Dionisius, Dei gratia palatinus et comes de Zounuk, universis presentes litteras inspecturis salutem in Domino. Oblivionis subrepente caligine rerum memoria gestarum in tempore a mentibus evellitur humanis, nisi super hiis caute provideatur vivaci litterarum commendando testimonio. Hinc est, quod ad universorum notitiam presentium simul ac posterorum harum testimonio duximus perveniendum, quod cum venerabilis abbas Urias Sancti Martini de Sacro Monte Pannonie abbatem et monachos Sancti Egidii de Symigio ad nostram citasset presentiam super decimis prediorum, orreorum, cellariorum et populorum suorum et parrochianorum capelle Sancti Petri et aliarum rerum, que ad Symigiense pertinet monasterium, dicebat, quod cum decime predictorum omnium in ius et proprietatem sue ecclesie deberent pertinere, ipsi abbas et eius conventus contra iustitiam detinerent. Cuius abbatis audita oppositione abbas et conventus de Symigio omnia predicta iura ecclesie Sancti Martini pertinere non negabant. Cuius responsionem cum audivissemus, subdidimus interrogantes, si formidine abbatis antedicti perterritus aut propter ignorantiam et ignaviam vel forsan de ipso loco recessurus hoc faceret nolens deffendere ius ecclesie sue, qui nullam causarum predictarum hoc sic respondisse asserebat. Sed quia iuri ecclesie supradicte Sancti Martini omnia recognoscebat prenominata pervenire, ipse etiam abbas Sancti Martini adiungebat super omnibus premissis se instrumenta habere tam iudicum a sede apostolica delegatorum, Iauriensis videlicet episcopi et abbatum Waradiensis et de Beel, et insuper litteras ipsius abbatis et conventus Sancti Egidii de Symigio, quas cum nobis presentari fecissemus et perlegi presentatas, invenimus, sicut ipse abbas Sancti Martini affirmabat abbate Sancti Egidii et conventu non contradicentibus contineri. Quarum tenor talis est:||
Notum sit omnibus, has litteras inspecturis, quod nos Iauriensis episcopus et Waradiensis et de Beel abbates iudices fuimus a domino papa delegati ... abbas ... Herveus nomine recognovit et promisit coram nobis unacum monachis suis et testimoniales litteras suas et conventus concesserunt abbati predicto. Quarum tenor talis est:||
Notum facimus omnibus Christicolis tam presentibus quam futuris, quod ego Herueus abbas Sancti Egidii de Symigio et nos monachi eiusdem monasterii constituti videlicet in presentia Iauriensis episcopi et abbatis Waradiensis et abbatis de Beel a domino papa delegatorum iudicum pro causa scilicet, que vertebatur inter abbatem et monachos Sancti Martini de Pannonia et nos Symigienses, communi consilio et consensu totius nostri capituli nolentes sequi malitiam et iniquitatem Hilliberti abbatis et suorum fautorum, qui perturbabant possessiones monasterii Sancti Martini de Pannonia in decimationibus aratrorum, orreorum, cellariorum propriorum et populorum nostrorum ac parrochianorum capelle Sancti Petri, nolentes etiam contraire privilegiis sancti regis et Romanorum pontificum, sed malentes iuri parere, quam inprobe litigare, promittimus et firmiter nos nostrosque successores obligamus ad solutionem predictarum decimarum, quia eas de iure debet habere, plenam et integram prefato monasterio faciendam, videlicet de omnibus aratris, orreis, cellariis propriis et populis nostris et parrochianis capelle Sancti Petri non impediemus nec faciemus impediri, nec per nos, nec per successores nostros, sed omnium predictorum decimas dictum monasterium pacifice et quiete possideat sine nostra nostrorumque successorum contradictione. Et ut perpetuitatis robur optineat, has litteras fecimus nostro et conventus nostri sigillo roborari. Actum est hoc anno dominice incarnationis Mo CCo XVo. [1215.]||
Nos autem predictam recognitionem ratam et firmam habentes has litteras ... fieri fecimus, ut censeantur publica munimenta. Actum est hoc anno Domini Mo CCo XVo. [1215.]||
Nos autem, Dionisius palatinus, audita confessione abbatis et monachorum Sancti Egidii, inspectis instrumentis ecclesie Sancti Martini, supradictis adiudicavimus, statuimus omnium decimationes supradictorum iuri ecclesie Sancti Martini in perpetuum possidendas. In cuius rei testimonium et perpetuam memoriam presentes litteras concessimus sigilli patrocinio roboratas. Datum anno Domini Mo CCo XXXo VIII. [1238.]