Nos Detricus Bubek de Pelseuch, regni Hungarie palatinus, memorie commendantes tenore presencium significamus, quibus expedit, universis, quod nobis in octavis festi Beati Martini confessoris proxime preteritis [1397. nov. 18.] unacum regni nobilibus pro faciendo moderativo iudicio causantibus, in sede nostra iudiciaria sedentibus, religiosus vir, frater Georgius abbas Tyhoniensis in nostram accedens presenciam, quasdam tres litteras, duas nostras, unam proclamatoriam, conventui Zaladiensi directam, et aliam iudicialem et terciam eiusdem conventus Zaladiensis, ex ipsa proclamacione responsionalem, in anno proxime preterito in diversis terminis emanatas, nobis presentaverat declarantes,||
I. quod vigesimo octavo die octavarum festi Beati Georgii martiris anno in eodem preteritarum [1397. máj. 28.] unacum regni nobilibus pro faciendo moderativo iudicio causantibus, in sede nostra iudiciaria sedentibus, religiosus vir, frater Georgius abbas ecclesie Tykoniensis personaliter ad nostram veniendo presenciam, quasdam tres litteras, duas domini Eustachii, pridem similiter palatini, unam evocatoriam, per ipsum capitulo Wesprimiensi directam, et aliam iudicialem ac terciam dicti capituli Wesprimiensis exinde dicto domino Eustachio palatino rescripcionalem, necnon quedam paria litterarum eiusdem domini palatini prorogatoriarum, diversis terminis et annis emanatas et confecta nobis presentasset declarantes,||
a) quod idem religiosus vir, dominus frater Georgius abbas Tykoniensis personaliter iuxta continenciam litterarum dicti capituli Wesprimiensis evocatoriarum et inquisitoriarum in quindenis diei Medie Quadragesime in anno Domini millesimo CCCmo nonagesimo quinto preteritis [1395. márc. 31.] in figura iudicii dicti domini Eustachii palatini comparendo, contra Thomam, filium Tihan de Kuesd, et Nicolaum, filium Demetrii de Zeulus, easdem litteras dicti capituli Wesprimiensis evocatorias et inquisitorias, eidem domino Eustachio palatino ad regium litteratorium mandatum rescriptas tenoremque litterarum regalium ipsi capitulo directarum verbaliter in se habentes, asserens accionem et proposicionem suam litteris contineri in iisdem, ipsi domino palatino presentasset, declarantes,||
quod ipse, scilicet dominus abbas Georgius, regie dixisset maiestati, quod prefati Thomas, filius Tihan de Kuesd, et Nicolaus, filius Demetrii de Zeulus, quandam suam porcionem possessionariam, videlicet quinque vineas et sexaginta septem iugera terre arabilis ac quandam turrem cum quatuor sessionibus, in dicta possessione Kuesd vocata habitas, potencialiter occupassent et occupatas detinerent et eisdem uterentur; super quo idem dominus noster rex fidelitati dicti capituli Wesprimiensis precipiendo mandasset, quatenus eorum mitterent hominem pro testimonio fide dignum, quo presente homo suus regius infra declarandus in omnibus, in quibus incumberet, meram de premissis experiretur veritatem, expertaque premissorum veritate, prefatos Thomam et Nicolaum contra memoratum fratrem Georgium abbatem in presenciam palatinalem ad terminum competentem, litis pendencia, si que foret inter ipsos, non obstante, racionem premissorum reddituros; et post hec seriem premissorum, ut fuerit expediens, eidem domino palatino more solito rescriberet capitulum antedictum. Ipsum igitur capitulum mandatis ipsius domini nostri regis obedire cupiens, ut tenetur, unacum Ioanne, filio Onth de Pechel, homine regio, eorum hominem, videlicet Anthonium presbyterum, rectorem parochialem ecclesie de Fyred, capellanum eorum, ad premissa peragenda ipsorum pro testimonio duxissent destinandum, qui demum ad ipsum capitulum reversi eisdem concorditer retulissent, quod ipsi feria, secunda proxima ante festum Beati Georgii martiris in anno Domini millesimo trecentesimo nonagesimo quarto preteritum [1394. ápr. 20.] in comitatu Zaladiensi procedendo ab omnibus, quibus decuisset et licuisset, nobilibus videlicet ac ignobilibus et aliis cuiusvis