comes restituat dicto domino episcopo castrum Haberberch situm et constructum in memorato predio cum omnibus eius attinenciis et edificiis ipsius, ita videlicet quod idem dominus episcopus uel eius successores habeant liberam potestatem erigendi, edificandi et construendi in latum et in longum in eodem monte castrum illud ad eorum beneplacitum vel ex lapidibus aut ex lignis, nec ipse dominus episcopus uel eius successores alium uel alios in eodem castro locabunt vel instituent castellanos, nisi qui sint de familia ecclesie Frisingensis et qui nulla dampna de eodem castro memoratis comitibus debeant irrogare. Ad hec per arbitrii sententiam diffinimus, quod idem dominus M. comes vel eius frater Albertus vel eorundem heredes in recompensationem dampnorum que illata sunt per ipsos ecclesie Frisingensi, debent ex nunc in perpetuum homines et possessiones eiusdem Frisingensis ecclesia et aliarum ecclesiarum eidem ecclesie attinentium, ubicunque in eorundem comitum territorio, districtu seu comitatu constituti seu site fuerint, manutenere, deffendere atque pro totis eorum viribus ab omnibus dampnis, iniuriis et violentiis contra omnem hominem illesos per omnia conservare. Super hec omnia dicimus arbitraudo, quod dicti domini comites debent vniuersos infra prouintiam Inticam aut in montanis ubicunque fuerint, residentes qui prefato domino episcopo uel eius successoribus contrarii fuerint et rebelles vel qui predia Frisingensia detinent occupata, compellere pariter et cohercere ad restitutionem eorundem prediorum atque ad sui census plenariam et condignam solutionem. Dominus autem noster episcopus et eius successores et canonici Inticensis ecclesie ratione predicte deffensionis et protectionis soluent de eorum prediis et possessionibus viginti marcas illius terre ponderis seu ducentas libras paruulorum Veronensium ad cameram dictorum comitum annis singulis circa festum beati Martini cuiuslibet contradictionis et dilationis obstaculo postposito et semoto, nec ipsi domini comites et eorundem heredes summam supradicte pecunie per alicuius obligationis, infeudationis, venditionis genus vel per alicuius alienationis modum ab eorum manibus seu potestate vel a se alteri alienabunt, sed si uero contrarium fecerint vel in aliquo predictorum articulorum inuenti fuerint violatores aut plura exegerint quam in presenti nostro arbitrio est expressum, et post ammonitionem infra spatium duorum mensium huiusmodi non emendauerint aut non curauerint retractare, extunc ipsi comites et eius heredes cadent ab omni gratia et iure que vel quod ipsis in solutione dicte pecunie competebat. Verum si forte de consensu, voluntate pariter et mandato ipsius domini episcopi ud suorum successorum memorata pecunia circa festum beati Martini ipsis comitibus uel eorum heredibus persoluta non fuerit, et si prefatus episcopus vel eius suceessores post ammonitionem legittimam infra dies quatuordecim post festum Martini non procurauerint solui pecuniam memoratam, extunc officiales episcopi Frisingensis et canonicorum Inticensis ecclesie qui tunc pro tempore fuerint, usque ad estimationem viginti marcarum seu ducentarum librarum parvulorum Veronensium dicti comites vel eorum heredes per ablationem pignoris pro modo declarati debiti condempnabunt, et si forte dictis officialibus non sit tanta facultas rerum quod usque ad complementum dicte pecunie sufficienter ualeant inpignorari, possessiones ipsius domini episcopi et eorundem canonicorum Inticensis ecclesie predia inpignorationi subiaceant usque ad complementum pecunie memorate. Ad hec arbitrando dicimus, quod pro recompensatione atque satisfactione dampnorum et grauaminum que iidem domini comites aut eorundem homines in sepedicto predio Frisingensi intulerunt, vnus ex ipsis comitibus vel ambo resignabunt in manus ipsius domini episcopi uel sui successoris redditus quinquaginta marcarum Tridentini ponderis de eorum proprietatibus sitis in Marchia circa castrum Scho^enenberch et eosdem redditus de manibus ipsius domini episcopi suscipient feodali titulo possidendos. Ad hec etiam ipse dominus noster episcopus Frisingensis infeodabit ipsos dominos comites de vniuersis prediis et possessionibus per (Catubrium) sitis que vel quas quondam Rieghardus de Camino ab ecclesia Frisingensi feodali titulo possidebat. Infeodabit etiam eos de omnibus hiis possessionibus quas nobilis vir Brekwinus de Camino in feodum tenet ab ecclesia Frisingensi, hoc tamen subintellecto si dicti comites super hoc aput ipsum Brekwinum consensum poterunt obtinere. Debet etiam inter ipsos dominos nostros videlicet Frisingensem episcopum et dictos comites et eorum coadiutores et fautores et alios utriusque partis homines in (quibus cunque partibus) terrarum residentes fuerint, sopita esse ex nunc in perpetuum omnis dissensionis et discordie materia et debent hinc et inde perpetua (gratia) et pace gaudere. Demum etiam super hec omnia prelibata prefatus dominus noster episcopus memoratis comitibus et eorum (progenitoribus eorumque) coadiutoribus cuncta peccamina relaxabit que per dampna et gravamina ipsi domino episcopo et suis predecessoribus et (Inticensi) ecclesie (ab) ipsis in sepedicto predio irrogata minus salubriter contraxerunt.||
Ne igitur per nos vel per fratrem nostrum Albertum vel per nostros et ipsius fratris nostri heredes supradicti arbitrii series infringi ualeat uel mutari aut hec in posterum per quempiam alium possit reuocari, presentem paginam in perennem huius rei memoriam conscribi fecimus et eandem nostri et fratris nostri sigillorum pendentium munimine iussimus roborari. Ad hec etiam ad maiorem roboris firmitatem memoratus dominus noster venerabilis episcopus Frisingensis et dominus Fridericus eiusdem ecclesie prepositus huius arbitrii auctor et promulgator et capitulum Frisingensis ecclesie eorum sigilla huic pagine concorditer appenderunt. Acta sunt hec aput Tyrol, anno domini millesimo ducentesimo sexagesimo sexto, septimo idus Februarii.

Source Fulltext: ZAHN, Codex Diplomaticus (=FRA II/31, Wien 1870) S. 270-273