status et condicionis dicti comitatus hominibus palam et occulte diligenter de premissis investigando, omnia premissa sic facta fuisse scivissent, sicut eidem domino nostro regi dictum extitisset et quemadmodum tenore litterarum suarum regalium per omnia contineretur prescriptum, expertaque premissorum veritate, die in prefixo memoratos Thomam et Nicolaum in faciebus porcionum ipsorum possessionariarum, in dicta possessione Kuesd vocata habitarum, et annotatum dominum fratrem Georgium abbatem dicte litis pendencia, si que foret inter ipsos, non obstante, ad ipsas quindenas dicte Medie Quadragesime [1395. márc. 31.] in ipsius domini palatini presenciam evocassent.||
Ad quas quidem quindenas prefati in causam attracti per annotatum dominum fratrem Georgium abbatem congruis diebus quindenarum earundem coram ipso domino palatino expectati, suam palatinalem in presenciam non venissent, nec misissent, se mediantibus litteris suis palatinalibus in iudiciis aggravari permittendo. -- Postulans prefatus dominus frater Georgius abbas sibi ex parte prememoratorum in causam attractorum per ipsum dominum palatinum in premissis iuris equitatem impertiri; et quia iidem in causam attracti ad premissa necessario evocandi fore visi fuissent, pro eo ipse dominus palatinus amiciciam dicti capituli litteratorie petivisset diligenter, quatenus eorum mitterent hominem pro testimonio fide dignum, quo presente homo suus palatinalis infradeclarandus, prefatos Thomam, filium Tihan de Kuesd, et Nicolaum, filium Demetrii de Zeulus, ad premissa responsuros contra memoratum dominum fratrem Georgium abbatem suam palatinalem evocaret in presenciam ad terminum competentem; et post hec ipsius evocacionis seriem cum nominibus evocatorum terminoque assignato sibi amicabiliter rescriberet capitulum prenotatum.||
b) Ipsum igitur capitulum, receptis ipsis litteris dicti domini Eustachii palatini evocatoriis, iuxta earundem continenciam unacum Ioanne, filio Onth de Pechel, homine palatinali, dominum Gallum presbyterum, rectorem ecclesie de Wazul, capellanum eorum, ad premissa peragenda pro testimonio duxissent destinandum, qui demum ad ipsum capitulum reversi eidem concorditer retulissent, quod ipsi feria tercia proxima ante festum Corporis Christi tunc preteritum [1395. jún. 8.] prenotatos Thomam, filium Tihan de Kuesd, et Nicolaum, filium Demetrii de Zeulus, in possessionibus possessionariis eoram, in iam dicta possessione Kuesd habitis, contra annotatum dominum fratrem Georgium abbatem ad quindenas festi Nativitatis Sancti Ioannis Baptiste tunc venturas [1395. júl. 8.] in ipsius domini palatini presenciam evocassent.||
c) A quibus quidem quindenis dum causa parcium prescripta inter easdem partes secundum series dictarum litterarum eiusdem domini palatini prorogatoriarum diversimode ventilando ad octavas festi Beati Michaelis archangeli, in anno Domini millesimo trecentesimo nonagesimo sexto preteritas, [1396. okt. 6.] simul cum duabus partibus iudicii trium marcarum duplatis nobis et tercia parte eiusdem sine duplo parti adverse persolvendis per ipsos in causam attractos prorogatorie devenisset; tandem octavas ad easdem memoratus Thomas, filius Tihan, et Nicolaus, filius Demetrii, per Michaelem, filium Laurencii, legitimum procuratorem memorati domini fratris abbatis, congruis diebus earundem octavarum coram ipso domino palatino expectati suam in presenciam non venissent, nec misissent, nec persolvissent iudicia prenotata, se mediantibus dictis litteris suis iudicialibus pro eorum non venienciis in iudiciis consuetis et pro non solucione dictorum iudiciorum in duplo eorundem aggravari permittendo.||
Quibus quidem litteris exhibitis, [1397. máj. 28.] prefatus dominus frater Georgius abbas sibi in premissis ex parte prefatorum Thome et Nicolai iuris equitatem per nos preberi postulasset. Et quia annotati Thomas et Nicolaus ad premissa vice terciaria evocandi fore visi fuissent, pro eo amiciciam dicti conventus Zaladiensis litteratorie petivissemus diligenter, quatenus ipsorum mitterent hominem, pro testimonio fide dignum, quo presente homo noster infra declarandus memoratos Thomam, filium Tihan, et Nicolaum, filium Demetrii, in premissis peremptorie responsuros, racionem efficacem reddituros ac de iudiciis sedecim marcarum nobis et sex marcarum parti adverse satisfacturos contra prefatum dominum fratrem Georoium abbatem ad octavas festi Nativitatis Beati Ioannis Baptiste tunc venturas [1397. júl. 1.] nostram evocaret in presenciam. Et post hec ipsius evocacionis seriem cum nominibus evocatorum ad easdem octavas nobis amicabiliter rescriberet conventus prenotatus.||
Tandem ipsis octavis instantibus, Iacobus, litteratus de Wathka, pro prefato domino fratre Georgio abbate cum procuratoriis dicti capituli ecclesie Wesprimiensis in nostram veniendo presenciam litteras eiusdem conventus, super ipsa evocacione rescriptas, nobis presentasset, in quibus per Gallum, filium Emerici de Rayk, nostram, et fratrem Matheum sacerdotem, eiusdem conventus homines feria quarta proxima post festum Penthecostes proxime preteritum [1397. jún. 13.] prefatos Tomam, filium Tihan, et Nicolaum, filium Demetrii, in possessionariis eorum porcionibus, in possessionibus Zeulus et Kuesd predictis habitis, contra annotatum dominum fratrem Georgium abbatem ad dictas octavas festi Nativitatis Beati Ioannis Baptiste legitime evocatos fuisse nostri in presenciam comprobasset mature. Ad quas quidem octavas [1397. júl. 1.] iidem in causam attracti per annotatum procuratorem dicti domini abbatis congruis diebus ipsarum octavarum coram nobis expectati, nostri in presenciam non venissent, nec misissent, nec prescripta iudicia nobis et parti adverse persolvissent, sed per non venienciam in iudiciis consuetis et per non solucionem prescriptorum iudiciorum in duplo eorundem mediantibus litteris nostris iudicialibus exinde confectis aggravari permittendo. Postulans prefatus procurator prefati domini abbatis eidem ex parte annotatorum in causam attractorum per nos in premissis iuris equitatem elargiri; et quia iidem in causam attracti ad huc ad premissa in tribus foris conprovincialibus proclamandi fore visi fuissent; pro eo amiciciam dicti conventus litteratorie petivissemus diligenter, quatenus eorum mitterent hominem, pro testimonio fide dignum, quo presente homo noster infra declarandus memoratos Thomam, filium Tihan de Kuesd, et Nicolaum, filium Demetrii de Zeulus, in premissis peremptorie responsuros racionemque efficacem reddituros ac de iudiciis triginta quatuor marcarum nobis et quatuordecim parti adverse satisfacturos contra annotatum dominum fratrem Georgium abbatem de Tykonio ad octavas festi Nativitatis Beate Virginis tunc venturas [1397. szept. 15.] in tribus foris conprovincialibus publice et mature nostram faceret proclamari in presenciam, insinuando ibidem, ut si venirent et de premissis bono modo emendarent, bene quidem, alioquin non obstante ipsorum absencia finem debitum et indilatum faciemus in premissis, prout dictaverit ordo iuris; et post hec ipsius trini forensis proclamacionis seriem cum nominibus proclamatorum ad easdem octavas nobis amicabiliter rescriberet conventus Zaladiensis prenotatus.||
2. Ipse igitur conventus amicabilibus nostris peticionibus annuens, ut tenetur, unacum Gallo, filio Emerici de Rayk, homine nostro, religiosum virum fratrem Laurencium sacerdotem, unum ex ipsis, ad dictam proclamacionem faciendam pro eorum testimonio duxisset destinandum. Qui demum exinde ad ipsum conventum reversi eidem uniformiter retulissent, quod ipsis prefatos Thomam, filium Tihan de Kuesd, et Nicolaum, filium Demetrii de Zeulus, in premissis peremptorie responsuros racionemque efficacem reddituros ac de prescriptis iudiciis nobis et ipsi adverse parti satisfacturos, primo feria quarta proxima ante festum Beati Bartholomei apostoli preteritum in oppido Zentgerolth, et secundo feria quinta sequenti in possessione Kapornak, tercio namque et ultimo sabatho succedenti [1397. aug. 22., 23., 25.] in villa Chan, tribus scilicet foris provincialibus contra annotatum dominum fratrem Georgium abbatem ad dictas octavas festi Nativitatis Beate Marie Virginis [1397. szept. 15.] in presenciam publice fuissent proclamati.||
3. Ad quas quidem octavas festi Nativitatis Beate Virginis Marie prefati Thomas, filius Tihan, et Nicolaus, filius Demetrii, per annotatum fratrem dominum Georgium abbatem legitimis diebus earundem octavarum coram nobis expectati nostram in presenciam non venissent, nec prescripta iudicia nobis et parti adverse persolvere debentes persolvissent, se amplius aggravari permittendo.||
4. Dehinc prefatus frater dominus abbas Georgius [1397. nov. 18.] quasdam litteras comitis Ioannis de Paztho, iudicis curie regie, patentes et in Wissegrad in festo Beati Briccii episcopi et confessoris proxime preterito [1397. nov. 13.] emanatas, nobis presentaverat exprimentes, quod religioso viro domino fratre Georgio, abbate monasterii Sancti Aniani de Tykonio, personaliter ab una, ac Laurencio, filio Barnabe, pro Nicolao, filio Demetrii de Zeulus, et Thoma, filio Thihan de Kuesd, cum procuratoriis capituli ecclesie Wesprimiensis parte ab altera ad ipsius comitis Ioannis accedentibus presenciam, per eundem dominum fratrem Georgium abbatem confessum extitisset in hunc modum, quod licet prefati Nicolaus, filius Demetrii, et Thomas, filius Thihan, contra ipsum super facto cuiusdam porcionis possessionarie, in dicta Kuesd habite, in dictis octavis festi Nativitatis Beate Virginis Marie proxime preteritis [1397. szept. 15.] nostram in presenciam iuxta iuris ordinem in facto potencie ac in quampluribus iudicio oneribus convicti extitissent et aggravati; tandem ipsa interveniente ordinativa proposicione cum plurimorumque proborum et nobilium virorum premissum factum potencie ac universa iudicia et quelibet iudiciorum gravamina, in suam porcionem cedencia, in quibus idem Nicolaus, filius Demetrii, et Thomas, filius Thihan, contra ipsum modo premisso convicti fuissent, eisdem indulgendo et relaxando, ipsos super eodem facto potencie ac premissis iudiciis, in porcionem suam cedentibus, exceptis causis, factum dicte porcionis possessionarie tangentibus, reddidisset et commisisset expeditos.||
5. Adhuc idem dominus abbas [1397. nov. 18.] in declaracionem accionis sue prenotate quasdam quatuor litteras, unam super facto testamenti per quendam Oroz sub sigillo olim domini Stephani regis, diem et terminum emanacionis sue non habentem, [1170 körül?] dicto monasterio Thiconiensi facti emanatam; aliam dicti conventus Symighiensis patentem, terciam Wesprimiensis predicti et quartam Albensis capituli ecclesiarum privilegiales nobis demonstraverat, et quidem testamentum ipsum ipsius condam Oroz, dicte ecclesie Aniani per eundem factum, inter alia hunc articulum continens:||
Item in villa nomine Kuesd duodecim vineas et sexaginta septem iugera terrarum.||
Reliqua vero earum, scilicet memorati capituli Albensis, feria secunda inmediate post festum Ascensionis Domini anno Domini millesimo CCCmo nonagesimo tercio [1393. máj. 19.] emanata, tenorem quarundam litterarum prefati capituli Wesprimiensis privilegialium, quod idem capitulum Albense in eorum conservatorio ad litteratorium mandatum prescripti domini Sigismundi regis requisitarum et reinventarum, in festo Beati Barnabe apostoli, anno Domini millesimo CCCmo octavo [1308. jún.11.] emanatarum, in se continens manifestarat, quod religioso viro, domino fratre Thoma abbate monasterii Sancti Aniani de Tykonio, ab una, et comite Arnoldo et Wolpod, in possessione Zeulus commorantibus, parte ab altera coram ipso capitulo Wesprimiensi personaliter constitutis, confessum extitisset per eosdem in hunc modum, quod licet suprafatis quibusdam non solucionibus, pecuniariis restanciis pro conservacione quarundam porcionum possessionariarum, in possessionibus Zeulus et Kuesd habitarum, quas idem Arnoldus et Wolpod ab eodem monasterio ab antiquo mediantibus litteris eiusdem capituli prenotati privilegialibus, prout idem capitulum in iisdem vidit contineri, in feudum conservassent, contencio inter eosdem super premissis mota fuisset et exorta; tandem proborum et nobilium virorum compositiva supplicacione interveniente, in talem pacis concordie devenissent unionem, ut iidem Arnoldus et Wolpod eidem domino abbati pro premissis neglectis decem marcas denariorum Wienneusium deponendo solvissent coram capitulo prenotato; qui quidem Arnoldus et Wolpod attunc deinceps pro conservacione iam dictarum porcionum exceptis residuis porcionibus, in Kuesd et Zeulus existentibus, pro ipso monasterio per ipsum abbatem reservatis -- singulis annis duas marcas denariorum prefato domino abbati et suis successoribus semper in festo Beati Georgii martyris [ápr. 24.] coram ipso capitulo Wesprimiensi solvere debeant et teneantur, penam dupli incursuri, si easdem in aliquo termino solvere non curarent; hoc eciam per eosdem assumpto, ut si ipsi aut ipsorum heredes temporis in processu fraude ducti premissas porciones possessionarias pro se ipsis usurpando conservare niterentur, extunc ipsi et eorum heredes in facto potencie contra eundem abbatem et suos successores convincerentur, premisseque porciones possessionarie cum omnibus utilitatibus earundem in dictum monasterium devolvi debeant eo facto.||
Tercia namque earundem litterarum, scilicet conventus Symighiensis, secundo die festi Beati Nicolai confessoris anno Domini millesimo CCCmo vigesimo [1320. dec. 7.] edita, manifestarat, quod accedens ad ipsius conventus presenciam Samson comes, nobilis iobagio monasterii Tykoniensis, in personis domini abbatis et conventus eiusdem hoc per modum protestacionis eidem significare curasset, quod Arnoldus, (filius Foluyne) de Zeulus in facie possessionis eiusdem domini abbatis et conventus, Kuesd vocate, quandam turrem construere niteretur, idem eciam Arnoldus de dicta Zeulus et Wolpod de eadem edificia lapidea de eadem Zeulus in porcione dicti monasterii construere et edificare incepissent; cum tamen dictas porciones a dicto monasterio iuxta continenciam litterarum capituli ecclesie Wesprimiensis pro quodam censu annuatim solvere debendo conservarent, qui quidem Arnoldus et Wolpod nec dictum censum solvere dicto monasterio curavissent; unde facta huiusmodi protestacione, idem Samson eosdem Arnoldum et Wolpod a construccione turrium sive domorum in faciebus dictarum porcionum possessionariarum prefati monasterii facta vel facienda necnon occupacione earundem et alios quoslibet prohibuisset coram conventu Symigiensi prenotato.||
Quarta quippe et ultima ipsarum litterarum, annotati scilicet capituli Wesprimiensis privilegialis, in festo Beati Georgii martiris, anno Domini millesimo CCCmo vigesimo quinto [1325. ápr. 24.] confecta explanarat, quod religioso viro, fratre Thoma abbate monasterii de Tykonio ab una, item Paulo, Demetrio, Tihan et Orozlan, filiis Arnoldi, quondam comitis seu officialis dicti monasterii, filii Faluine, olim udvornici eiusdem, necnon Ladislao, filio Wolpod quondam de Zagoria, et magistro Petro, nepote domini Stephani episcopi dicte ecclesie Wesprimiensis, in possessionibus dicti monasterii Kuesd, Zeulus et Kek commorantibus, parte ab altera coram ipso capitulo constitutis, per eosdem confessum extitisset in hunc modum, quod licet idem dominus abbas eosdem super facto dictarum porcionum possessionariarum ac quarundam sessionum uduornicalium, in possessione dicti domini abbatis Eurmenes vocata habitarum, quas quidem sessiones prefatus Arnoldus a domino Ladislao, Hungarie rege, pro se conferri indebite olim procurasset, in causam attraxisset et litis materia inter eosdem ventilata extitisset; tandem proborum et nobilium virorum ordinativa composicione interveniente, visis litteralibus instrumentis eiusdem domini abbatis, iidem filii Arnoldi et Ladislaus percepissent, se indebita occupacione dictarum porcionum possessioniarum prefati monasterii in facto potencie agravari, prouti et prioribus litteris eiusdem capituli privilegialibus convicti extitissent, in talem pacis concordie devenissent unionem, ut iidem filii Arnoldi et Ladislaus universas porciones possessionarias, in dictis possessionibus habitas, quovis colore per eosdem possessas, iam dicto monasterio cum quadam turri in dicta Kuesd et celariis lapideis in dicta Zeulus necnon aliis utilitatibus earundem universis remisissent et resignassent monasterio antedicto perpetuo possidendas eo modo, quo iidem filii Arnoldi et Ladislaus premissas porciones, videlicet duas sessiones, in eadem Zeulus in fine ville habitas, duodecim vero mansiones, in eadem existentes, prefatus dominus abbas pro se reservando, ab eodem monasterio sub censu duarum marcarum conservarent modo, ut quandocumque processu temporis ipsi in causam attracti aut ipsorum heredes et successores pari modo notam infidelitatis incurrerent quoquo modo in premissis, extunc tam ipsi tales, quam bona eorundem universa mobilia et inmobilia, si que eciam ipsi aut eorum filii seu heredes quovis titulo acquirere possent in futurum, in dictum monasterium et ad manus abbatis, tunc superstitis, devolvi debeant eo facto.||
6. Premissarum namque litterarum eghibicionibus factis, iam dictus dominus abbas, frater Georgius, sibi per nos in premissis iudicium postularat. Verum quia predictus quondam Oroz in predicta villa Kuesd prescripte ecclesie Sancti Aniani iam dictas duodecim vineas et sexaginta septem iugera terrarum dedisse et contulisse; in dicto anno Domini millesimo CCCmo octavo [1308.] prescripti frater Thomas ab una, parte vero ab altera comes Arnoldus et Wolpod, in possessione Zeulus commorantes, coram prescripto capitulo Wesprimiensi adherendo in facto porcionis possessionarie memorate ecclesie Tykoniensis, in eisdem possessionibus Kuesd et Zeulus habite, eo modo, ut iidem Arnoldus et Wolpod attunc deinceps pro conservacione earundem porcionum possessionariarum singulis annis semper in festo Beati Georgii martiris [ápr. 24.] eidem abbati duas marcas denariorum coram eodem capitulo Wesprimiensi sub pena dupli dare tenerentur, concordasse; prelibatus eciam Samson comes, nobilis iobagio dicte ecclesie Tykoniensis, in prescripto anno gracie millesimo CCCmo vigesimo [1320.] in personis abbatis et conventus eiusdem ecclesie Tykoniensis coram dicto conventu Symigiensi comparendo, memoratos Arnoldum et Wolpod et alios quoslibet protestacione facta a construccione turrium seu domorum in faciebus porcionum possessionariarum memorati monasterii Tykoniensis, in dicta Kuesd habitarum, occupacioneque earundem porcionum possessionariarum facta vel facienda prohibuisse; ultimatim vero in dicto anno gracie millesimo CCCmo vigesimo quinto [1325.] prelibatus Thomas abbas ab una, parte vero ab altera iam dicti Paulus, Demetrius, Tihan et Orozlan, filii Arnoldi, Ladislaus, filius Wolpod, coram eodem capitulo Wesprimiensi comparendo, pretextu cuiusdam turris ac porcionis possessionarie memorati monasterii Tykoniensis, in dicta Kuesd habite, duas marcas censuales dare assumpsisse; predicti autem Nicolaus et Thomas racione conservacionis dictarum quinque vinearum et sexaginta septem iugerum terrarum arabilium, turris et quatuor sessionum, in dicta Kuesd adiacencium, racionem reddituri tribus vicibus evocati, quarto vero proclamati venire et mittere remisissent.||
Pridemque, videlicet in festo Beati Briccii confessoris [1397. nov. 13.] memoratus frater Georgius abbas in presencia dicti comitis de Paztho iam dictos Nicolaum, filium Demetrii, et Thomam, filium Tihan, super facto potencie ac universis iudiciis et oneribus, contra ipsum racione previa convictos et expeditos reddidisse ex premissis omnibus repertum fuerat; ob hocque prescripte quinque vinee, sexaginta septem iugera terre arabilis et quatuor sessiones ac turris, in dicta Kuesd habite, prefato domino abbati et dicto suo monasterio modo subscripto statuende fore vise fuerant, pro eo amiciciam dicti conventus Zaladiensis litteratorie pecieramus diligenter, quatenus ipsorum mitterent hominem pro testimonio fide dignum, quo presente homo noster infra declarandus ad facies iam dictarum quinque vinearum, sexaginta septem iugerum terre arabilis necnon turris et quatuor sessionum in dicta Kuesd existencium, vicinis et commetaneis suis universis illuc legitime convocatis et presentibus accedendo, statueret et committeret easdem memoratis abbati et monasterio Tykoniensi eo iure, quo eis ex premissis pertinuerunt, perpetuo possidendas, contradiccione ipsorum Nicolai et Thome, si per alios non fuerit contradictum, non obstante; contradictores vero alii, si qui fuerint, citaret ipsos contra eundem dominum abbatem Tykoniensem ad octavas festi Epiphaniarum Domini tunc venturas [1398. jan. 13.] racionem contradiccionis eorum reddituros, nostram in presenciam; et post hec ipsius possessionarie statucionis seriem cum nominibus contradictorum et citatorum, si qui fuerint, ad easdem octavas nobis amicabiliter rescriberet conventus Zaladiensis prenotatus.||
Tandem, ipsis octavis festi Epiphaniarum Domini occurrentibus, prefatus dominus Georgius abbas personaliter in nostram accedens presenciam litteras dicti conventus Zaladiensis, super premissa possessionaria statucione rescriptas, nobis presentaverat, hunc tenorem continentes:||
Magnifico viro et honesto domino Detrico de Pelseuch, regni Hungarie palatino, amico ipsorum honorando, conventus monasterii Sancti Adriani de Zala amiciciam paratam debito cum honore. Litteris vestris adiudicatoriis, modum et formam vestre iudiciarie disposicionis in se exprimentibus, nobis directis, amicabiliter receptis et iuxta earundem continenciam una cum Ioanne, filio Iacobi de Fenyr, homine vestro, in eisdem litteris vestris inter alios nominatim conscripto, hominem nostrum, videlicet religiosum virum, fratrem Vincericium sacerdotem, unum ex nobis ad infrascriptam statucionem faciendam nostro pro testimonio duximus destinandum. Qui demum ad nos exinde reversi nobis concorditer retulerunt, quomodo ipsi sabatho proximo ante festum Beati Fabiani et Sebastiani martyrum proxime preteritum evoluto [1398. jan. 19.] ad facies quarundam quinque vinearum, sexaginta septem iugerum terre arabilis, turris et quatuor sessionum, in possessione Kuesd situatarum, vicinis et commetaneis earum uuiversis inibi legitime convocatis et presentibus accessissent, easdem statuissent et commisissent domino fratri Georgio abbati monasterii Tykoniensis et eidem monasterio suo perpetuo possidendas, contradiccione ipsorum Nicolai et Thome non obstante; nec eciam per alios aliquos nobiles et ignobiles tunc in facie earundem, nec demum coram nobis contradictor apparuit. Datum duodecimo die diei statucionis prenotate, anno Domini millesimo CCCmo nonagesimo octavo. [1398. jan. 30.]||
Nos igitur ex tenore earundem litterarum responsionalium annotati conventus Zaladiensis prescriptas quinque vineas, sexaginta septem iugera terre arabilis, turrem et quatuor sessiones, in dicta possessione Kuesd situatas, iam dicto domino fratri Georgio, abbati monasterii Tykoniensis, et eidem monasterio, nullo contradictore apparente, statutas fuisse conperientes relinquimus et committimus eisdem abbati et sue ecclesie eo iure, quo eis ex premissis dignoscitur pertinere, in perpetuum possidendas, tenendas et habendas, auctoritate nostra iudiciaria mediante, salvo iure alieno. In cuius memoriam firmitatemque perpetuam presentes iam dicto domino fratri Georgio abbati concessimus litteras nostras privilegiales, pendentis sigilli nostri authentici munimine roboratas. Datum in Wissegrad, trigesimo quarto die octavarum festi Epiphaniarum Domini predictarum, anno eiusdem millesimo CCCmo nonagesimo octavo supranotato. [1398. febr. 15.]